Ευθυμία Δάρα
Μαιευτήρας Χειρουργός
Γυναικολόγος
|
|
| Εμμηνόπαυση |
|---|
|
ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ Η μέση ηλικία εμμηνόπαυσης είναι τα 51 έτη . Η έλλειψη οιστρογόνων που οφείλεται στην εμμηνόπαυση προκαλεί Ακανόνιστες περιόδους και έχει πολλές άλλες επιδράσεις στον οργανισμό. Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι οι Εξάψεις και οι Νυχτερινές Εφιδρώσεις. Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν Μεταβολές στη διάθεση ,Δυσθυμία,Κατάθλιψη,Άγχος, Απώλεια συγκέντρωσης και μνήμης, Κολπική ξηρότητα ,Μεταβολές στα κύτταρα του ουρογεννητικού συστήματος έτσι ώστε αλλάξει το pH του κόλπου σε όξινο με επακόλουθη αλλαγή στη χλωρίδα του κόλπου και της ουροδόχου ,επιτρέποντας τον αποικισμό με Gram αρνητικά βακτήρια και Μύκητες προκαλώντας δηλαδή υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις Έλλειψη διάθεσης για σεξ, Πονοκεφάλους και πόνους στις αρθρώσεις και τους Μυς. Η Ποιότητα της ζωής μπορεί να επηρεαστεί σημαντικά. Οι περισσότερες γυναίκες [8 στις 10] βιώνουν κάποια συμπτώματα ,τυπικά αυτά διαρκούν 4 έτη μετά την τελευταία τους περίοδο ,αλλά συνεχίζουν μέχρι και 12 έτη μετά απ’αυτήν σε περίπου 10% των γυναικών. Η παρατεταμένη έλλειψη οιστρογόνων επηρεάζει τα Οστά και το Καρδιαγγειακό σύστημα και οι Μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες έχουν αυξημένο κίνδυνο για μια σειρά από καταστάσεις μακροπρόθεσμα όπως η Οστεοπόρωση και η Στεφανιαία νόσος. Η Οστική μάζα σταθερά αυξάνεται στην παιδική ηλικία και στην εφηβεία και φτάνει σε πλατώ στην 3η δεκαετία της ζωής . Η απώλεια οστικής μάζας εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως η ηλικία ,το φύλο, το οικογενειακό ιστορικό, τη δίαιτα και την άσκηση. Οι γυναίκες είναι πιο επιρρεπείς από τους άνδρες και τα χαμηλά οιστρογόνα της εμμηνόπαυσης μπορούν να επιταχύνουν την προοδευτική απώλεια της οστικής μάζας ,ιδίως στα 5 πρώτα χρόνια μετά την εμμηνόπαυση. Έτσι οι γυναίκες στην εμμηνόπαυση έχουν κίνδυνο για οστεοπορωτικά κατάγματα. Μια γυναίκα 50 ετών έχει κίνδυνο 40 % σε όλη της τη ζωή να υποστεί κάταγμα ευθραυστότητας ,που τυπικά εμφανίζεται στον αυχένα του Μηριαίου ,τους Σπονδύλους ή στον Πήχη του χεριού. Τα παραπάνω αποκτούν ιδιαίτερη διάσταση στις γυναίκες που βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο για οστεοπόρωση όπως οι πολύ αδύνατες ,οι καπνίστριες ,όσες είχαν γονέα με κάταγμα ισχίου ,όσες έκαναν χρήση κορτικοστεροειδών, όσες πάσχουν από φλεγμονώδη νόσο εμτέρου ή ρευματοειδή αρθρίτιδα . Στις γυναίκες που έχουν ξεπεράσει τα έντονα αγγειοκινητικά συμπτώματα ,πολύ μικρές δόσεις οιστρογόνων αποτρέπουν την απώλεια οστού ,όπως η πολύ χαμηλή δόση σε αυτοκόλλητο -patch-δέρματος με 0,14 mg οιστραδιόλης. Η άσκηση παίζει σημαντικό ρόλο στην αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης μέσω της βελτίωσης του σωματικού βάρους ,της καρδιαγγειακής κατάστασης και της ισορροπίας του σώματος ώστε να μειώνεται ο κίνδυνος πτώσης και καταγμάτων αλλά με προσοχή πάντα στις ασκήσεις άρσης βάρους που δεν αποτρέπουν τα κατάγματα. Φαρμακευτική αντιμετώπιση π.χ με από του στόματος σκευάσματα όπως τα Διφωσφωνικά ,συστήνεται όταν υπάρχει ιστορικό κατάγματος ευθραυστότητας στο αναμνηστικό της γυναίκας, όταν η μέτρηση οστικής πυκνότητας με διπλή φωτονιακή δέσμη αποκαλύπτει T-score < -2,5 ή όταν ο δείκτης 10ετούς κινδύνου για κάταγμα [FRAX] είναι αυξημένος Χρειάζεται προσοχή στη χρήση και αυτών των σκευασμάτων όπως και προσεκτική επιλογή των υποψηφίων για λήψη αυτών [χωρίς σημαντική οισοφαγική νόσο, κάθαρση κρεατινίνης < 35 ή χαμηλά επίπεδα 25-ΟΗ Βιταμίνης D--αντενδείκνυνται σε Σοβαρή Νεφρική Ανεπάρκεια ή σε υποβιταμίνωση D] και διακοπή χρήσης τους μετά 5 έτη λήψης με τη σύμφωνη γνώμη του ορθοπεδικού που θα έχει εκτιμήσει τον κίνδυνο καταγμάτων τους. Στην εμμηνόπαυση οι γυναίκες χάνουν την φυσιολογική τους αντίσταση και προστασία απέναντι στην καρδιακή νόσο. Στην ηλικία των 65 ετών έχουν τον ΙΔΙΟ κίνδυνο για έμφραγμα με αυτό των ανδρών. Αυτή η αύξηση του κινδύνου για καρδιακή νόσο αποδίδεται στην μείωση των οιστρογόνων και των ωφελειών αυτών στα λιπίδια ,την ευαισθησία στην ινσουλίνη, την κατανομή του λίπους στο σώμα και τη λειτουργία του ενδοθηλίου των αγγείων. Ο χειρισμός των πολλών και διαφορετικών παραμέτρων της φάσης αυτής στη ζωή της γυναίκας απαιτεί γνώση, ορθολογική χρήση των φαρμακευτικών σκευασμάτων και κυρίως επιμονή στη ψυχολογική στήριξη της γυναίκας σε συνδυασμό με υιοθέτηση υγιών συνηθειών σε ένα νέο μοντέλο ζωής .
ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ Οι εξετάσεις που γίνονται όταν ξεκινά η εμμηνόπαυση είναι οι εξής: -Μέτρηση Οστικής πυκνότητας ***** Η ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ ΣΤΗΝ ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ ΕΙΝΑΙ 1.200-1.500 mg καΙ 400-800 ΙU ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ D [κάτω των 50 ετών] και 1000 IU βιταμίνης D [άνω των 50 ετών] Άλλες τροφές πλούσιες σε ασβέστιο είναι τα λιπαρά ψάρια όπως ο σολωμός και οι σαρδέλες αλλά και τα μικρότερα ψάρια όπως οι μαρίδες και η αθερίνα που τρώγονται ολόκληρα ,αλλά και οι ξηροί καρποί. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΑΙ Η ΚΑΦΕΙΝΗ ,ΤΟ ΑΛΚΟΟΛ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ γιατί επιτείνονται οι εξάψεις και προκαλείται οστεόπορωση. Μεταβολή στην Διατροφή --Προτιμείστε ψάρι--2 φορές /εβδομάδα- και 1 φορά λευκό κρέας Επίσης να τρώτε μικρά και συχνά γεύματα που βελτιώνουν τον μεταβολισμό. Να θυμάστε ότι ο μεταβολισμός στην εμμηνόπαυση επιβραδύνεται και οι περισσότερες γυναίκες παίρνουν κιλά.
Μεταβολή στην άσκηση --Αν δεν γυμναζόσασταν, ξεκινήστε! Ιδανικά 120 - 150 λεπτά /εβδομάδα μέτριας άσκησης. --Ασκηθείτε σηκώνοντας βάρη ή χρησιμοποιώντας αντίσταση από διάφορα όργανα γυμναστικής για γερά οστά.
ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΣΤΙΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΚΟΙΜΗΘΕΙΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!
|
| Οστεοπόρωση |
|
Ο ΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΜΕΤΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΙΑΚΗΣ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗΣ Η Οστεοπόρωση είναι ένα μείζον πρόβλημα υγείας με προεκτάσεις στην ποιότητα και στον ποσοτι κό χρόνο της ζωής της γυναίκας.Έχει κοινωνικές ,οικονομικές και ιατρικές παραμέτρους πέραν της αμιγούς προσωπικής διάστασης. Οι οδηγίες που εκδίδονται συχνά από έγκριτες επιστημονικές ενώσεις και κρατικούς φορείς στόχο έχουν την Μείωση των κινδύνων που έχει η οστεοπόρωση και την βελτίωση της ποιότητας ζωής των πασχόντων. ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Η ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗΣ; -Πρέπει να ελέγχονται ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ > 50 ετών [ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ μπορεί επίσης να διαγνωστεί σε ασθενείς με Οστεοπενία και αυξημένο δείκτη FRAX ] ------------------------------------------------------
ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΥΓΕΙΑΣ -WHO- ΓΙΑ ΣΤΑΔΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΣΤΕΟΠΕΝΙΑΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΟΣΤΙΚΗ ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ Τ -SCORE -1 'H > -1
ΟΣΤΕΟΠΕΝΙΑ '' -1 ΕΩΣ -2.5 ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ '' < -2.5 ------------------------------------------------------ το Τ-score αντιπροσωπεύει την απόκλιση σε αριθμό --SD-από τις φυσιολογικές τιμές της οστικής πυκνότητας σε ΝΕΑΡΟ ενήλικα ,ενώ το Ζ-score των αριθμό των σταθερών αποκλίσεων --SD-από τη φυσιολογική τιμή για την ηλικία, τη φυλή ,το φύλο και την εθνικότητα. ΤΑ Τ SCORES ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΙΑΚΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΓΙΑ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΣΤΑΔΙΟΠΟΙΗΣΗ Για κάθε μία απόκλιση -SD -o κίνδυνος κατάγματος αυξάνεται 1,6 έως 2,6 φορές.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΙΣΑ ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ ΕΥΘΡΑΥΣΤΟΤΗΤΑΣ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΟΣΤΕΟΠΕΝΙΑ. *Η Οστεοπόρωση διακρίνεται σε ΠΡΩΤΟΠΑΘΗ οστεοπόρωση όπου ανήκει η Μετεμμηνοπαυσιακή κι η Γεροντική οστεοπόρωση και σε ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΗ που προκαλείται από άλλες νόσους πχ Ν.Cushing,ο Σακχαρώδης Διαβήτης, ο Υπερπαραθυρεοειδισμός ,το Πολλαπλό Μυέλωμα, η Δρεπανοκυτταρική αναιμία ,η μακροχρόνια χρήση ΚΟΡΤΙΖΟΝΗΣ ,η παρατεταμένη ακινητοποίηση κλπ. ***Υπάρχει και η ΤΟΠΙΚΗ μορφή οστεοπόρωσης όπως μετά από ένα κάταγμα ,η Ιδιοπαθής παροδική οστεοπόρωση μιας άρθρωσης πχ του ισχίου κλπ. Η οστεοπόρωση είναι μια σιωπηλή διαταραχή των οστών ,μια χρόνια πάθηση του μεταβολισμού των οστών που χαρακτηρίζεται από μειωμένη δύναμη των οστών που προδιαθέτει σε αυξημένο κίνδυνο για κατάγματα. Παρατηρείται σταδιακή μείωση της πυκνότητας των οστών λόγω διαταραχής στην ισορροπία ανάμεσα στην παραγωγή νέου οστού και στην καταστροφή αυτού . Φυσιολογικά η οστική πυκνότητα αυξάνεται προοδευτικά όσο αναπτύσσεται ο σκελετός και εξακολουθεί να αυξάνεται μέχρι τα 35 έτη ,οπότε φτάνει στο μέγιστο, στην Κορυφαία Οστική Πυκνότητα. Η κορυφαία οστική πυκνότητα επηρεάζεται από το φύλο ,τη διατροφή ,τη φυλή ,το κάπνισμα ,την άσκηση κλπ. Στους άνδρες είναι 20-30% μεγαλύτερη από τις γυναίκες και στην Μαύρη φυλή είναι 10-20% μεγαλύτερη από την Λευκή. Μετά τα 35 αρχίζει η μείωση με σταδιακό τρόπο ,περίπου 0,3-0,5% ανά έτος. Αρχικά ο ρυθμός απώλειας είναι ο ίδιος και στους άνδρες και στις γυναίκες. Όμως στις γυναίκες κατά την εμμηνόπαυση αρχίζει η επιτάχυνση της απώλειας στο 2-3% ανά έτος ,λόγω μείωσης των οιστρογόνων. Η φάση αυτή διαρκεί 6-10 χρόνια και επανέρχεται σε βραδύτερο ρυθμό η οστική απώλεια 0,3-0,5%. Σε ένα ποσοστό των γυναικών υπάρχει ταχύτερος ρυθμός απώλειας 3-7%[fast bone losers] και πρέπει έγκαιρα να διαγνωστεί και να αντιμετωπιστεί. ΚΥΡΙΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗΣ 1.Ελαττωμένη Κορυφαία Οστική πυκνότητα Όταν η κορυφαία οστική πυκνότητα είναι μεγάλη ενώ η απώλεια φυσιολογική, δεν προκαλείται οστεοπόρωση. Οστεοπόρωση δημιουργείται όταν η οστική μάζα των 35 ετών [η κορυφαία ]είναι χαμηλή ή ο ρυθμός απώλειας είναι μεγάλος ή και τα δύο. Έτσι στοχεύουμε σε 2 σημεία κριτικής σημασίας ως προς την αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης, στην μεγιστοποίηση της κορυφαίας οστικής πυκνότητας [ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΠΡΟΛΗΨΗ] και στην ελαχιστοποίηση της απώλειας [ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΗΣ ΠΡΟΛΗΨΗ]
ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΕΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗΣ 1.Εμμηνόπαυση[φυσιολογική ή χειρουργική] 2.Χρόνια μειωμένη πρόσληψη ασβεστίου ,ανεπαρκής απορρόφηση αυτού από έντερο και καθήλωση αυτού στα οστά λόγω ανεπάρκειας βιταμίνης D 3.Περιορισμός σωματική δραστηριότητας λόγω σύγχρονου τρόπου ζωής αλλά και η υπερβολική άσκηση μέσω αμηνόρροιας που αυτή προκαλεί στα νέα κορίτσια πάλι αυξάνει τον κίνδυνο για οστεοπόρωση 4.Κακή διατροφή με αυξημένη κατανάλωση κρέατος που οδηγεί σε αυξημένη αποβολή ασβεστίου στα ούρα [Δυτικές χώρες] 5.Κάπνισμα που οδηγεί σε οστεοπόρωση λόγω πρόωρης εμμηνόπαυσης ,καταστροφής οστεοβλαστών, καταστροφής των οιστρογόνων, αγγειοσύσπασης σε αυξημένη συχνότητα καταγμάτων σπονδυλικής στήλης. 6.Οινόπνευμα που με την άμεση τοξική του δράση στους οστεοβλάστες και στην μείωση της απορρόφησης του ασβεστίου από το έντερο ,οδηγεί σε οστεοπόρωση[πάνω από 3 ποτά καθημερινά] 7.Υπερβολική κατανάλωση τσαγιού και καφέ ,λόγω αύξησης της αποβολής του ασβεστίου με τα ούρα. 8.Οικογενειακό ιστορικό [ένας γονέας με κάταγμα ισχίου] 9.Σωματικό βάρος και ύψος ,ιδιοσυγκρασία του ατόμου. Η οστεοπόρωση είναι συχνότερη σε λεπτές ,μικρόσωμες γυναίκες με ανοιχτόχρωμα επιδερμίδα. 10.Συνθήκες έλλειψης βαρύτητας –οι αστροναύτες χάνουν 1% οστό την εβδομάδα! 11.ΝΟΣΟΙ[ π.χ Ρευματοειδής αρθρίτιδα] 12.ΦΑΡΜΑΚΑ[π.χ Κορτιζόνη] 13.Δευτεροπαθής οστεοπόρωση[ ΣΔ τύπου 1 ,osteogenesis imperfecta σε ενήλικες ,Υπερθυρεοειδισμός για μεγάλο διάστημα ,Χρόνια ηπατική νόσος
Μέχρι τα 60 ,οι μισές γυναίκες λευκής φυλής έχουν οστεοπόρωση ή οστεοπενία, μία στις δύο γυναίκες μετά τα 50 θα παρουσιάσει κάποια στιγμή στη ζωή της κάταγμα οφειλόμενο στην οστεοπόρωση. Στις ΗΠΑ ,πάνω από 10 εκατομμύρια γυναικών έχουν οστεοπόρωση και πάνω από 43 εκατομμύρια οστεοπενία. Πάνω από 2 εκατομμύρια κατάγματα που οφείλονται στην οστεοπόρωση συμβαίνουν στις ΗΠΑ ετησίως ! με κόστος που μέχρι το 2025 υπολογίζεται στα 25 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ δολάρια. Μια πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι το ετήσιο κόστος φροντίδας για τα οστεοπορωτικά κατάγματα υπερβαίνουν το ετήσιο κόστος φροντίδας για τον καρκίνο του μαστού ,το έμφραγμα του μυοκαρδίου ή το Αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο σε γυναίκες >55 .
ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗΣ --Διάχυτοι πόνοι ,μικρής ή μέτριας έντασης στην πλάτη ή στην οσφύ ,προκαλώντας ραχιαλγία ή οσφυαλγία που περνούν χωρίς η γυναίκα να αναζητήσει ιατρική συμβουλή και να τεθεί η διάγνωση .Συμβαίνει συνήθως > 45 ετών. -Κάποιες φορές πιο έντονα επεισόδια πόνου στον θώρακα ,από τους θωρακικούς σπονδύλους [αφορούν σε μικροκατάγματα αυτών] ζωνοειδώς κατά μήκος των πλευρών ,δεν βελτιώνονται με την ανάπαυση και υποχωρούν μετά από 3-4 εβδομάδες. Αν και πάλι δεν τεθεί η διάγνωση και δεν αντιμετωπιστεί ,η οστεοπόρωση προχωρά προκαλώντας περιορισμό της κινητικότητας της ΣΣ. -Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΤΩΝ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΩΝ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΑΔΙΑΓΝΩΣΤΑ εκτός αν ψάξει κάποιος ειδικά γι’ αυτά κάποιος με απεικονιστικές τεχνικές. -Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΥΨΟΥΣ ΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ ΣΠΟΝΔΥΛΩΝ [ αν η απώλεια ύψους >4 εκ ,αν θεραπεία με κορτιζόνη> 3 μήνες έστω κι η οστική πυκνότητα δεν υποδηλώνει οστεοπόρωση πρέπει να ελέγχεται η ΣΣ για κατάγματα σπονδύλων] -Αρκετά συχνά σε μεγαλύτερης ηλικίας άτομα προκαλείται Κύφωση της ΣΣ. Σε άλλα άτομα προκαλείται μείωση του ύψους έως και > 10 εκ ! λόγω συμπιεστικών καταγμάτων των σπονδύλων -Αν η κύφωση είναι πολύ μεγάλη μπορεί να επηρεαστεί το έντερο και να προκληθεί ειλεός -Εκτός από τα κατάγματα στους σπονδύλους παρατηρούνται και κατάγματα στα Ισχία --στον αυχένα του μηριαίου ,διατροχαντήρια κατάγματα ,κατάγματα κερκίδας ή βραχιονίου.
Η ΧΑΜΗΛΗ ΟΣΤΙΚΗ ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΣΥΣΧΕΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΠΡΙΝ ! ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ. Το κάταγμα είναι το μοναδικό πιο σημαντικό κλινικό σύμπτωμα της Μετεμμηνοπαυσιακής οστεοπόρωσης . Τα οστεοπορωτικά κατάγματα συνήθως προκαλούνται από μικρής έντασης κακώσεις ,όπως η πτώση από το ύψος του ατόμου--εκτός από τα σπονδυλικά κατάγματα που μπορούν να παρουσιαστούν σε καθημερινές δραστηριότητες ,χωρίς πτώση ή κάκωση. Τα κατάγματα που σχετίζονται με την οστεοπόρωση συχνά οδηγούν σε πόνο,αναπηρία ,παραμόρφωση και τελικά μείωση του προσδόκιμου της ζωής όπως και επιδείνωση της ποιότητας αυτής . Τα κατάγματα των ισχίων είναι η πιο σημαντική επίπτωση της οστεοπόρωσης. Οι γυναίκες με κατάγματα στα ισχία έχουν αυξημένη θνησιμότητα μέχρι και 20 % κατά τη διάρκεια των 2 πρώτων ετών. Περισσότερες από τις μισές ! γυναίκες μετά από κατάγματα ισχίων ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΕΣ να επιστρέψουν σε ανεξάρτητο τρόπο ζωής . Αρκετές μπορεί να χρειαστούν για μεγάλο διάστημα νοσηλευτική φροντίδα.
------------------------------------------------------- ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΟΣΤΙΚΗΣ ΠΥΚΝΟΤΗΤΑΣ ΒΜD *OΛΕΣ > 65 ΕΤΗ *ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΕΤΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΙΚΕΣ ΜΕ : -ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΤΑΓΜΑΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΕΓΑΛΟ ΤΡΑΥΜΑ ΜΕ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ εφόσον επιθυμούν φάρμακα [π.χ χαμηλό σωματικό βάρος --ΔΜΣ < 20-,μακροχρόνια λήψη κορτιζόνης,οικογενειακό ιστορικό κατάγματος,,πρόωρη εμμηνόπαυση < 40 έτη,επί του παρόντος καπνίστρια ,μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ] *Δευτεροπαθή οστεοπόρωση ---------------------------------------- ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ Η διάγνωση γίνεται μόνο με την μέθοδο Διπλής φωτονιακής απορρόφησης -- DEXA. TO AΣΒΕΣΤΙΟ ΟΡΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΔΕΙΚΤΗ Όμως το παρακολουθούμε σε ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία ώστε να αποφευχθεί η Υπερασβεστιαιμία. -ΓΕΝΙΚΗ ΑΙΜΑΤΟΣ,ΑΣΒΕΣΤΙΟ ,ΦΩΣΦΟΡΟΣ,ΟΛΙΚΑ ΛΕΥΚΩΜΑΤΑ ,ΑΛΒΟΥΜΙΝΗ,ΤΡΑΝΑΣΑΜΙΝΑΣΕΣ,ΚΡΕΑΤΙΝΙΝΗ,ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΕΣ -24 ΩΡΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΟΥΡΩΝ ΓΙΑ ΑΣΒΕΣΤΙΟ,ΝΑΤΡΙΟ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΣΗ ΚΡΕΑΤΙΝΙΝΗΣ [ώστε να αναγνωριστεί η δυσαπορρόφηση ασβεστίου ή η υπερασβεστιουρία] *** η ΣΥΛΛΟΓΗ ΟΥΡΩΝ 24ΩΡΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΙΟΡΘΩΣΗ ΤΗΣ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ D ,META ΑΠΟ ΛΗΨΗ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ ΣΕ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ 1000-1200mg /ημέρα για τουλάχιστον 2 εβδομάδες -25-ΟΗ-D -ΠΑΡΑΘΟΡΜΟΝΗ ορού [για πρωτοπαθή ή δευτεροπαθή υπερπαραθυρεοειδισμό] -TSH -ΗΛΕΚΤΡΟΦΟΡΗΣΗ ΛΕΥΚΩΜΑΤΩΝ ΟΡΟΥ και ελεύθερες αλυσσίδες Κ,Λ για πιθανό Πολλαπλό Μυέλωμα -Ελεύθερη Κορτιζόλη ούρων ή άλλες εξετάσεις για Πιθανή Υπερπλασία επινεφριδίων -Ιστικά αντισώματα Τρανσγλουταμινάσης για υπόνοια Κοιλιοκάκης -Τρυπτάση ορού, Μεθυλιστιδίνη Ούρων [για μαστοκύττωση] -ΒΙΟΨΙΑ μυελού οστών για νόσους μυελού οστών -Λήψη βιοψίας οστού από λαγόνια ακρολοφία σε ασθενείς με πιθανή νεφρική ή οστική νόσο σε ασθενείς σε υπόνοια οστεομαλακίας ή μαστοκύτωσης όταν έχει συμβεί κάταγμα χωρίς άσκηση μεγάλης βίας και φυσιολογική οστική πυκνότητα -ΓΕΝΕΤΙΚΟΣ έλεγχος σε σπάνιες περιπτώσεις με ασυνήθη χαρακτηριστικά συμβατά με σπάνια μεταβολικά νοσήματα οστών. - ΟΤΑΝ ΔΙΑΓΝΩΣΤΕΙ Η ΟΣΤΕΟΠΟΡΩΣΗ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΟΥΣΑ ΕΚΤΙΜΗΣΗ; -Πρέπει να αναζητηθούν αίτια δευτεροπαθούς οστεοπόρωσης και να γίνει εκτίμηση τυχόν Σπονδυλικών καταγμάτων. Πρέπει να εκτιμηθεί αν θα χρησιμοποιηθούν δείκτες εργαστηριακοί στην αρχική προσέγγιση αλλά και στη μετέπειτα παρακολούθηση. Σημειώνεται ότι τα αυξημένα επίπεδα δείχνουν πιο ταχείς ρυθμούς απώλειας οστού και υψηλότερο κίνδυνο καταγμάτων.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΑ ΚΑΙ ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ; Πως μπορούν να αποφευχθούν η απώλεια οστού; Πως μπορούν να αποφευχθούν τα κατάγματα; Πρέπει να υπάρξουν αρκετές τροποποιήσεις στον τρόπο ζωής σε ΟΛΟΥΣ, όχι μόνο στα άτομα με οστεοπενία ή οστεοπόρωση. Τροποποιήσεις που στόχο έχουν την βελτίωση της μυοσκελετικής ακεραιότητας και της ισορροπίας, την διατήρηση της δύναμης των οστών και την αποτροπή μελλοντικών καταγμάτων. --Επαρκής πρόσληψη ασβεστίου και βιταμίνης D ,συμμετοχή σε όλη τη διάρκεια της ζωής σε δραστηριότητες με άρση βαρών ,ασκλησεις με αντιστάσεις και ασκήσεις βελτίωσης της ισορροπίας ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι πτώσεις . -Αποφυγή καπνίσματος -Αποφυγή υπερβολικής χρήσης Αλκοόλ -Ιδανικός σχηματισμός του σκελετού και Μεγιστοποίηση της Κορυφαίας οστικής μάζας στην ωριμότητα -Αποφυγή πτώσεων και καταγμάτων
Η βιταμίνη D παίζει σημαντικό ρόλο στην απορρόφηση του ασβεστίου και στην υγεία του οστού και μπορεί να είναι σημαντική στην απόδοση των μυών ,την ισορροπία και τον κίνδυνο πτώσης. ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 1.000 IU ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ D ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΣΕ ΑΤΟΜΑ > 50 ΕΤΩΝ Το επίπεδο της βιταμίνης D μετράται από την μέτρηση στον ορό της 25 ΟΗ –D. Το ιδανικό επίπεδο θεωρείται ότι είναι >30 ng/ml Μπορούν να αντιμετωπιστούν με 5.000 μονάδες D2 ή D3 καθημερινά για 8-12 εβδομάδες Ή 50.000 μονάδες D2 ή D3 μία φορά την εβδομάδα Ώστε να επιτευχθεί επίπεδο 25 ΟΗ D >30 ng/ml Aπό αυτό το σημείο και μετά διατηρείται με λήψη 1.000 μονάδων βιταμίνης D3 Έως ΚΑΙ 2.000 Μονάδες ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ! Λόγω των λίγων τροφών [π.χ Φρέσκος σολωμός] που περιέχουν ικανή ποσότητα βιταμίνης D, προτείνεται η χρήση συμπληρωμάτων βιταμίνης D.
ΑΣΒΕΣΤΙΟ Η ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ ΓΙΑ ΕΝΗΛΙΚΕΣ > 50 ΕΤΩΝ –εάν η διαιτητική πρόσληψη δεν είναι αρκετή –ΕΙΝΑΙ 1200mg /ΗΜΕΡΑ. Οι ασθενείς με νεφρολιθίαση πρέπει να εκτιμώνται ως προς την αιτιολογία σχηματισμού λίθων ή την ασβεστιουρία ΠΡΙΝ τη χορήγηση συμπληρωμάτων ασβεστίου. Η ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΠΕΡΝΑ ΤΑ 1500mg/HMEΡΑ. Η ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ. Η ΑΥΞΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΑ ΕΠΙΠΕΔΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΠΙΒΛΑΒΗΣ.
Η μέση ημερήσια δόση που λαμβάνουν οι Αμερικανοί είναι περίπου η ΜΙΣΗ από αυτή που απαιτείται την ημέρα .Οι ασθενείς με χαμηλή ημερήσια πρόσληψη μπορούν να αυξήσουν την κατανάλωση τροφών πλούσιων σε ασβέστιο, ενώ για εκείνα τα άτομα που δεν μπορούν να καταναλώσουν τέτοιες τροφές ,τα συμπληρώματα ασβεστίου είναι η λύση. ΕΤΣΙ ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ Η ΛΗΨΗ 1200mg ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ > 50 ΕΤΩΝ ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΔΙΑΙΤΗΤΙΚΗ ΠΡΟΣΛΗΨΗ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ ΗΛΙΚΙΑ ΦΥΛΟ ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΟΣΗ 0-6 μηνών αγόρι 200 mg/ημέρα Κορίτσι 1-3 ετών // 700 ΑΝΔΡΕΣ 1.000 ΓΥΝΑΙΚΕΣ 1200 71+ 1.200 mg/ημέρα
ΜΑΓΝΗΣΙΟ Αν και το μαγνήσιο απαιτείται για την επαρκή πρόσληψη ασβεστίου, εάν οι αποθήκες του σώματος είναι επαρκείς, το συμπλήρωμα του μαγνησίου ΔΕΝ αυξάνει την οστική πυκνότητα. ------------------------------------------------------------------------------ ΒΙΤΑΜΙΝΗ Α Η υπερβολική και χρόνια πρόσληψη βιταμίνης Α [> 10.000 μονάδες ημερησίως ] ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΣΤΑ ΟΣΤΑ. ------------------------------------------------------------------------------------ ΚΑΦΕΙΝΗ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Λόγω συσχέτισης με τα κατάγματα. Προκαλείται μικρή μείωση της απορρόφησης του ασβεστίου αλλά κυρίως αύξηση της απώλειας του ασβεστίου στα ούρα παράλληλα με αντικατάσταση των γαλακτοκομικών στη δίαιτα. ΑΛΚΟΟΛ Οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες σε κίνδυνο για οστεοπόρωση ΔΕΝ πρέπει να καταναλώνουν υπερβολικό αλκοόλ λόγω πολυπαραγοντικού μηχανισμού με αρνητική επίδραση στον σχηματισμό οστού, προδιάθεση για πτώσεις ,ανεπάρκεια ασβεστίου και χρόνια ηπατική νόσο. Επίσης η ηπατική νόσος προδιαθέτει σδ ανεπάρκεια βιταμίνης D.
ΚΑΠΝΙΣΜΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΠΝΙΣΤΡΙΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΝ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ, Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΣΤΟΝ ΣΚΕΛΕΤΟ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΣΩΜΑ.
Η τακτική άσκηση πχ η βάδιση 30-40 λεπτά κάθε φορά μαζί με ασκήσεις για την πλάτη και την ισορροπία για λίγα λεπτά ,3-4 ημέρες την εβδομάδα πρέπει να γίνεται ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. Τα άτομα με σοβαρή οστεοπόρωση πρέπει να ασκούνται με προσοχή όταν εκτελούν ασκήσεις με προωθητική κίνηση κάμψης –στροφής της ΣΣ, άρσης μεγάλων βαρών ή ακόμα και πλάγια κάμψη του κορμού αφού ασκούνται μεγάλες δυνάμεις στη ΣΣ και μπορεί να προκληθεί κάταγμα. Προτείνεται με ιδιαίτερη έμφαση η φυσική δραστηριότητα ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΖΩΗ για την πρόληψη της οστεοπόρωσης ,το καρδιαγγειακό και την διατήρηση της συνολικής υγείας.
ΑΠΟΦΥΓΗ ΠΤΩΣΕΩΝ Οι πτώσεις είναι η άμεση αιτία των καταγμάτων και ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα κατά της οστεοπόρωσης οπωσδήποτε περιλαμβάνει πρόγραμμα για την πρόληψη των πτώσεων. Ιδιαίτερη προδιάθεση έχουν τα άτομα που είναι μεγάλης ηλικίας,πολύ ασθενικά ,έχουν πάθει εγκεφαλικό επεισόδιο ή λαμβάνουν φάρμακα που μειώνουν τη νοητική εγρήγορση. Περίπου το 1/3 ! των ατόμων άνω των 65 ετών πέφτουν κάθε χρόνο. Περίπου οι μισοί άνω των 80 ετών πέφτουν κάθε χρόνο. Το 20-30% των ατόμων που πέφτουν υπόκεινται σε μέτριες έως σοβαρές κακώσεις . Πρέπει οπωσδήποτε να λαμβάνοντα μέτρα για να αποφεύγονται οι πτώσεις στο σπίτι πχ. Μείωση φαρμάκων που επηρεάζουν την νοητική λειτουργία ,βελτίωση όρασης, απόσυρση καλωδίων,κατάλληλος φωτισμός, σωστά υποδήματα κλπ.
ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Η Οστεοπόρωση απλώς αντιμετωπίζεται . Δεν θεραπεύεται εντελώς. Βασίζεται στις συστάσεις ΦΑΡΜΑΚΑ +ΜΥΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ+ ΚΑΝΟΝΕΣ ΖΩΗΣ [πχ. αποφυγή κρεάτων πολλών,καφέ,καπνίσματος,αλκοόλ] Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΕΝΑ ΒΑΣΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΟ+ ΒΙΑΤΑΜΙΝΗ D3 + ΑΣΒΕΣΤΙΟ εάν δεν είναι επαρκής η διαιτητική πρόσληψη. ΦΑΡΜΑΚΑ --Tibolone [LIVIAL] --Raloxifene [EVISTA] ---Bazedoxifene [CONBRIZA]
2.AΣΒΕΣΤΙΟ [Ανώτερη η διαιτητική πρόσληψη,συμπλήρωμα μόνο όταν δεν είναι επαρκής]
3.ΚΑΛΣΙΤΟΝΙΝΗ ΣΟΛΩΜΟΥ 4.ΔΙΦΩΣΦΩΝΙΚΑ ΑΛΑΤΑ -Aledronate[FOSAMAX] -Residronate [ACTONEL] -Ibandronate [BONVIVA] Tα από του στόματος χορηγούμενα διφωσφωνικά που χρησιμοποιούνται περισσότερο είναι η Αλενδρονάτη -70 mg/εβδομάδα Και η Ρισενδρονάτη 35 mg /εβδομάδα ή 150 mg/μήνα ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΗ ΝΗΣΤΕΙΑ –συνήθως μετά τον νυχτερινό ύπνο,νωρίς το πρωί,αμέσως μετά το ξύπνημα ,ΝΑ ΚΑΤΑΠΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΕΝΑ ΓΕΜΑΤΟ ΠΟΤΗΡΙ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΣΟΛΑΒΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΙΣΗ ΩΡΑ ΠΡΙΝ ΛΗΦΘΟΥΝ ΑΛΛΑ ΦΑΡΜΑΚΑ’Η ΦΑΓΗΤΟ Ή ΑΛΛΑ ΡΟΦΗΜΑΤΑ ΕΚΤΟΣ ΝΕΡΟΥ. **ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΟΡΗΓΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΕΝΕΡΓΟ ΝΟΣΟ ΟΙΣΟΦΑΓΟΥ **Άλλες αντενδείξεις για από του στόματος διφωσφωνικά είναι η δυσαπορρόφηση,η αδυναμία παραμονής σε όρθια στάση για 30 λεπτά, άλλες λειτουργικές ανωμαλίες στον οισοφάγο κλπ ** Πρέπει να χορηγούνται με προσοχή σε ασθενείς με μειωμένη νεφρική λειτουργία ** σπάνιες επιπλοκές αυτών η ΟΣΤΕΟΝΈΚΡΩΣΗ ΓΝΑΘΩΝ ,η οποία είναι αρχικά ασυμπτωματική μιμούμενη τερηδόνα και περιοδοντική νόσο
5.ΡΑΝΕΛΑΝΙΚΟ ΣΤΡΟΝΤΙΟ --Strontium Ranelate [PROTELOS] Σε σκόνη ,2 gr ημερησίως με άδειο στομάχι
6.ΠΑΡΑΓΩΓΑ ΠΑΡΑΘΟΡΜΟΝΗΣ --T eriparatide[ FORSTEO] Έχει λάβει έγκριση από τον FDA για περιπτώσεις υψηλού κινδύνου κατάγματος.
7.BITAMINH D3 --cholicalciferol --Alphacalcidol [ONE ALPHA]
8.DENOSUMAB [PROLIA] Nέο φάρμακο,μονοκλωνικό αντίσωμα ,αδρανοποιεί τους οστεοκλάστες. |
| Ιός Ανθρωπίνων Κονδυλωμάτων |
|
ΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΚΟΝΔΥΛΩΜΑΤΩΝ O Ιός των ανθρωπίνων κονδυλωμάτων προκαλεί μία από τις πιο συχνές Σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις παγκοσμίως. Έχουν αναγνωριστεί πολλοί τύποι ιών μέχρι τώρα—περίπου 150- και κάποιοι από αυτούς μπορεί να προκαλέσουν καρκίνο και κάποιοι δερματικές βλάβες όπως τα εξωτερικά κονδυλώματα της γεννητικής και πρωκτικής περιοχής. Οι διάφοροι τύποι ιών μπορεί να προκαλέσουν εντελώς διαφορετικά κλινικά προβλήματα. Κάποιο τύποι προσβάλλουν περιοχές όπως τα χέρια και τα πόδια ,ενώ άλλοι τύποι στοχεύουν στην περιοχή του πρωκτού και των εξωτερικών γεννητικών οργάνων και μεταδίδονται κατά την κολπική ,από του στόματος ή πρωκτική επαφή ή κατά τη διάρκεια στενής δερματικής επαφής με άτομο που έχει προσβληθεί. Είναι πιθανό να προσβληθεί ένα άτομο με περισσότερους από έναν τύπους ιών την ίδια χρονική στιγμή. Υπολογίζεται ότι περίπου το 75% των σεξουαλικά ενεργών ανδρών και γυναικών θα προσβληθούν τουλάχιστον από έναν τύπο κονδυλωμάτων της πρωκτικής και γεννητικής περιοχής κατά τη διάρκεια της ζωής τους αλλά οι περισσότεροι με υγιές ανοσοποιητικό σύστημα θα καταπολεμήσουν την λοίμωξη μόνοι τους. Από αυτούς που έχουν προσβληθεί ,μόνο ένα μικρό ποσοστό θα εμφανίσουν καρκίνο και αν υπάρξει σωστή παρακολούθηση και αντιμετώπιση δεν θα κινδυνεύσουν από αυτόν. Υπολογίζεται ότι π.χ από τις 100 γυναίκες που θα μολυνθούν από HPV ,μόνο 1-2 γυναίκες κινδυνεύουν να αναπτύξουν προκαρκινική ή καρκινική βλάβη στον τράχηλο της μήτρας με την προυπόθεση ότι δεν θα εξεταστούν τακτικά από γιατρό και δεν θα υποβληθούν στις απαραίτητες εξετάσεις. Άρα δεν ισχύει ότι η λοίμωξη από τον ιό των κονδυλωμάτων σημαίνει καρκίνο. Απαιτείται προσβολή από επικίνδυνο τύπο ιού μαζί με πτώση της άμυνας του οργανισμού και αμέλεια της παρακολούθησης από γιατρό για μεγάλο χρονικό διάστημα για να υπάρξει κίνδυνος για καρκίνο. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ HPV ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ,αλλά πολλά από τα συμπτώματα είναι αντιμετωπίσιμα. Το να εκπαιδευτούμε σε ασφαλέστερες σεξουαλικές επαφές μειώνει την πιθανότητα όλων μας να μολυνθούμε από ιό HPV ή κάποια άλλη σεξουαλικώς μεταδιδόμενη νόσο. Δεν υπάρχει αξιόπιστος τρόπος να γνωρίζουμε σε ποιά άτομα θα επιμείνει η λοίμωξη και θα υπάρξει πιθανότητα για καρκίνο, αλλά στις γυναίκες το τεστ Παπανικολάου αποτελεί πολύτιμο διαγνωστικό εργαλείο για τον καρκίνο του τραχήλου ,επιτρέπει δε την πλήρη θεραπεία στα πρώιμα στάδια. Δεν υπάρχει ισοδύναμο του τεστ ΠΑΠ για τους άνδρες. Ο καρκίνος του πέους είναι σπάνιος και εμφανίζεται σε λιγότερο του 1% στον συνολικό αριθμό καρκίνων στους άνδρες. Τα εξωτερικά κονδυλώματα της πρωκτικής και γεννητικής περιοχής είναι πιο συχνά.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΤΟΥ HPV Οι περισσότεροι άνδρες και γυναίκες που έχουν HPV δεν έχουν συμπτώματα της λοίμωξης. Τα εξωτερικά κονδυλώματα στην πρωκτογεννητική περιοχή μπορεί να είναι ένα σημείο της λοίμωξης. Μπορεί να είναι επίπεδα ή να μοιάζουν με μικρό κουνουπίδι .Πολλοί άνθρωποι δεν έχουν κανένα εμφανές σημείο της λοίμωξης λόγω του βρίσκονται οι βλάβες δεν είναι επιφανειακές ή είναι πολύ μικρές για να είναι ορατές. Σε μια ενεργό ,όμως λοίμωξη ,τα κύτταρα του τραχήλου υπόκεινται σε αλλαγές . Μια ενεργός λοίμωξη μπορεί να έχει δύο πορείες : --τα ανώμαλα κύτταρα να ξαναγίνουν φυσιολογικά και η λοίμωξη να αντιμετωπιστεί από το Ανοσοποιητικό σύστημα εντελώς και να αποδράμει απόλυτα ή και να γίνει ανενεργός .Πάντως μια ανενεργός λοίμωξη μπορεί να ξαναγίνει ενεργός για λόγους που δεν είναι ξεκάθαρα κατανοητοί μέχρι τώρα. -- τα ανώμαλα κύτταρα πολύ σιγά μπορεί να εξελιχθούν σε καρκίνο στον τράχηλο της μήτρας. Στους άνδρες τα κονδυλώματα μπορεί να εμφανιστούν στο πέος ,το όσχεο ,τις μηροβουβωνικές πτυχές, τον πρωκτό και τον δακτύλιο και εντός της ουρήθρας.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ Το ΗPV testing είναι μια διαγνωστική εξέταση αλλά συνήθως δεν αποτελεί μέρος της ετήσιας εξέτασης της γυναίκας όπως είναι το τεστ κατά Παπανικολάου. Το τεστ Παπανικολάου ενώ είναι μια σωτήρια εξέταση εντούτοις δεν καλύπτει απόλυτα την γυναίκα από τον κίνδυνο του καρκίνου λόγω του ότι έχει Ευαισθησία 50-75%. Δηλαδή όταν εξετάζονται 100 γυναίκες με βλάβη στον τράχηλο –προκαρκινική ή καρκινική --, το τεστ Παπανικολάου θα είναι παθολογικό μόνο στις 50 -75 από αυτές .Οι υπόλοιπες θα έχουν αρνητικό ,μη παθολογικό ,’’ψευδώς αρνητικό ‘’αποτέλεσμα. Εξαιτίας αυτού ,σε πολλές περιπτώσεις χρησιμοποιείται το HPV DNA test έχει ευαισθησία πάνω από 90 % . Συνοψίζοντας, το τεστ Παπανικολάου, το HPV DNA test, η κολποσκόπηση και η λήψη βιοψιών όταν χρειάζεται είναι οι θεμελιώδεις εξετάσεις διάγνωσης και παρακολούθησης της HPV λοίμωξης. Αποτελούν τη λεγόμενη δευτερογενή πρόληψη ,θεωρώντας τον Εμβολιασμό ως πρωτογενή πρόληψη.
