Ευθυμία Δάρα
Μαιευτήρας Χειρουργός
Γυναικολόγος
   |
| ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΠΡΙΝ ΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ACOG COMMITEE OPINION ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Σε αυτή τη συνάντηση παρουσιάζεται μια εξαιρετική ευκαιρία να συζητηθούν υγιεινές συνήθειες ζωής, έλεγχος σεξουαλικώς μεταδιδομένων νοσημάτων, λοιπών νοσημάτων και σωστής ρύθμισης αυτών. Επίσης παρέχεται μια μοναδική ευκαιρία να ελεγχθούν οι προηγούμενοι εμβολιασμοί και η υπάρχουσα ανοσία, να γίνει διερεύνηση του οικογενειακού ιστορικού και γενετικών νόσων όπως και να εκτιμηθούν οικογενειακές ισορροπίες και κοινωνικές, εργασιακές πιέσεις.
Αφορά ακόμα και γυναίκες που δεν έχουν εκδηλώσει παρόμοια επιθυμία αφού οι καταστάσεις αλλάζουν.
Επίσης σημαντικό είναι και το μεσοδιάστημα μεταξύ των κύησεων που δεν πρέπει να είναι μικρότερο από 6 μήνες και θα πρέπει να πληροφορούνται για τους κινδύνους και τα πιθανά οφέλη μιας επόμενης κύησης σε διάστημα μικρότερο των 18 μηνών. Μικρά διαστήματα μεταξύ των κυήσεων σχετίζονται με χαμηλό βάρος γέννησης. Στα υπογόνιμα ζευγάρια το προτεινόμενο διάστημα είναι άνω 6 μηνών και κάτω των 18 μηνών. Μια γυναίκα που είναι νεώτερη από 35 έτη και επιθυμεί κύηση και δεν υπάρχει εμφανής παράγοντας υπογονιμότητας, θα πρέπει να αναζητήσει ιατρική συμβουλή αν μετά από 12 μήνες δεν έχει μείνει έγκυος. Μια γυναίκα 36 ετών και άνω, θα πρέπει να διερευνηθεί αν περάσουν 6 μήνες και δεν έχει μείνει έγκυος. Σε γυναίκες εμφανώς υπογόνιμες, με μη κανονικούς κύκλους και πιθανή έλλειψη ωορρηξίας, πρέπει ο έλεγχος να γίνεται κατά την πρώτη συνάντηση. Παραπομπή σε ειδικό γονιμότητας μπορεί να γίνει σε οποιοδήποτε σημείο διερεύνησης ή αγωγής, ξεπεραστεί το επίπεδο εμπειρίας και γνώση του γυναικολόγου που χειριζόταν το περιστατικό. Η μηνιαία ωορρηξία είναι πιθανή σε γυναίκες με τακτικούς κύκλους και αναμενόμενη ημερομηνία επόμενης εμμήνου ρύσεως με μικρότερο διάστημα διακύμανσης από 2-3 ημέρες σε κύκλο 25-35 ημερών. Για παράδειγμα ,μια γυναίκα με κύκλους 26-28 ημερών, κάνει πιθανώς ωορρηξία ενώ μια γυναίκα με κύκλους 25, 34, 26 και μετά 35 ημερών δεν είναι πιθανό να κάνει ωορρηξία. Οι ασθενείς που επιθυμούν σύλληψη πρέπει να συμβουλεύονται να κάνουν επαφές 3-4 ημέρες πριν την ωορρηξία και ότι η επαφή ανά 1-2 ημέρες εξασφαλίζει υψηλότερα ποσοστά επιτυχίας. Οι ασθενείς μπορούν να βασίζονται σε κιτ γονίμων ημερών των οποίων όμως η ποιότητα δεν είναι απολύτως εξασφαλισμένη.
Πίνακας 1
Οταν υπάρχει πιθανή τερατογόνος δράση ,πρέπει να εξασφαλίζεται αντισύλληψη. Οταν λαμβάνονται ασφαλή φάρμακα πρέπει οι δόσεις να είναι οι χαμηλότερες δυνατές. Οι άνδρες πρέπει να ελέγχονται για λήψη τεστοστερόνης. Η χρήση ανδρογόνων έχει συσχετιστεί με αζωοσπερμία και στείρωση σε άρρενες, το οποίο μπορεί να είναι αντιστρεπτό σε κάποιες περιπτώσεις με τη διακοπή αυτών.
ΕΛΕΓΧΟΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ Όταν διαγιγνώσκεται οποιοδήποτε γενετικό νόσημα στον ένα ή και στους δύο γονείς, συστήνεται πλήρης έλεγχος γενετικός και συμβουλευτική σχετικά με το συγκεκριμένο θέμα υγείας, ωστε να ενημερωθούν σωστά και πλήρως για τις συνέπειες της νόσου και τις επιλογές που μπορεί να έχουν πριν την σύλληψη ή κατά τη διάρκεια αυτής ώστε να ελέγξουν το έμβρυο. Το screening πριν την κύηση προσφέρει πλεονεκτήματα αναγνώρισης των ζευγαριών σε κίνδυνο να αποκτήσουν παιδί με πρόβλημα και ενημέρωσης των μεθόδων ελέγχου του κυήματος ή και τρόπων επίτευξης κύησης όπως πχ. η προεμφυτευτική διάγνωση. Πίνακας 2
Το Αμερικανικό Κολλέγιο Μαιευτήρων Γυναικολόγων και η Αμερικανική Εταιρεία Αναπαραγωγής προτείνουν τα παρακάτω:
ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΙ Ολες οι ασθενείς πρέπει να κάνουν το εμβόλιο κατά της γρίππης ετησίως,οι γυναίκες δε, που θα μείνουν έγκυες θα έχουν επιπλέον όφελος. Οι γυναίκες που είτε δεν έχουν εμβολιαστεί ή δεν γνωρίζουμε το status τους ως προς τον τέτανο -διφθερίτιδα - κοκκύτη, πρέπει να λάβουν μία δόση, όπως συστήνεται σε μη έγκυες ενήλικες. Το εμβόλιο κατά των κονδυλωμάτων και ο έλεγχος του τραχήλου πρέπει να διενεργούνται βάσει των κατευθυντήριων οδηγιών. Ο εμβολιασμός κατά των κονδυλωμάτων ΔΕΝ συστήνεται στην κύηση αλλά δεν θα πρέπει να αποφεύγεται εάν η γυναίκα προσπαθεί να μείνει έγκυος. Εάν μείνει μια γυναίκα έγκυος και δεν έχουν ολοκληρωθεί οι δόσεις, πρέπει να καθυστερήσουν μέχρι το τέλος της κύησης. Επειδή συστήνονται 2 δόσεις εμβολίου για την ανεμοβλογιά, το CDC, προτείνει να μην μείνουν έγκυες οι γυναίκες για 1 μήνα μετά το εμβόλιο και μια γυναίκα που επιθυμεί σύλληψη, να ξεκινήσει τον εμβολιασμό 2 μήνες πριν αποπειραθεί σύλληψη. Κάποιες γυναίκες σε προχωρημένη ηλικία που επιθυμούν τεκνοποίηση και βρίσκονται περί τα 50, πρέπει να εμβολιάζονται γαι τον έρπητα ζωστήρα. Οι ανάγκες για άλλους εμβολιασμούς πρέπει να εκτιμώνται ανάλογα με το ατομικό αναμνηστικό, τις συνήθειες, υπάρχοντες κινδύνους κλπ.
Επίσης η ηπατίτιδα Β, C, η φυματίωση όπως και η τοξοπλάσμωση καλό είναι να ελέγχονται και να υπάρχει αντίστοιχη ενημέρωση όπως και λεπτομερής λήψη του ιστορικού σε σχέση με τα πρόσφατα ταξίδια της γυναίκας (πχ. ιός Ζίκα).
Κάθε ασθενής με HIV πρέπει να λαμβάνει θεραπεία έτσι ώστε να είναι τόσο μειωμένο το ιικό φορτίο ώστε να είναι μη ανιχνέυσιμο πριν την έναρξη προσπάθειας για σύλληψη.
Οι ανεπιθύμητες ενέργειες του καπνίσματος στη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι η ενδομήτρια καθυστέρηση της ανάπτυξης του εμβρύου, ο προδρομικός πλακούντας, η αποκόλληση του πλακούντα, η μειωμένη λειτουργία του θυρεοειδούς της μητέρας, η πρόωρη ρήξη των υμένων, το χαμηλό βάρος γέννησης, αυξημένη περιγεννητική θνησιμότητα και η εξωμήτριος κύηση. Τα παιδιά των γυναικών που κάπνιζαν στην εγκυμοσύνη έχουν αυξημένο κίνδυνο για άσθμα, κωλικούς και παιδική παχυσαρκία. Η εγκυμοσύνη φαίνεται ότι συγκινεί και κινητοποιεί τις γυναίκες να διακόψουν το κάπνισμα. Το 46% των καπνιστριών πριν την εγκυμοσύνη διακόπτουν είτε πριν ή κατά τη διάρκεια της κύησης. Οι υπόλοιπες πρέπει να λάβουν κατάλληλη καθοδήγηση ώστε να το διακόψουν κι αυτές. Οι γυναίκες που πίνουν αλκοόλ θα πρέπει να ενημερωθούν ότι δεν υπάρχει ασφαλές όριο ή τύπος αλκοόλ στην εγκυμοσύνη. Οι διαταραχές του εμβρύου είναι σοβαρότερες όταν η χρήση προ σύλληψης είναι σημαντική και σχετίζονται με ανωμαλίες εμβρύου, ανωμαλίες στο πρόσωπο και διαταραχές από το νευρικό σύστημα. Επίσης διαταραχές συμπεριφοράς και επηρεασμένη νοητική ανάπτυξη του παιδιού. Το αλκοόλ μπορεί να βλάψει το έμβρυο σε οποιοδήποτε στάδιο της κύησης και οι γνωστικές διαταραχές όπως και τα προβλήματα συμπεριφοράς είναι δια βίου. Οι γυναίκες που κάνουν χρήση μαριχουάνας είναι περίπου στα δυτικά κράτη στο 2-5% των εγκύων. Μπορεί να βλάψει το έμβρυο όπως και ο καπνός.