ΤΥΠΟΙ HPV TΡΟΠΟΙ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ Οι περισσότεροι τύποι HPV προκαλούν τα κοινά κονδυλώματα. Αναπτύσσονται σε περιοχές όπως τα χέρια και τα πόδια .Περισσότεροι από 40 τύποι ιών είναι οι λεγόμενοι ‘’γεννητικοί τύποι’’ και μεταφέρονται από άτομο σε άτομο μέσω στενής επαφής όπως αυτή συμβαίνει σε διάφορες σεξουαλικές πρακτικές . Οι τύποι χαμηλής επικινδυνότητας είναι οι HPV 6 και HPV 11. Οι υψηλής επικινδυνότητας τύποι ,είναι τύποι που μπορεί να προκαλέσουν καρκίνο με την πάροδο πολλών ετών και την επίμονη ενεργό λοίμωξη να μετατρέπει φυσιολογικά κύτταρα σε προκαρκινικά ή σε καρκίνο. Οι παρακάτω καρκίνοι συσχετίζονται με τον HPV - ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΤΡΑΧΗΛΟΥ ΜΗΤΡΑΣ Η λοίμωξη από HPV προκαλεί περίπου όλους τους καρκίνους του τραχήλου. Από τους τραχηλικούς καρκίνους που σχετίζονται με HPV,,περίπου το 70% προκαλείται από 2 τύπους HPV 16 ,HPV 18.
-ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΣΤΟΜΑΤΟΣ Η λοίμωξη από HPV μπορεί να προκαλέσει καρκίνο της γλώσσας και του στόματος . Μπορεί επίσης να προκαλέσει καρκίνο του φάρυγγα. Αυτοί οι καρκίνοι εμφανίζουν ταχέως αυξανόμενη συχνότητα και σε άνδρες και σε γυναίκες. Η αλλαγή στις σεξουαλικές πρακτικές με αύξηση αυτών των μορφών επαφής ,πιθανόν συνεισφέρει σ’ αυτήν την αύξηση. -ΑΛΛΟΙ ΚΑΡΚΙΝΟΙ Η ΗPV λοίμωξη συσχετίζεται με λιγότερο συχνούς καρκίνους όπως Αιδοίου και Κόλπου στις γυναίκες και Πέους στους άνδρες.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΒΛΑΒΩΝ ΑΠΟ ΗPV Δεν υπάρχει θεραπεία για τη λοίμωξη από HPV. Οι γιατροί αντιμετωπίζουν τις βλάβες που προκαλούνται από την λοίμωξη.
Η ΑΦΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΓΕΝΝΗΤΙΚΩΝ ΚΟΝΔΥΛΩΜΑΤΩΝ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΗPV ΛΟΙΜΩΞΗ Τα Κονδυλώματα συχνά επιστρέφουν λόγω παραμονής του ιού σε άλλα κύτταρα του σώματος. Ένα άτομο χωρίς ορατές βλάβες ακόμα μπορεί να μεταδώσει τον ιό σε σεξουαλικό του σύντροφο. Μια ανενεργός λοίμωξη μπορεί να μετατραπεί σε ενεργό όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου αποδυναμωθεί λόγω ασθένειας ,φαρμάκων ή στρες. Ένα άτομο ακόμα κι αν έχει μόνο ένα σύντροφο στη ζωή του,μπορεί και πάλι να προσβληθεί από ΗPV ,ένα ο σύντροφος αυτός είχε σύντροφο με λοίμωξη κονδυλωμάτων στο παρελθόν. Πάντως είναι γεγονός ότι όσο περισσότερους συντρόφους έχει κάποιος τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος να εμφανίσει HPV . Μια μονογαμική σχέση ΔΕΝ εγγυάται την ΜΗ προσβολή.
Η ΛΟΙΜΩΞΗ ΑΠΟ HPV ΔΕΝ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΕΓΚΥΟΣ. Όμως καλό να υπάρχει έλεγχος πριν τη σύλληψη –εάν δεν έχει διενεργηθεί πρόσφατα-έτσι ώστε αν χρειαστεί ιατρικός χειρισμός να μπορεί να γίνει δεδομένου του γεγονότος ότι οι τοπικές θεραπείες είναι δυνητικά τερατογόνες και δεν εφαρμόζονται κατά την κύηση [π.χ διαλύματα,κρέμες ] και οι αφαιρετικές μέθοδοι αν και ασφαλείς στην πλειοψηφία τους εφόσον αφορούν τον τράχηλο και μια βαριά δυσπλασία που δεν είχε αντιμετωπιστεί πριν την σύλληψη,μπορεί να θέσει σε κίνδυνο μια αρχόμενη κύηση. Μιλάμε δηλαδή για την επικινδυνότητα ως προς το κύημα των μεθόδων αντιμετώπισης των βλαβών από τον ΗPV και όχι τον κίνδυνο από τον ιό αυτόν καθαυτό κατά την κύηση. Για την μεγάλη πλειοψηφία των γυναικών δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος για το έμβρυο ούτε στην κύηση ούτε στον τοκετό. Στις περισσότερες γυναίκες που είχαν στο παρελθόν εξωτερικά κονδυλώματα –αλλά δεν τα εμφανίζουν πια—δεν υπάρχει κανένα θέμα. Στις γυναίκες που εξακολουθούν να τα παρουσιάζουν στην εγκυμοσύνη ,τα εξωτερικά αυτά κονδυλώματα μπορεί να μεγαλώσουν και να αιμορραγήσουν. Σπάνια μπορεί να μεταδοθεί η λοίμωξη κάθετα ,από τη μητέρα στο παιδί κατά τον κολπικό τοκετό. Σπάνια ένα μωρό που εκτίθεται στον HPV ,αποκτά λοίμωξη στις φωνητικές χορδές ,κυρίως σε παρουσία ευμεγέθων εξωτερικών κονδυλωμάτων . Έτσι σε μια γυναίκα με μεγάλο ιικό φορτίο [κολπικό-τραχηλικό ή μεγάλα εξωτερικά κονδυλώματα], μπορεί να προταθεί η αποπεράτωση της κύησης με Καισαρική τομή . Αλλά η απλή λοίμωξη από HPV ή τα μικρά εξωτερικά κονδυλώματα που βρίσκονται διάσπαρτα στα εξωτερικά γεννητικά όργανα ή στην πρωκτική περιοχή ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΗ ΕΝΔΕΙΞΗ ΓΙΑ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΜΗ. Οι τύποι 6 και 11 των ιών HPV μπορεί να προκαλέσουν Αναπνευστική θηλωμάτωση σε Νεογνά και παιδιά.Η οδός μετάδοσης [διαπλακουντιακή,περιγεννητική ή μετά τον τοκετό]Δεν είναι απόλυτα κατανοητή. Εάν η καισαρική τομή προστατεύει από την αναπνευστική θηλωμάτωση δεν είναι σαφές—ΓΙ’ΑΥΤΟ Η ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΜΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙEΝΕΡΓΕΙΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ ΤΗΣ ΛΟΙΜΩΞΗΣ HPV ΣΤΑ ΝΕΟΓΝΑ. Η Καισαρική τομή μπορεί να ενδείκνυται για γυναίκες με τόσο μεγάλα κονδυλώματα που εμποδίζουν τον κολπικό τοκετό ή που είναι πολύ πιθανό να αιμορραγήσουν πολύ.[CDC—Centers for Disease Control and prevention-last updated August 23,2017]
ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ Ο στόχος του εμβολιασμού είναι να αποτραπεί μια επιμένουσα λοίμωξη από τον ιό HPV μετά από την έκθεση ενός ατόμου σ’ αυτόν. Πλέον υπάρχει εμπειρία σε παγκόσμιο επίπεδο από τα εμβόλια και έχει αποδειχθεί ότι είναι ΑΣΦΑΛΗ. Εκτός από μικρό ερεθισμό ή πόνο στο σημείο του ένεσης ,δεν περιγράφονται σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες. Τα εμβόλια ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΤΗ ΝΟΣΟ γιατί δεν περιέχουν ζωντανά συστατικά ή DNA και έτσι δεν είναι μολυσματικά,λοιμογόνα. Επίσης δεν περιέχουν συντηρητικά ή αντιβιοτικά ή άλλες επικίνδυνες ουσίες πχ.υδράργυρο. Ακόμα κι υπάρχει λοίμωξη από ένα τύπο ιού ,ΑΚΟΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΩΦΕΛΗΘΕΙ ΤΟ ΑΤΟΜΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ,προστατευόμενο από άλλους τύπους. Δυστυχώς ακόμα κι αν έχει γίνει εμβολιασμός ,υπάρχει ο κίνδυνος για λοίμωξη από κάποια στελέχη ιών που δεν καλύπτονται από τα εμβόλια.
ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΟΣ Ο ΕΛΕΓΧΟΣ ΜΕ ΤΕΣΤ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΚΑΙ Ο ΛΟΙΠΟΣ ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕΙ ΟΠΩΣ ΚΑΙ Η ΑΣΦΑΛΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ. Κανένα από τα εμβόλια ΔΕΝ έχει επίδραση στα ήδη υπάρχοντα κονδυλώματα ή στις ήδη υπάρχουσες τραχηλικές δυσπλασίες. ΤΑ ΕΜΒΟΛΙΑ GARDASIL [Προστατεύει από τους Υψηλού κινδύνου 16 και 18—που προκαλούν περίπου το 70% των καρκίνων—και τους Χαμηλού κινδύνου 6 και 11,που προκαλούν το 90% των εξωτερικών κονδυλωμάτων] GARDASIL 9 [ προστατεύει από επιπλέον 14% πρωκτογεννητικών καρκίνων με την προσθήκη άλλων 5 τύπων ΗPV-31,33,45,52,58] CERVARIX [16,18]-Σχήμα 0,1 μήνας και 6 μήνες μετά. Αυτά τα εμβόλια έχουν εγκριθεί για χρήση σε κορίτσια και γυναίκες από 9-45,στο εξωτερικό ,ενώ στην Ελλάδα από την ηλικία των 11-12 ετών και στα αγόρια στο εξωτερικό από τα 9-26[στην Ελλάδα δεν καλύπτεται το κόστος από τα ασφαλιστικά ταμεία για τα αγόρια ενώ για τα κορίτσια μέχρι την ηλικία των 18] ΚΑΝΕΝΑ ΕΜΒΟΛΙΟ ΔΕΝ ΧΟΡΗΓΕΙΤΑΙ ΣΕ ΕΓΚΥΟ Ή ΘΗΛΑΖΟΥΣΑ Το CDC προτείνει σχήμα 2 δόσεων [παλαιότερα 3] σε μικρά κορίτσια με την 2η δόση 6-12 μήνες μετά την 1η. *εάν η 1η δόση δοθεί πριν τα 15 έτη ,γίνεται σχήμα 2 δόσεων0 και μετά 6-12 μήνες *εάν η 1η δόση δοθεί μετά τα 15 έτη, γίνεται το σχήμα 3 δόσεων 0 ,1-2 μήνες μετά και 6 μήνες μετά την αρχική
Πρωτοχορηγήθηκε στις ΗΠΑ το 2006 και ήδη το 2010 οι λοιμώξεις από HPV στα νεαρά κορίτσια μειώθηκαν κατά 56%. Δεν υπάρχουν στοιχεία ως προς την επίδραση των εμβολίων σε ήδη υπάρχουσες βλάβες ,όμως ακόμα και αυτά τα άτομα με λοίμωξη HPV μπορούν να προστατευθούν από άλλους τύπους ιών.
ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΕΜΒΟΛΙΩΝ Είναι ασφαλή . **Τα εμβόλια μπορούν να δοθούν με ασφάλεια σε άτομα με μικρής βαρύτητας οξείες καταστάσεις όπως διάρροια ή ήπια αναπνευστική λοίμωξη με ή χωρίς πυρετό. Πάντως αυτές οι γυναίκες θα πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν θα πρέπει να περιμένουν καμία θεραπευτική δράση στις παραπάνω καταστάσεις. **ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΔΟΝΤΑΙ ΣΕ -ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΛΛΕΡΓΙΩΝ σε οποιοδήποτε συστατικό του εμβολίου[το 4 δύναμο και το 9-δύναμο δεν δίνονται σε αλλεργικούς στη μούχλα,μύκητες,ενώ το 2 –δύναμο δεν δίνεται σε αλλεργικούς στο λάτεξ] --Ασθενείς με μέτριας ή μεγάλης βαρύτητας οξείες ασθένειες. Πρέπει να αναμένουμε την ίαση αυτών. -Έγκυες Όλα τα εμβόλια που χρησιμοποιούνται έχουν περάσει από εντατικούς ελέγχους για να λάβουν άδεια κυκλοφορίας.
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ Όλες οι έρευνες δείχνουν μακροχρόνια προστασία τουλάχιστον για 10 χρόνια ,χωρίς τάση μείωσης της προστασίας αυτής. Θα συνεχιστεί η μελέτη της προστασίας στα επόμενα έτη.
|
| Μακροχρόνιες Επιπτώσεις του Συνδρώμου Πολυκυστικών Ωοθηκών |
|
ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΝΔΡΟΜΟΥ ΠΟΛΥΚΥΣΤΙΚΩΝ ΩΟΘΗΚΩΝ Πως διαγιγνώσκεται το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών; Το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών [Polycystic Ovarian Syndrome –PCOS] είναι μια κοινή διαταραχή που συχνά επιπλέκεται από Υπογονιμότητα λόγω χρόνιας ανωοθυλακιορρηξίας και Υπερανδρογονισμό με τις κλινικές εκδηλώσεις της ολιγομηνόρροιας [μικρή περίοδος ],της υπερτρίχωσης και της ακμής. Πολλές γυναίκες είναι παχύσαρκες και παρουσιάζουν σε μεγαλύτερη συχνότητα διαταραχή στην ανοχή της γλυκόζης, του Σακχαρώδους Διαβήτη τύπου 2 όπως και άπνοια στον ύπνο ,σε σχέση με τον υπόλοιπο πληθυσμό. Οι γυναίκες αυτές παρουσιάζουν ένα συγκεκριμένο καρδιαγγειακό προφίλ ,χαρακτηριστικό του λεγόμενου μεταβολικού συνδρόμου όπως αυτό χαρακτηρίζεται από Υπέρταση, δυσλιπιδαιμία, σπλαχνική παχυσαρκία ,αντίσταση στην ινσουλίνη και υπερινσουλιναιμία. Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών συχνά διαγιγνώσκεται από γυναικολόγους και γι’αυτό είναι σημαντική η γνώση των μακροχρόνιων επιπτώσεων της κατάστασης αυτής ώστε να υπάρξει συνολική και πλήρης προσέγγιση της διαταραχής. Το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών είναι η πιο συχνή ενδοκρινολογική διαταραχή των γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας. Λόγω των διαφορών στα διαγνωστικά κριτήρια κυμαίνεται η συχνότητα αρκετά ,από 2.2 % έως και 26%!. Η συχνότητα ποικίλλει και ανάλογα με την εθνικότητα. Για παράδειγμα οι Καυκάσιες έχουν μικρότερη συχνότητα εμφάνισης σε σχέση με τις Ασιάτισες ,όπου εμφανίζεται σε μικρότερη ηλικία και με βαρύτερα συμπτώματα. ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΠΟΛΥΚΥΣΤΙΚΩΝ ΩΟΘΗΚΩΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΓΙΓΝΩΣΚΕΤΑΙ ΒΑΣΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΚΡΙΤΗΡΙΩΝ [τα κριτήρια Rotterdam της Ευρωπαικής εταιρείας ανθρώπινης αναπαραγωγής και γονιμότητας και της Αμερικανικής εταιρείας αναπαραγωγικής ιατρικής .
Τα κριτήρια του Rotterdam ,περιγράφουν ένα μεγαλύτερο εύρος καταστάσεων ,με τη διάγνωση να τίθεται με 2 από τα 3 παρακάτω κριτήρια : 1.Πολυκυστικές ωοθήκες [είτε > 12 ωοθυλάκια είτε αυξημένος ωοθηκικός όγκος > 10 cm3] 2. Mειωμένη ωοθυλακιορρηξία ή ανωοθυλακιορρηξία 3. Κλινικά και/ή Βιοχημικά σημεία υπερανδρογονισμού Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η διάγνωση του συνδρόμου των πολυκυστικών ωοθηκών τίθεται όταν οι άλλες αιτίες για ακανόνιστους κύκλους όπως η δυσλειτουργία του θυρεοειδούς ,η μεγαλακρία ή η υπερπρολακτιναιμία ,έχουν αποκλειστεί, εάν υπάρχει κλινική υποψία. Τα κλινικά χαρακτηριστικά του υπερανδρογονισμού [αυξημένα ανδρογόνα στο σώμα ] περιλαμβάνουν υπερτρίχωση με αύξηση της τριχοφυίας στο πρόσωπο και στο σώμα και ιδίως στη μέση γραμμή. Αν και χρησιμοποιείται η ελεύθερη και η ολική τεστοστερόνη για τη διάγνωση του συνδρόμου των πολυκυστικών ωοθηκών ,το συνιστώμενο τεστ για διάγνωση είναι o ΔΕΙΚΤΗΣ των ελεύθερων ανδρογόνων [συνολική τεστοστερόνη δια της SHBG X100]. Εάν υπάρχουν σημεία αρρενοποίησης [πχ βαθιά φωνή, μείωση του μεγέθους των μαστών, αυξημένη μυική μάζα ,υπερτροφία κλειτορίδας] ,ταχέως επιδεινούμενη υπερτρίχωση [μεγάλη διαφορά σε 1 έτος ] ή υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης [> 5nmol/l ή παραπάνω από το διπλάσιο της ανώτερης τιμής του φυσιολογικού εύρους] θα πρέπει να αποκλειστούν όγκοι που εκκρίνουν ανδρογόνα και αργοπορημένης εμφάνισης /μη κλασσική συγγενής υπερπλασία των επινεφριδίων. Θα πρέπει να προσδιορίζεται η 17-ΟΗ προγεστερόνη στην ωοθυλακική φάση ,η οποία θα είναι υψηλή στη συγγενή υπερπλασία των επινεφριδίων. Είναι δυνατό να υπάρχει συγγενής υπερπλασία επινεφριδίων χωρίς να είναι πολύ υψηλή η τεστοστερόνη > 5 nmol/l,ιδίως αν η γυναίκα είναι ετερόζυγη για τη νόσο. Έτσι ο προσδιορισμός της 17-OH προγεστερόνης πρέπει να γίνεται όταν υπάρχει μεγάλος βαθμός υπόνοιας πχ Εβραική καταγωγή ή οικογενειακό ιστορικό συγγενούς υπερπλασίας επινεφριδίων, αφού η αντιμετώπιση είναι διαφορετική από το PCOS .
ΠΟΙΑ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ PCOS ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ; Οι γυναίκες θα πρέπει να ενημερώνονται σχετικά με την αύξηση του καρδιαγγειακού τους κινδύνου σε απόλυτα εξατομικευμένη βάση ,την θετική επίπτωση της αλλαγής του τρόπου ζωής ,συμπεριλαμβανομένης της απώλειας βάρους ιδίως στις παχύσαρκες .Θα πρέπει επίσης να γνωρίζουν ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι η απώλεια βάρους είναι δύσκολη ή αδύνατη όταν υπάρχει σύνδρομο πολυκυστικών ή ότι αυτό καθαυτό προκαλεί πρόσληψη βάρους.
ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ 1.ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ 1α.Ποιός είναι ο κίνδυνος ανάπτυξης Διαβήτη Κυήσεως σε γυναίκες με PCOS; Η συχνότητα ΣΔ Κυήσεως είναι 2πλάσια σε γυναίκες με PCOS .
1β. Πως θα πρέπει να ελέγχονται οι γυναίκες με PCOS για ΣΔ ΤΎΠΟΥ 2; Οι γυναίκες με PCOS που είναι υπέρβαρες[ΒΜΙ>25] και οι γυναίκες με PCOS που δεν είναι υπέρβαρες[ΒΜΙ< 25],αλλά που έχουν επιπλέον παράγοντες κινδύνου όπως η προχωρημένη ηλικία [>40],ατομικό αναμνηστικό ΣΔ ή οικογενειακό τύπου 2 ,ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΜΠΥΛΗ ΑΝΟΧΗΣ ΣΤΗ ΓΛΥΚΟΖΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ 2 ΩΡΩΝ ΜΕ 75 ΓΡΑΜΜΑΡΙΑ ΓΛΥΚΟΖΗΣ. Στις γυναίκες εκείνες που έχουν αυξημένο σάκχαρο νηστείας [νηστείας 6,1-6,9 mmol/l] –[περίπου 110-126 mg /dl] ή επηρεασμένο σάκχαρο μετά από 2ωρη καμπύλη [σάκχαρο > 7,8mmol/l [140] αλλά < 11 --[196] ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΤΗΣΙΩΣ ΜΙΑ ΚΑΜΠΥΛΗ ΣΑΚΧΑΡΟΥ. Αυξημένη αντίσταση στην ινσουλίνη παρατηρείται στο 65 -80% των γυναικών με PCOS ,ανεξάρτητα από την παχυσαρκία .Επιδεινώνεται περαιτέρω με το υπερβάλλον βάρος. Η αντίσταση στην ινσουλίνη έχει βρεθεί να επιδεινώνει τα αναπαραγωγικά και μεταβολικά χαρακτηριστικά ,τον τύπο 2 του ΣΔ και τον καρδιαγγειακό κίνδυνο σε πάσχουσες από PCOS . Σε γυναίκες με σοβαρό υπερανδρογονισμό και ανωοθυλακιορρηξία παρατηρείται και το υψηλότερο ποσοστό μεταβολικών ανωμαλιών. Υπάρχει ένας αυξημένος κίνδυνος διαταραγμένης ανοχής στη γλυκόζη και ΣΔ τύπου ΙΙ στις γυναίκες με PCOS ανεξάρτητα από την παχυσαρκία. Επίσης αναφέρεται πρωιμότερη έναρξη της υπεργλυκαιμίας και ταχύτερη εξέλιξη σε ΣΔ τύπου 2 ,σε PCOS . Το PCOS αναφέρεται σαν μη –τροποιήσιμος παράγοντας κινδύνου για τον ΣΔ τύπου 2. Επιπλέον ο ΣΔ τύπου 2 ,είναι ένας μείζων παράγοντας κινδύνου για το καρδιαγγειακό σύστημα και η αλλαγή στον τρόπο ζωής έχει βρεθεί να καθυστερεί ή να αποτρέπει την εξέλιξη σε ΣΔ. Έτσι η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση των γυναικών με PCOS είναι σημαντική. Ένα απλό σάκχαρο νηστείας έχει βρεθεί ότι δεν είναι ακριβές και καταλήγει σε υπο—διάγνωση του ΣΔ τύπου 2 στις γυναίκες με PCOS..Εχει προταθεί η τιμή της γλυκοζυλιωμένης HbA1c > 6.5% για τη διάγνωση του ΣΔ, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε μη διάγνωση κάποιων περιστατικών ΣΔ, αλλά σε κάθε περίπτωση μπορεί η γλυκοζυλιωμένη να φανεί χρήσιμη όταν υπάρχει απροθυμία ή αδυναμία εκτέλεσης μιας καμπύλης σακχάρου ,που είναι και η πιο σωστή μέθοδος διάγνωσης του ΣΔ.
2.Ποιός ο κίνδυνος ανάπτυξης άπνοιας στον ύπνο σε γυναίκες με PCOS ; Οι γυναίκες με PCOS πρέπει αυτές και οι σύντροφοί τους να ερωτώνται αν ροχαλίζουν και αν παρουσιάζουν κόπωση κατά τη διάρκεια της ημέρας/υπνηλία, να πληροφορούνται γύρω από τους κινδύνους άπνοιας στον ύπνο και να γίνεται η κατάλληλη διερεύνηση και αντιμετώπιση αν χρειαστεί. Η επίπτωση αποφρακτικής άπνοιας στον ύπνο αυξάνεται στις παχύσαρκες γυναίκες με PCOS .Πιθανότατα σχετίζεται το επίπεδο των ανδρογόνων και η αντίσταση στην ινσουλίνη με την αποφρακτική άπνοια στον ύπνο σε PCOS και αυτή με τη σειρά της συμβάλλει στην αντίσταση στην ινσουλίνη στο PCOS και η συνεχής θετική πίεση αερισμού με τη συσκευή CPAP ,βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη σε αυτές τις γυναίκες.
3.Ποιός ο κίνδυνος εμφάνισης Καρδιαγγειακής νόσου στις γυναίκες με PCOS; Δεν έχουν ακόμα αναπτυχθεί συμβατικοί τρόποι υπολογισμού του καρδιαγγειακού κινδύνου σε γυναίκες με PCOS . ‘Oλες οι γυναίκες με PCOS πρέπει να εκτιμώνται για τον καρδιαγγειακό τους κίνδυνο με συνεκτίμηση διαφόρων παραγόντων όπως η παχυσαρκία, η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας, το κάπνισμα, ,το οικογενειακό ιστορικό ΣΔ τύπου 2,η δυσλιπιδαιμία,η υπέρταση, η παθολογική ανοχή στη γλυκόζη ,ο διαβήτης τύπου 2,κατά την στιγμή της διάγνωσης. Στην πράξη ,η υπέρταση πρέπει να αντιμετωπίζεται, ενώ η μείωση των λιπιδίων ΔΕΝ προτείνεται σαν ρουτίνα να γίνεται με φαρμακευτική αγωγή και θα πρέπει να συνταγογραφείται μόνο από ειδικό. Οι γυναίκες με PCOS έχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ψυχολογικών διαταραχών όπως και επηρεασμένης ποιότητας ζωής ,όπως έχει φανεί από την επίδραση του άγχους και /ή της κατάθλιψης ,διαταραχών στην πρόσληψη φαγητού όπως και δυσλειτουργιών στη σύναψη σχέσεων και στη συνολικότερη σεξουαλική συμπεριφορά, παράγοντες που σίγουρα καθορίζουν την ποιότητα της ζωής. Σκεφτείτε τη διερεύνηση σε άτομα που έχουν κατάθλιψη σε δύο συγκεκριμένα ζητήματα : - ‘’Κατά τον τελευταίο μήνα ,έχετε ενοχληθεί με αισθήματα στενοχώριας ,κατάθλιψης ή απελπισίας;’’ -‘’Κατά τον τελευταίο μήνα ,έχετε συχνά ενοχληθεί από το ότι αισθάνεστε λίγο ενδιαφέρον ή πολύ μικρή χαρά στην εκτέλεση διαφόρων εργασιών;’’ Εάν ένα άτομο απαντήσει ‘’ναι’’ σε κάποια από τις παραπάνω ερωτήσεις ,καλό θα ήταν να παραπεμφθεί σε ειδικό ψυχικής υγείας.
ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΚΑΙ PCOS 1.Ποιοί είναι οι κίνδυνοι για καρκίνο σε πάσχουσες από PCOS και πως θα πρέπει να ελέγχονται; *Η Ολιγομηνόρροια ή αμηνόρροια σε γυναίκες με PCOS ,μπορεί να προδιαθέσει σε ενδομητρική υπερπλασία και αργότερα καρκίνο. *Αποτελεί καλή πρακτική η συνταγογράφηση κάποιου προγεστερινοειδούς ώστε να υπάρξει αιμορραγία από απόσυρση τουλάχιστον κάθε 3-4 μήνες. *Θα πρέπει να εκτελείται διακολπικό υπερηχογράφημα σε απουσία αιμορραγίας από απόσυρση ή ανώμαλης αιμορραγίας. *Πάχος ενδομητρίου < 7 χιλιοστά είναι απίθανο να είναι υπερπλασία σε PCOS. *Ένα πεπαχυσμένο ενδομήτριο ή ένας ενδομητρικός πολύποδας πρέπει να διερευνάται με βιοψία ενδομητρίου και/ ή υστεροσκόπηση. *Δεν φαίνεται να υπάρχει συσχέτιση με καρκίνο μαστού ή ωοθηκικό καρκίνο και δεν απαιτείται περαιτέρω παρακολούθηση. Είναι γνωστό από παλιά ότι η ολιγομηνόρροια και η αμηνόρροια σε παρουσία Προεμμηνοπαυσιακών επιπέδων Οιστρογόνων μπορεί να οδηγήσει σε ενδομητρική υπερπλασία και καρκίνωμα. Υπάρχουν μέτριας ισχύος στοιχεία που υποστηρίζουν το εύρημα ότι οι γυναίκες με PCOS έχουν 2,89 φορές αυξημένο κίνδυνο για ενδομητρικό καρκίνο. Σε γυναίκες με PCOS ,τα διαστήματα μεταξύ των εμμήνων ρύσεων παραπάνω από 3 μήνες[κάτι που μεταφράζεται σε συνολικό αριθμό περιόδων < 4 /έτος ]μπορεί να συσχετιστεί με ενδομητρική υπερπλασία. Η τακτική πρόκληση ΕΡ ή η πρόκληση αιμορραγίας από απόσυρση με κυκλική χορήγηση προγεσταγόνων για τουλάχιστον 12 ημέρες ,τα από του στόματος αντισυλληπτικά ή ενδομητρική προστασία με εφαρμογή σπειράματος όπως το MIRENA που έχει προγεστερόνη ,θα μπορούσε να αποτελέσει μια καλή πρακτική σε ολιγομηνορροικές γυναίκες με PCOS αλλά το πιο αποτελεσματικό σχήμα δεν είναι σαφές λόγω έλλειψης στοιχείων. Αντίθετα υπάρχει επαρκής βαθμός συσχέτισης του υπερηχογραφικά απεικονιζόμενου πάχους ενδομητρίου με τη ενδομητρική υπερπλασία. Δεν υπήρξαν περιπτώσεις υπερπλασίας ενδομητρίου με πάχος < 7 χιλιοστά. Οι γυναίκες με PCOS ΔΕΝ έχουν αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο μαστού σε σχέση με αυτές που δεν έχουν PCOS. Δεν έχουν επίσης αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο ωοθηκών και γι ’αυτό δεν απαιτείται περαιτέρω παρακολούθηση.
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΜΕΙΩΣΗΣ ΚΙΝΔΥΝΟΥ 1.ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΩΜΑΤΙΚΟΥ ΒΑΡΟΥΣ Προτείνεται αλλαγή στον τρόπο ζωής, με δίαιτα ,άσκηση και απώλεια βάρους και οι οδηγίες αυτές είναι η πρώτη γραμμή παρέμβασης και αντιμετώπισης των γυναικών με PCOS για την βελτίωση των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων και πάντα θα πρέπει να προηγούνται φαρμακευτικών μέτρων. Ακόμα και η μείωση του 5% του συνολικού σωματικού βάρους έχει βρεθεί ότι μειώνει την αντίσταση στην ινσουλίνη και τα επίπεδα της τεστοστερόνης όπως και προκαλεί συνολική βελτίωση της σύστασης του σώματος και όλων των καρδιαγγειακών δεικτών. Σε όλες τις γυναίκες με PCOS η πρώτη γραμμή αντιμετώπισης πρέπει να είναι ο έλεγχος του σωματικού βάρους, είτε η μείωσή του ,σε BMI > 25 ή η αποφυγή πρόσληψης σε ΒΜΙ 18,5-24.9 με μείωση της θερμιδικής ημερήσιας πρόσληψης και με άσκηση. Σε γυναίκες με ΒΜΙ> 40 ή περισσότερο, ή σε γυναίκες με ΒΜΙ> 35 που έχουν παράγοντες κινδύνους όπως η υπέρταση ή ο ΣΔ τύπου 2,θα πρέπει να αναζητηθεί άλλη λύση ,τύπου βαριατρικής χειρουργικής.
8.2 ΕΙΝΑΙ Η ΛΗΨΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ΕΝΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΜΕ PCOS; Στην Μεγ.Βρετανία δεν έχουν λάβει άδεια κυκλοφορίας παράγοντες που ευαισθητοποιούν την Ινσουλίνη ,σε ασθενείς που δεν πάσχουν από ΣΔ. Αν και υπάρχουν πολλές ενδείξεις για την ασφάλεια αυτών των φαρμάκων ,δεν υπάρχει προς το παρόν απόδειξη ότι η χρήση αυτών των παραγόντων προσφέρει μακροχρόνιο όφελος. Αντίθετα η χρήση φαρμάκων ελέγχου του σωματικού βάρους μπορεί Η διαπίστωση των μακροπρόθεσμων επιπτώσεων του συνδρόμου των πολυκυστικών ωοθηκών οδήγησε στη χρήση παραγόντων που ευαισθητοποιούν την ινσουλίνη όπως η μετφορμίνη [GLYCOPHAGE]—και οι θειαζολιδιμεδιόνες -TZDs -[ACTOS,ANANDIA,RAGLITAN,ZIPION]στην μείωση της αντίστασης στην ινσουλίνη και κατά συνέπεια ,στην μείωση του κινδύνου για ΣΔ. Πάντως ΔΕΝ υπάρχουν επαρκή στοιχεία ως προς τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της χρήσης τέτοιων φαρμάκων σε γυναίκες με PCOS . Η Μετφορμίνη έχει βραχυπρόθεσμες ωφέλειες στην αντίσταση στην ινσουλίνη και σε άλλους καρδιαγγειακούς δείκτες σε γυναίκες με PCOS χωρίς ΣΔ. Υπάρχουν στοιχεία που υποστηρίζουν ότι μειώνεται το επίπεδο των ανδρογόνων κατά 11% με την μετφορμίνη σε σχέση με placebo.Γυναίκες με ΒΜΙ> 37 μπορεί να μην ανταποκριθούν καλά με συνήθη δόση μετφορμίνης[θα πρέπει να σημειωθεί ότι τόσο η μετφορμίνη όσο και θειαζοδινεδιόνες ΔΕΝ έχουν άδεια κυκλοφορίας σε PCOS]. Δεν υπάρχουν ομόφωνα επαρκή στοιχεία που να υποστηρίζουν τη χρήση τέτοιων φαρμάκων στην αποφυγή των καρδιαγγειακών επιπτώσεων στο PCOS και χρειάζεται περαιτέρω έρευνα. Έχουν αναφερθεί στοιχεία από έρευνες όπου καταγράφηκαν καλύτερα αποτελέσματα σε ασθενείς με PCOS όπου άλλαξαν τρόπο ζωής σε σχέση με τη χρήση μετφορμίνης ως προς την βελτίωση των καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου και την εξέλιξη σε ΣΔ τύπου 2. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την μετφορμίνη σε γυναίκες με PCOS που ήδη έχουν αλλάξει τρόπο ζωής και δεν παρουσίασαν καμία βελτίωση στην διαταραγμένη αντίσταση στην ινσουλίνη όπως και σ’ αυτές με διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη.
8.3 ΚΑΥΤΗΡΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΩΟΘΗΚΩΝ ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΗΛΕΚΤΡΟΚΑΥΤΗΡΙΑΣΜΟ; Ο ΗΛΕΚΤΡΟΚΑΥΤΗΡΙΑΣΜΟΣ ΤΩΝ ΩΟΘΗΚΩΝ ΘΑ ΠΡΈΠΕΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΣΕ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΩΟΘΥΛΑΚΙΟΡΡΗΞΙΑ ,ΙΔΙΩΣ ΑΥΤΕΣ ΜΕ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΒΜΙ,ΣΑΝ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΩΟΘΥΛΑΚΙΟΡΡΗΞΙΑΣ. Η Ανωοθυλακιορρηξία που σχετίζεται με PCOS έχει από καιρό βελτιωθεί με χειρουργική αντιμετώπιση. Μια μεγάλη τυχαιοποιημένη μελέτη έδειξε σταθεροποίηση της ωορρηξίας όπως και αποκατάσταση στο φυσιολογικό των ανδρογόνων και της SHBG ,στον ορό μέχρι και 20 έτη μετά τον λαπαροσκοπικό ωοθηκικό ηλεκτροκαυτηριασμό σε ποσοστό πάνω από 60% των ασθενών ,ιδίως αν είχαν φυσιολογικό ΒΜΙ. Προτείνεται πάντως ότι θα πρέπει να εφαρμόζεται αυτή η μέθοδος σε ασθενείς με φυσιολογικό ΒΜΙ ή όπου εφαρμόζεται η λαπαροσκόπηση για άλλους λόγους. Θα πρέπει επίσης να τονιστεί ότι η χειρουργική των ωοθηκών μπορεί να επηρεάσει δυσμενώς την αναπαραγωγική ικανότητα στο μέλλον.
8.4 ΒΑΡΙΑΤΡΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΠΟΙΑ Η ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ; Η ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΓΙΑ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΝΔΕΙΚΝΥΤΑΙ ΓΙΑ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΚΑΟΗΘΗ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΚΑΙ ΒΜΙ > 40 Ή ΒΜΙ> 35 ΜΕ ΣΥΝΟΔΟ ΑΛΛΗ ΠΑΘΗΣΗ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΗ ΜΕ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ ΕΑΝ ΕΧΟΥΝ ΑΠΟΤΥΧΕΙ ΑΛΛΕΣ ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΠΩΛΕΙΑΣ ΒΑΡΟΥΣ. Μπορεί με τέτοιες επεμβάσεις να επιτευχθεί απώλεια βάρους μέχρι και 60% και να βελτιωθεί ο ΣΔ, η Υπέρταση και η δυσλιπιδαιμία με αποτέλεσμα τη μείωση της καρδιαγγειακής νόσου όταν συγκρίνεται με τροποποίηση της ζωής. Θα πρέπει να εφαρμόζεται εκεί όπου όλες οι άλλες κλασσικές μέθοδοι έχουν αποτύχει με προσοχή στις πιθανές επιπλοκές της επέμβασης , 0.1- 1% ποσοστό θνησιμότητας, απόφραξης εντέρου ,λοίμωξης ,οισοφαγίτιδας και διαταραχών θρέψης.
Πηγή : ROYAL COLLEGE OF OBSTETRIC AND GYNECOLOGY ‘’Long term consequences of polycystic ovarian syndrome’’ |
| Ποιες Πληροφορίες μπορούμε να αντλήσουμε από την παρατήρηση της Έμμηνου Ρύσεως σε μια γυναίκα; |
|
ΠΟΙΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΛΗΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΜΜΗΝΟΥ ΡΥΣΕΩΣ ΣΕ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ; ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ Πολλά από τα στοιχεία που αφορούν την περίοδο μιας γυναίκας π.χ πόσο συχνά εμφανίζεται ή ποιά ροή έχει ,μπορεί να είναι διαφορετική από γυναίκα σε γυναίκα και να παρέχει χρήσιμες πληροφορίες σχετικά με το τί συμβαίνει στο σώμα της. ΜΕΓΑΛΗ ΡΟΗ Περίπου 1/3 των γυναικών παραπονιούνται στον γυναικολόγο τους γι'αυτό. ΜΕΓΑΛΗ ΡΟΗ ΚΑΙ ΚΟΠΩΣΗ Όταν χάνεις αίμα σε βαριές περιόδους ,χάνεις ερυθρά αιμοσφαίρια και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σιδηροπενική αναιμία. Μια μελέτη έδειξε ότι περίπου 5% των γυναικών σε αναπαραγωγική ηλικία παρουσιάζουν αναιμία. ΠΕΡΙΟΔΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΡΘΑΝ H πιο συχνή αιτία είναιη εγκυμοσύνη,αλλά το stress,μια ορμονική ανισορροπία ,ο σχηματισμός ουλώδους ιστού και κάποια φάρμακα μπορούν επίσης να σταματήσουν την περίοδο. Εάν χάσατε 3 περιόδους στη σειρά ,δείτε τον γιατρό σας. Άλλα συμπτώματα μπορούν να βοηθήσουν στη διάγνωση όπως η αύξηση της τριχοφυίας,η ακμή και η δυσκολία ελέγχου του σωματικού βάρους ,μπορούν να υποδηλώνουν σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών . Επίσης δεν είναι ασύνηθες να υπάρχει ανωμαλία στην περίοδο στις γυναίκες που βρίσκονται σε περι-εμμηνόπαυση -κλιμακτήριο. ΜΙΚΡΟΙ ΚΥΚΛΟΙ Η εμφάνιση της περιόδου ακόμα και τόσο νωρίς όπως ανά 3 εβδομάδες ,μπορεί να είναι φυσιολογική .Μπορεί να πάρει 1-2 χρόνια μετά την έναρξη της περιόδου σε νεαρά κορίτσια ,ώστε να αποκτήσουν σταθερό κύκλο ,ο οποίος μπορεί να κυμαίνεται από 24 -38 ημέρες. Περισσότερη άσκηση ,απώλεια του σωματικού βάρους όπως και αύξηση του stress μπορούν επίσης να επηρρεάσουν τον κύκλο.Εάν οι περίοδοι εμφανίζονται νωρίτερα από 24 ημέρες,ενημερώστε τον γιατρό σας. ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΩΝ Μορφώματα εντός και γύρω από τη μήτρα [όπως η ενδομητρίωση ,ινομυώματα ή πολύποδες],προβλήματα ορμονικά ή ακόμα και ο τύπος της εφαρμοζόμενης αντισύλληψης όπως και σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα όπως τα χλαμύδια και η γονόρροια ,μπορούν να προκαλέσουν αιμόρροια εκτός περιόδου.Κάποιες γυναίκες παρουσιάζουν μεσοκυκλικά σταγόνες αίματος, μετά την εμφύτευση του εμβρύου σε περίπτωση σύλληψης ,όπως και σε περίπτωση άλλης κύησης [έκτοπης ]. Εφόσον η αιμορραγία μπορεί να οφείλεται σε τόσα πολλά και διαφορετικά αίτια ,καλό είναι να ενημερώνεται ο γιατρός. ΧΡΟΙΑ ΑΙΜΑΤΟΣ Φρέσκο αίμα στην αρχή της περιόδου είναι συνήθως ζωηρό κόκκινο .Μια βαριά ροή μπορεί να έχει σκουρότερη απόχρωση ,ιδίως όταν έχει πήγματα. ΚΡΑΜΠΕΣ -ΠΟΝΟΙ Περισσότερες από τις μισές γυναίκες εμφανίζουν πόνο ή κράμπες στη κατώτερη κοιλία κατά την περίοδο ,στους μηρούς ,στην οσφύ για μία ημέρα ή 2 κάθε μήνα ,λίγο πριν ξεκινήσει η περίοδος ή αμέσως μετά μόλις αυτή αρχίσει. Κάποιες γυναίκες αισθάνονται ναυτία και κόπωση ή παρουσιάζουν διάρροια. Ευτυχώς τείνει να βελτιώνεται καθώς μεγαλώνει η γυναίκα και μπορεί να εξαφανιστεί μετά την απόκτηση ενός παιδιού. ΑΛΛΟΙ ΠΟΝΟΙ Μερικοί πόνοι ξεκινούν νωρίτερα και κρατούν περισσότερο Δεν προκαλούν καμία άλλη αίσθηση αδιαθεσίας. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΙ. Μπορεί να σημαίνει την ανάπτυξη έκτοπου ενδομητρίου όπως στην ενδομητρίωση ή στην αδενομύωση ,ινομυώματα ή πυελική φλεγμονώδη νόσο που μπορεί να προκαλέσει υπογονιμότητα και μακροχρόνιο πόνο. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΑΛΕΤΑ Αισθάνεται μια γυναίκα πόνο κατά την ούρηση ή την αφόδευση ή εμφανίζει διάρροια ή δυσκοιλιότητα στην περίοδο; Αυτές είναι καταστάσεις που μπορεί να στρέψουν την ιατρική σκέψη στην κατεύθυνση της ενδομητρίωσης,ιδιαιτέρως εάν υπάρχουν και άλλα συμπτώματα όπως κράμπες ή βαριές περίοδοι. ΤΑΚΤΙΚΟΙ ΠΡΩΙΜΟΙ ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΙ Ένας πονοκέφαλος γύρω από την έναρξη της περιόδου κάθε μήνα μπορεί να οφείλεται στην πτώση των επιπέδων των οιστρογόνων ή στην έκλυση προσταγλανδινών. Ονομάζεται ημικρανία συσχετιζόμενη με την έμμηνο ρύση. Μπορεί να μην είναι αναγνωρίσιμη ως τυπική ημικρανία αφού δεν υπάρχει προειδοποιητική αύρα και διότι κρατά περισσότερο από μια άλλου τύπου ημικρανία. Παυσίπονα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη όπως το μεφεναμικό οξύ ή η ναπροξένη μπορεί να βοηθήσουν ή να επιλέξει ο γιατρός τη σταθεροποίηση των οιστρογόνων ΑΙΜΟΡΡΑΓΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ Μπορεί να οφείλεται σε πολύποδες .Μπορεί να εμφανιστούν και σε νεαρές γυναίκες ,αλλά είναι πιο συχνοί σε εμμηνοπαυσιακές .Πρόκειται για μορφώματα που σχετίζονται με τα επίπεδα των οιστρογόνων γι'αυτό και μπορεί να παρουσιαστουν σε λήψη ταμοξιφαίνης για καρκίνο μαστού. Οι πολύποδες μπορεί να γίνουν καρκινικοί και ένας ενδομητρικός καρκίνος είναι γνωστό ότι προκαλεί βαριά μετεμμηνοπαυσιακή αιμορραγία.