Στη διάρκεια της εγκυμοσύνης το φαινόμενο αυτό αποκτά περαιτέρω διαστάσεις και εξαρτάται από τους νόμους του εκάστοτε κράτους και τις υπάρχουσες κοινωνικές δομές η προστασία άμεσα και μακροπρόθεσμα της εγκύου και του εμβρύου αυτής. ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗΣ ΘΡΕΨΗΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ Όλες οι γυναίκες πρέπει να ενθαρρύνονται να λαμβάνουν πριν τη σύλληψη φυλλικό οξύ γαι την μείωση των παθήσεων του Νευρικού Σωλήνα. Όλες οι γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας πρέπει να λάβουν υποκατάστατα φυλλικού. Για γυναίκες με μεσαίο κίνδυνο, η δόση 400 micro grams την ημέρα είναι αρκετή. Για γυναίκες με αυξημένο κίνδυνο για νοσήματα νευρικού σωλήνα, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών με παιδί με πάθηση νευρικού σωλήνα ή διαταραχών με σπασμούς, θα πρέπει να δίδεται δόση 4mg φυλλικού την ημέρα. Λόγω της τοξικότητας της βιταμίνης Α, οι γυναίκες που χρειάζονται μεγαλύτερες δόσεις φυλλικού ΔΕΝ πρέπει να λαμβάνουν επιπλέον πολυβιταμίνες. Θα πρέπει να λαμβάνουν επιπλέον φυλλικό. Η μέτρια κατανάλωση καφείνης [κάτω από 200mg την ημέρα] δν φαίνεται να επηρεάζει την συνολική πιθανότητα αποβολής ή πρόωρου τοκετού. Γενικά θα πρέπει να εκτιμάται η συνολική ημερήσια πρόσληψη ασβεστίου, σιδήρου, βιταμίνης Α, Β12, D και άλλων ιχνοστοιχείων. Η μόλυνση από λιστέρια έχει συσχετιστεί με πρόωρο τοκετό και άλλες επιπλοκές και θα πρέπει να αποφεύγονται τα τρόφιμα με υψηλή πιθανότητα μόλυνσης. Επίσης πρέπει να αποφεύγεται η κατανάλωση τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε υδράργυρο. Άτομα με ιστορικό βαριατρικών επεμβάσεων, δυσαπορρόφηση και λοιπές διαταραχές όρεξης όπως και οι vegan -χορτοφάγοι, μπορεί να χρειαστούν συμπληρώματα διατροφής.