|
| Λοιμώξεις από Χλαμύδια |
|
ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΑΠΟ ΧΛΑΜΥΔΙΑ 1.ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΑΠΟ ΧΛΑΜΥΔΙΑ ΣΕ ΕΦΗΒΟΥΣ ΚΑΙ ΕΝΗΛΙΚΕΣ Η λοίμωξη από χλαμύδια είναι η πιο συχνή λοίμωξη στις ΗΠΑ και η επίπτωσή της είναι μεγαλύτερη στα άτομα < 24 ετών. Συστήνεται ο ετήσιος έλεγχος όλων των σεξουαλικά ενεργών γυναικών < 25 ετών ,όπως και ο έλεγχος γυναικών μεγαλύτερης ηλικίας με αυξημένο κίνδυνο [π.χ πρόσφατος νέος σύντροφος ,περισσότεροι σύντροφοι από έναν, σύντροφο με νόσο κλπ] Αν και η συχνότητα των Chlamydia Tρachomatis είναι πιο συχνή και σε κάποιες γυναίκες > 25 ετών σε ορισμένες κοινωνίες ,συνολικά η ομάδα με τις περισσότερες λοιμώξεις είναι η ομάδα < 25 ετών. Έτσι ο κύριος στόχος είναι οι γυναίκες και η αγωγή και σε εκείνες και στους συντρόφους τους.
ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Η λοίμωξη από Chlamydia trachomatis στο ουρογεννητικό σύστημα μπορεί να διαγνωστεί στις γυναίκες στο 1ο δείγμα της ούρησης ή με τη συλλογή με βαμβακοφόρο στυλεό υλικού από τον ενδοτράχηλο ή τον κόλπο. Επιπλέον πρέπει να αναφερθεί ότι είναι απολύτως αποδεκτή και αξιόπιστη η λήψη από την ίδια τη γυναίκα. ΑΓΩΓΗ
Η αντιμετώπιση των ατόμων και των συντρόφων τους με Chlamydia trachomatis αποτρέπει την εμφάνιση ανεπιθύμητων επιπλοκών και εμποδίζει τη συνεχή μετάδοση της νόσου.
ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΑ ΣΧΗΜΑΤΑ ΑΖΙΘΡΟΜΥΚΙΝΗ 1 gr από το στόμα σε ΜΙΑ ΔΟΣΗ
ENAΛΛΑΚΤΙΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ *ΕΡΥΘΡΟΜΥΚΙΝΗ 500mg από το στόμα σε 4 δόσεις την ημέρα για 7 ημέρες
Αν και η κλινική σημασία των Chlamydia trachomatis στον στοματοφάρυγγα είναι ασαφής και δεν προτείνεται έλεγχος ρουτίνας στον στοματοφάρυγγα γι’ αυτά ,οι μέχρι τώρα ενδείξεις δείχνουν ότι μπορούν να μεταδοθούν με τη σεξουαλική πρακτική στα γεννητικά όργανα, γι΄ αυτό η διάγνωση των Chlamydia Trachomatis από ένα δείγμα από τον στοματοφάρυγγα θα μπορούσε να θεραπευτεί με αζιθρομυκίνη ή δοξυκυκλίνη.Η αποτελεσματικότητα των εναλλακτικών σχημάτων στην αντιμετώπιση των χλαμυδίων του στοματοφάρυγγα παραμένει ασαφής. ΑΛΛΑ ΣΗΜΕΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ Σε μια προσπάθεια να βελτιωθεί η συμμόρφωση των ασθενών με τα σχήματα, η θεραπεία με αζιθρομυκίνη σε μία [1] δόση θα πρέπει να είναι πάντοτε διαθέσιμη σε άτομα που δεν μπορούν να τηρήσουν τα σχήματα πολλαπλών δόσεων ΄. Για να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα αντιμετώπισης του ζεύγους θα πρέπει να αποφεύγεται η επαφή για 7 ημέρες μετά την μία και μοναδική δόση αζιθρομυκίνης ή μετά τη συμπλήρωση των 7 ημερών με δοξυκυκλίνη και την υποχώρηση των συμπτωμάτων αν αυτά υπάρχουν. Για ελαχιστοποίηση των υποτροπών θα πρέπει να απέχουν τα άτομα από την επαφή μέχρι όλοι οι σύντροφοι να λάβουν αγωγή. ---------------------------------- **Τα άτομα που διαγιγνώσκονται με χλαμύδια πρέπει να ελέγχονται και HIV,γονόρροια και Σύφιλη. --------------------------------------- FOLLOW UP Δεν θεωρείται απαραίτητο να επαναληφθεί ο έλεγχος μετά τη συμπλήρωση της αγωγής για να αποδειχθεί η επιτυχία της αγωγής ,εφόσον έχουν χρησιμοποιηθεί τα ενδεδειγμένα σχήματα ,εκτός αν υπάρχει αμφιβολία ή δεν έχουν υποχωρήσει τα συμπτώματα ή υπάρχει υπόνοια επαναμόλυνσης. Επιπλέον δεν προτείνεται η χρήση κολπικών καλλιεργειών για χλαμύδια σε διάστημα μικρότερο από τις 3 εβδομάδες μετά τη συμπλήρωση της θεραπείας γιατί υπάρχει το ενδεχόμενο μη –ζωντανοί οργανισμοί να οδηγήσουν σε εσφαλμένα ,ψευδώς θετικά αποτελέσματα. Παρατηρείται μεγάλη συχνότητα της χλαμυδιακής λοίμωξης στα άτομα ,γυναίκες και άνδρες που έλαβαν θεραπεία για χλαμύδια το προηγούμενο διάστημα ολίγων μηνών. Αυτό δεν οφείλεται κυρίως σε αποτυχία της θεραπείας αλλά μάλλον σε επαναμόλυνση αφού αποτυγχάνουν οι σύντροφοι να λάβουν σωστή αγωγή ή σε νέα μόλυνση από μολυσμένο νέο σύντροφο. Οι υποτροπιάζουσες λοιμώξεις αυξάνουν τον κίνδυνο για Πυελική φλεγμονή και άλλες επιπλοκές στις γυναίκες. Οι άνδρες και οι γυναίκες που αντιμετωπίστηκαν για χλαμύδια πρέπει να ξαναελεγχθούν ανεξάρτητα από το αν πιστεύουν ότι και οι σύντροφοί τους αντιμετωπίστηκαν σωστά ,σε 3 μήνες μετά την αρχική λοίμωξη και θεραπεία. Αν αυτό δεν είναι εφικτό ,οπωσδήποτε μέσα στους επόμενους 12 μήνες.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΣΥΝΤΡΟΦΩΝ Οι σεξουαλικοί σύντροφοι θα πρέπει να παραπέμπονται για έλεγχο και θεραπεία εάν είχαν επαφή με το πάσχον άτομο το διάστημα των 60 ημερών πριν τη διάγνωση ή την έναρξη των συμπτωμάτων. Αν δεν είναι πιθανός ο απευθείας έλεγχος των συντρόφων ,μπορεί να δοθεί αγωγή εξαρχής και για τους δύο ,γιατί έχει βρεθεί ότι μειώνεται το ποσοστό των υποτροπών.
ΚΥΗΣΗ Η Δοξυκυκλίνη αντενδείκνυται στο 2ο και 3Ο τρίμηνο της κύησης. Τα μέχρι τώρα στοιχεία δείχνουν μικρό κίνδυνο με την οφλοξασίνη και τη λεβοφλοξασίνη για το έμβρυο ,με πιθανή τοξικότητα στον θηλασμό, πάντως τα στοιχεία από έρευνες σε ζώα δείχνουν πιθανό κίνδυνο στους χόνδρους των νεογνών ,γι αυτό καλό θα ήταν να αναζητούνται εναλλακτικά σχήματα στην εγκυμοσύνη. Η κλινική εμπειρία δείχνει ότι η Αζιθρομυκίνη είναι ασφαλής και αποτελεσματική.
ΣΧΗΜΑΤΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ ΑΖΙΘΡΟΜΥΚΙΝΗ 1 gr από το στόμα ΣΕ ΜΙΑ ΜΟΝΟ ΔΟΣΗ
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΑ ΣΧΗΜΑΤΑ *Αμοξυκιλλίνη 500 mg από το στόμα 1χ3 για 7 ημέρες Ή *Ερυθρομυκίνη[i] βάση500mg 1χ4 από το στόμα για 7 ημέρες Ή *Ερυθρομυκίνη –βάση - 250 mg 1x4 από το στόμα για 14 ημέρες Ή Ερυθρομυκίνη - αιθυνυλ σουξινική -800 mg 1x4 από το στόμα για 7 ημέρες Ή *Ερυθρομυκίνη –αιθυνυλ σουξινική-400 mg 1χ4 για 14 ημέρες.
Οι συχνές γαστρεντερικές διαταραχές που εμφανίζονται με τη ερυθρομυκίνη ,ίσως είναι πιο ελαφρές με τη δόση των 250 mg/ H Eρυθρομυκίνη estolate δεν επτρέπεται στην εγκυμοσύνη λόγω πιθανής ηπατοτοξικότητας.
Ο περιγεννητικός έλεγχος και η θεραπεία των εγκύων είναι η καλύτερη μέθοδος για την αποτροπή των χλαμυδιακών λοιμώξεων στα νεογέννητα . Αν και η αποτελεσματικότητα της προφύλαξης της οφθαλμικής λοίμωξης των νεογνών με αλοιφές ερυθρομυκίνης δεν είναι απολύτως σαφής ,η προφύλαξη με αυτά τα σκευάσματα αποτρέπει την γονοκοκκική οφθαλμία και γι ‘ αυτό πρέπει να δίδονται. Αντιθέτως ,η λοίμωξη με Chlamydia trachomatis στα νεογνά πιο συχνά εμφανίζεται ως επιπεφυκίτιδα 5-12 ημέρες μετά τον τοκετό. Επίσης τα χλαμύδια μπορεί να προκαλέσουν υποξεία άσηπτη πνευμονία με έναρξη τους πρώτους 1- 3 μήνες ζωής .Αν και τα χλαμύδια ήταν οι πιο συχνές αιτίες νεογνικής οφθαλμίας ,οι νεογνικές λοιμώξεις –συμπεριλαμβανομένης και της πνευμονίας—εμφανίζονται όλο και πιο σπάνια μετά την εφαρμογή προγεννητικού ελέγχου και της σωστής αντιμετώπισης των εγκύων.
ΝΕΟΓΝΙΚΗ ΟΦΘΑΛΜΙΚΗ ΛΟΙΜΩΞΗ ΑΠΟ CHLAMYDIA TRACHOMATIS Σε κάθε νεογνό με επιπεφυκίτιδα που εμφανίζεται στις πρώτες 30 ημέρες της ζωής του ,θα πρέπει να αποκλείουμε τη λοίμωξη από χλαμύδια ,ιδιαίτερα αν η μητέρα του έπασχε από αυτά. Αυτά τα νεογνά θα πρέπει να διαγιγνώσκονται έγκαιρα και να λαμβάνουν άμεσα θεραπεία. ***Στη διάγνωση της χλαμυδιακής οφθαλμίας ,πρέπει να λαμβάνονται σωστά τα δείγματα με ένα στυλεό από ανεστραμμένο βλέφαρο που να μην περιέχει μόνο δάκρυα αλλά και κύτταρα από τον επιπεφυκότα και η ανάλυση να γίνεται με καλλιέργεια ή με άμεσο ανοσοφθορισμό με κριτήρια σαφή και καθορισμένα. **Τα νεογνά που ελέγχονται για χλαμυδιακή οφθαλμική λοίμωξη ,πρέπει να ελέγχονται και για Γονόρροια .
ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΝΕΟΓΝΙΚΗΣ ΟΦΘΑΛΜΙΚΗΣ ΛΟΙΜΩΞΗΣ ΣΥΝΙΣΤΩΜΕΝΟ ΣΧΗΜΑ Ερυθρομυκίνη 50 mg /kg/ημέρα από το στόμα διαιρεμένη σε 4 δόσεις κάθε μέρα για 14 ημέρες ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ Αζιθρομυκίνη 20 mg /kg/ημέρα από το στόμα ,σε μία δόση για 3 ημέρες . ------------------------------------------------
*****Έχει αναφερθεί μια συσχέτιση μεταξύ ερυθρομυκίνης από το στόμα και αζιθρομυκίνης με πυλωρική στένωση σε νεογνά κάτω των 6 εβδομάδων. Τα νεογνά που αντιμετωπίζονται με κάποιο από τα αντιβιοτικά αυτά πρέπει να παρακολουθούνται για σημεία και συμπτώματα πυλωρικής στένωσης . ----------------------------------------------------
Αν και τα δεδομένα από τη χρήση αζιθρομυκίνης στα νεογνά είναι περιορισμένα ,φαίνεται ότι είναι αποτελεσματική ακόμα και η βραχείας διάρκειας λήψη αυτής . Η τοπική χρήση σκευασμάτων μόνη της δεν είναι αρκετή για θεραπεία της χλαμυδιακής νεογνικής οφθαλμικής λοίμωξης και δεν χρειάζεται εάν λαμβάνεται συστηματική αγωγή.
FOLLOW UP Λόγω της κατ’ εκτίμησης αποτελεσματικότητας της αγωγής κατά 80 % μπορεί να χρειαστεί και 2ο σχήμα. Οι μητέρες των νεογνών με οφθαλμική λοίμωξη από χλαμύδια ,όπως και οι σύντροφοι αυτών πρέπει να εκτιμώνται ανάλογα και εφόσον χρειάζεται να αντιμετωπίζονται.
ΝΕΟΓΝΙΚΗ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ ΑΠΟ ΧΛΑΜΥΔΙΑ Η πνευμονία από Chlamydia Trachomatis τυπικά εμφανίζεται στους πρώτους1-3 μήνες ζωής και είναι υποξεία πνευμονία. 1.Επαναλαμβανόμενος ,κοφτός βήχας με ταχύπνοια και 2.Υπεραεαρισμός και αμφοτερόπλευρη διάχυτη διήθηση των πνευμόνων στην ακτινογραφία θώρακος. Επιπλέον ,περιφερική ηωσινοφιλία [ > 400 κύτταρα/mm3] μπορεί να παρατηρηθεί συχνά . Λόγω του ότι η κλινική εμφάνιση ποικίλλει ,όλα τα νεογνά ηλικίας 1-3 μηνών που είναι ύποπτα να πάσχουν από πνευμονία-ιδίως αυτά που οι μητέρες του έχουν ιστορικό χλαμυδιακής λοίμωξης –πρέπει να ελέγχονται για χλαμύδια και να θεραπεύονται ανάλογα. **Τα δείγματα πρέπει να λαμβάνονται από το ρινοφάρυγγα με την καλλιέργεια να αποτελεί την διαγνωστική μέθοδο εκλογής για την πνευμονία από χλαμύδια. Ο ανοσοφθορισμός είναι εγκεκριμένος επίσης αλλά με μικρότερη ευαισθησία από την καλλιέργεια. Υλικό από την τραχεία ή από βιοψία πνευμόνων εάν ληφθούν πρέπει να ελέγχονται για Chlamydia Trachomatis.
Λόγω του ότι τα αποτελέσματα συνήθως δεν είναι άμεσα διαθέσιμα από την αρχή ,πρέπει να λαμβάνονται αποφάσεις βασισμένες σε κλινικά κριτήρια και στην ακτινολογική εικόνα
*Ερυθρομυκίνη 50 mg /kg /ημέρα Από το στόμα διαιρεμένη σε 4 δόσεις καθημερινά για 14 ημέρες . ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟ ΣΧΗΜΑ
FOLLOW UP Λόγω του ότι η αποτελεσματικότητα της αγωγής στην χλαμυδιακή πνευμονία είναι περίπου 80% ,μπορεί να χρειαστεί και 2 ο σχήμα. Προτείνεται παρακολούθηση των νεογνών ώστε να διαπιστωθεί η ίαση αν και κάποιο ποσοστό νεογνών έχουν παθολογική πνευμονική λειτουργία αργότερα στην παιδική ηλικία.
Τα νεογνά που γεννιούνται από μητέρες με χλαμύδια χωρίς αυτές να έχουν λάβει αγωγή ,έχουν υψηλό κίνδυνο λοίμωξης αλλά δεν απαιτείται προφυλακτική αντιβίωση γιατί δεν είναι γνωστή η αποτελεσματικότητα αυτής . Θα πρέπει να παρακολουθούνται και να θεραπεύονται εφόσον εμφανίσουν συμπτώματα.
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΧΛΑΜΥΔΙΑΚΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΠΙΘΑΝΗΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ. Πάντως η μετάδοση των Chlamydia Trachomatis περιγεννητικά στο ρινοφάρυγγα ,το ουροποιητικό και το ορθό μπορεί να επιμείνει για 2-3 έτη από τη γέννηση. Πηγη CDC CHLAMYDIAL INFECTIONS ,June 2015 |
| Έρπης Γεννητικών Οργάνων |
|
ΕΡΠΗΤΑΣ Ο Έρπητας είναι μια μακροχρόνια κατάσταση. Παρόλ' αυτά πολλοί άνθρωποι δεν έχουν ποτέ συμπτώματα ακόμα κι αν είναι φορείς του ιού. Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν φυσαλλίδες,έλκη ,πόνο κατά την ούρηση και κολπική έκκριση. Αν και ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ για τον έρπητα, μπορεί να αντιμετωπιστεί με φάρμακα και ανακουφιστικά - παρηγορητικά μέτρα.
Πολλά άτομα με έρπητα, έχουν υποτροπιάζοντα έρπητα. Όταν ένα άτομο μολύνεται στην αρχή, οι υποτροπές τείνουν να εμφανίζονται πιο συχνά .
Τα συμπτώματα μπορεί να είναι αρκετά έντονα και περιλαμβάνουν :
Στις περισσότερες περιπτώσεις οι φυσαλλίδες και τα έλκη θα υποχωρήσουν και δεν θα παραμείνουν μόνιμες ουλές.
Τυπικά, τα συμπτώματα δεν διαρκούν πάνω από 10 ημέρες και περιλαμβάνουν : Αίσθημα καύσου ή νυγμώδη άτυπα ενοχλήματα στα γεννητικά όργανα πριν εμφανιστούν οι φυσαλλίδες
Ο άνθρωπος ΔΕΝ μπορεί να κολλήσει έρπητα μέσω αντικειμένου, επιφάνειας εργασίας, τουαλέτας ή πετσέτας που έχουν ήδη αγγιχτεί από μολυσμένο άλλο άτομο. Η μόλυνση μπορεί αν προκύψει μέσω των παρακάτω τρόπων :
Ο ιός μεταδίδεται πιο εύκολα ΠΡΙΝ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ Η ΦΥΣΑΛΛΙΔΑ, ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΟΡΑΤΗ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ. Ο HSV μπορεί επίσης να μεταδοθεί σε άλλο άτομο ακόμα και αν δεν υπάρχουν εμφανείς βλάβες [αν και είναι λιγοτερο πιθανό]. Εάν μια μητέρα που είναι έγκυος έχει έρπητα στα γεννητικά όργανα, γεννήσει, ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΗ Η ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΙΟΥ ΣΤΟ ΜΩΡΟ.
ΠΟΤΕ ΜΗΝ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΕ ΠΑΓΟ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΣΤΟ ΔΕΡΜΑ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΤΟΝ ΤΥΛΙΓΕΤΕ ΣΕ ΡΟΥΧΟ Ή ΠΕΤΣΕΤΑ ΠΡΩΤΑ
ΦΑΡΜΑΚΑ Τα αντιιικά φάρμακα μπορεί να βοηθήσουν στην ταχύτερη ύφεση και στην μείωση της έντασης των συμπτωμάτων. Οι γιατροί συνήθως συνταγογραφούν αντιικά φάρμακα, την πρώτη φορά που εμφανίζονται τα συμπτώματα.
ΕΠΕΙΣΟΔΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΑΓΩΓΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ *Οι γιατροί συνταγογραφούν θεραπεία καταστολής εαν ένα άτομο παρουσιάζει παραπάνω από 6 επεισόδια το χρόνο. Ο στόχος είναι να αποτραπούν περαιτέρω υποτροπές. Αν και η κατασταλτική αγωγή μειώνει σημαντικά την μετάδοση του έρπητα στον σύντροφο, υπάρχει ακόμα κίνδυνος.
ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΑΠΟΦΥΓΗΣ χρήση προφυλακτικού στην επαφή
|
| Καρκίνος Ωοθηκών |
|
Τα πρώιμα συμπτώματα του σιωπηλού δολοφόνου. Η συγκεκριμένη μορφή καρκίνου χαρακτηρίζεται ως «σιωπηλός δολοφόνος», καθώς συνήθως δεν παρουσιάζει εμφανή συμπτώματα σε αρχικό στάδιο, επομένως η διάγνωση καθυστερεί σημαντικά. Οι δείκτες πενταετούς επιβίωσης για τον καρκίνο των ωοθηκών κυμαίνονται από 30 έως 50%. Όπως επισημαίνει η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία (ACS), εάν εκδηλωθούν συμπτώματα, συχνά αναγνωρίζονται εσφαλμένα ως συμπτώματα άλλης πάθησης. Τα συμπτώματα που αναγνωρίζει η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία ως αντιπροσωπευτικά του καρκίνου των ωοθηκών σε αρχικό στάδιο είναι τα εξής:
Λιγότερο συνήθη πρώιμα συμπτώματα του καρκίνου των ωοθηκών είναι η κόπωση, η δυσπεψία, ο πόνος στη μέση, ο πόνος στο σεξ, η δυσκοιλιότητα και οι μεταβολές στον κύκλο της περιόδου. Το Ταμείο Έρευνας για τον Καρκίνο των Ωοθηκών (OCRFA) υπογραμμίζει ότι ο αριθμόςκαι η συχνότητα εμφάνισης των συμπτωμάτων αποτελούν πιο σημαντικούς παράγοντες για την έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου από τα ίδια τα συμπτώματα. Ενδεικτικά, αναφέρει πως μια γυναίκα θα πρέπει να επισκεφθεί τον γιατρό της εάν εκδηλώνει ένα ή περισσότερα από τα παραπάνω συμπτώματα 12 ή και περισσότερες μέρες τον μήνα. Πηγή: onmed.gr
|
| Πώς μεταδίδεται ο ιός HPV |
|
Πώς να προστατευτείτε. Μέχρι σήμερα, έχουν περιγραφεί πάνω από 150 διαφορετικά στελέχη του ιού ΗΡV. Οι περισσότεροι τύποι μπορούν να προσβάλουν το δερματικό επιθήλιο (δέρμα) και να προκαλέσουν τα κοινά δερματικά κονδυλώματα (μυρμηγκιές), ενώ περίπου 40 από αυτούς έχουν τη δυνατότητα να προσβάλουν και το επιθήλιο των βλεννογόνων (εσωτερικές επιφάνειες). Από τους 40 αυτούς τύπους, κάποιοι μπορεί να δημιουργήσουν όγκους και κάποιοι άλλοι να προκαλέσουν καλοήθη νοσήματα, όπως τα γεννητικά κονδυλώματα. Προκειμένου τα στελέχη του ιού να εκδηλώσουν την παθογόνο δράση τους, θα πρέπει να υπάρξει επίμονη λοίμωξη, αφού στις περισσότερες των περιπτώσεων ο ιός καταπολεμάται αποτελεσματικά από τον ίδιο τον οργανισμό.
Πώς μεταδίδεται ο ιός HPV Σε κάποιες λίγες περιπτώσεις έχει αναφερθεί μετάδοση του ιού HPV κατά τον τοκετό από την έγκυο στο νεογνό. Σε αυτές τις περιπτώσεις το νεογνό κινδυνεύει από μία σπάνια σοβαρή παθολογική κατάσταση που ονομάζεται “Υποτροπιάζουσα Αναπνευστική Θηλωμάτωση”, κατάσταση παρόμοια με τα γεννητικά κονδυλώματα στο εσωτερικό του λαιμού. Δεν έχουν καταγραφεί μέχρι στιγμής περιστατικά μετάδοσης του ιού από επιφάνειες του περιβάλλοντος. Αντικείμενα που έρχονται σε άμεση επαφή με τα γεννητικά όργανα πιθανώς να αποτελούν μέσο μετάδοσης. Ο ιός μπορεί να μεταφερθεί από έναν άνθρωπο σε άλλο, ακόμα και αν δεν έχουν εκδηλωθεί συμπτώματα μέχρι εκείνη τη στιγμή. Τα συμπτώματα μπορούν να εκδηλωθούν μέχρι και έτη μετά την μόλυνση, καθιστώντας δύσκολο να γνωρίζει κανείς πότε ακριβώς μολύνθηκε. Ο HPV είναι τόσο κοινός, που θεωρείται ότι σχεδόν όλοι θα έρθουν σε επαφή με τουλάχιστον έναν τύπο του ιού σε κάποια στιγμή της ζωής τους. Πώς να προστατευτείτε από τον ιό HPV Ας δούμε μερικούς άλλους τρόπους, λοιπόν: Εμβολιασμός Σύμφωνα με το ΕΠΕ, ο εμβολιασμός κατά του HPV πραγματοποιείται δωρεάν σε κορίτσια ηλικίας 11 έως 18 ετών και σε ομάδες υψηλού κινδύνου. Οι 9 τύποι, για τους οποίους έχει ένδειξη το νεότερο εμβόλιο, ενοχοποιούνται για το 90% περίπου των περιστατικών του καρκίνου τραχήλου μήτρας, για το 82% των σχετιζόμενων με τον HPV προκαρκινικών αλλοιώσεων υψηλού βαθμού της πρωκτογεννητικής περιοχής και για το 90% των γεννητικών κονδυλωμάτων. Μονογαμική σχέση Προφανώς καμία σχέση δεν μπορεί να σας εγγυηθεί κάτι τέτοιο, αλλά οι μονογαμικές σχέσεις έχει αποδειχτεί ότι προστατεύουν τους συντρόφους από τον ιό. Τεστ Παπανικολάου Το τεστ Παπανικολάου είναι μια εξέταση που ελέγχει ανωμαλίες στα κύτταρα του εσωτερικού τοιχώματος στον τράχηλο και είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους ανίχνευσης του HPV και του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Υγιεινή ζωή και κανόνες προσωπικής υγιεινής Επίσης, Η τήρηση των κανόνων υγιεινής βοηθάει στην αποτροπή της μικρής πιθανότητας μετάδοσης του ιού HPV μέσω αντικειμένων (ιατρικά όργανα, πετσέτες, εσώρουχα κ.λπ). Πηγή: iatropedia
|