Οι γυναίκες πρέπει να ενθαρρύνονται να επιτυγχάνουν ένα υγιές δείκτη μάζας σώματος πριν τη σύλληψη αφού τόσο ένας αφύσικα υψηλός BMI ή χαμηλός σχετίζεται με στειρότητα και επιπλοκές στην κύηση, τόσο απ' τη μητέρα όσο και από το παιδί. Οι αναπαραγωγικοί κίνδυνοι της παχυσαρκίας περιλαμβάνουν, αλλά δεν περιορίζονται μόνο, την υπογονιμότητα, την αποβολή, συγγενείς ανωμαλίες, πρόωρο τοκετό, διαβήτη κυήσεως, υπέρταση κυήσεως, καισαρική τομή και θρομβοεμβολικά συμβάματα. Η παχυσαρκία αυξάνει επίσης τον κίνδυνο άλλων μη σχετιζόμενων με την αναπαραγωγή νοσολογικών καταστάσεων όπως το εγκεφαλικό, την καρδιακή νόσο, συγκεκριμένους τύπους καρκίνου, αρθρίτιδα, υψηλή χοληστερόλη, υπέρταση και σακχαρώδη διαβήτη. Οι γυναίκες με χαμηλό δείκτη μάζας -σώματος βρίσκονται σε κίνδυνο απόκτησης μωρών με χαμηλό βάρος γέννησης. Ιδανικά πρέπει το βάρος μιας γυναίκας να πλησιάζει το ιδανικό πριν τη σύλληψη. ΑΣΚΗΣΗ Η άσκηση πρέπει να διαρκεί τουλάχιστον 30 λεπτά την ημέρα, 5 ημέρες την εβδομάδα με ελάχιστη διάρκεια τα 150 λεπτά μέτριας άσκησης ανά εβδομάδα. Αυτά τα επίπεδα άσκησης συστήνονται πριν τη σύλληψη, κατά την κύηση και στη λοχεία. Οι διαιτητικές μεταβολές έχουν σαν αποτέλεσμα μεγαλύτερη απώλεια βάρους όταν συνδυάζονται με άσκηση παρά μόνες τους. Σε σύγκριση με τον λοιπό πληθυσμό, οι αθλήτριες χρειάζονται στενότερη παρακολούθηση γιατί έχουν την τάση να διατηρούν υψηλής έντασης προγράμματα άσκησης σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και να ξεκινάνε γρηγορότερα από τις άλλες γυναίκες έντονη άσκηση στην περίοδο της λοχείας. Οι ιδιαίτερα ανταγωνιστικές αθλήτριες πρέπει να προσέχουν την επαρκή τους ενυδάτωση, την πρόληψη υπερθερμίας και την σωστή πρόσληψη θερμίδων ώστε να υπάρχει σωστό ισοζύγιο θερμίδων για να αποτραπεί απώλεια βάρους που θα μπορούσε να επηρεάσει το βάρος του εμβρύου.
ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΤΕΡΑΤΟΓΟΝΩΝ, ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΛΟΙΠΩΝ ΕΞΩΓΕΝΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
TOΞΟΠΛΑΣΜΑ ΚΑΙ ΚΥΗΣΗ |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ΤΟΞΟΠΛΑΣΜΑ ΚΑΙ ΚΥΗΣΗ Μία από τις μεγαλύτερες ανησυχίες των γυναικών που μένουν έγκυες και μολύνονται από το τοξόπλασμα είναι η ΚΑΘΕΤΗ μετάδοση στο έμβρυο. Αν και σπάνια ,η ΣΥΓΓΕΝΗΣ τοξοπλάσμωση μπορεί να προκαλέσει σοβαρές Νευρολογικές ή Οφθαλμικές διαταραχές --που μπορεί να οδηγήσουν σε Τύφλωση-όπως και Καρδιακές και Εγκεφαλικές ανωμαλίες. Ο Προγεννητικός έλεγχος πρέπει να περιλαμβάνει πληροφόρηση σχετικά με την αποφυγή της τοξοπλάσμωσης. Σε κάποιες χώρες ,ιατρικά προηγμένες όπως για παράδειγμα ο Καναδάς ,ο έλεγχος ρουτίνας δεν προτείνεται. Προσφέρονται μόνο οι ορολογικές δοκιμασίες στις γυναίκες που θεωρείται ότι βρίσκονται σε κίνδυνο για Πρωτοπαθή λοίμωξη από Τοξόπλασμα. Η ύποπτη πρόσφατη λοίμωξη σε έγκυο θα πρέπει να επιβεβαιώνεται ΠΡΙΝ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΜΒΑΤΙΚΟΥΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥΣ, με την επανάληψη της εξέτασης των δειγμάτων σε ειδικά κέντρα αναφοράς. [χρησιμοποιώντας κατά το δυνατόν ακριβείς διαγνωστικά εξετάσεις και σωστή ερμηνεία των αποτελεσμάτων αυτών]. Υπάρχουν δύο στόχοι της φαρμακευτικής θεραπείας για τη τοξοπλάσμωση, ανάλογα αν έχει συμβεί ενδομήτρια λοίμωξη ή όχι. * Εάν η μητέρα έχει μολυνθεί,αλλά το έμβρυο όχι,χορηγείται ΣΠΙΡΑΜΥΚΙΝΗ,για την εμβρυική προφύλαξη ,ώστε να αποτραπεί η μετάδοση των λοιμογόνων οργανισμών από τον πλακούντα που λειτουργεί ως δεξαμενή τροφοδοσίας αυτών στο έμβρυο σε όλη τη διάρκεια της κύησης.Η Σπιραμυκίνη είναι ένα μικρόβιο της ομάδας των μακρολίδων που δεν περνά τον πλακούντα --απλά συγκεντρώνεται σ' αυτόν--και γι' αυτό ΔΕΝ είναι αξιόπιστο γαι την ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΜΒΡΥΙΚΗΣ ΛΟΙΜΩΞΗΣ ,ΑΛΛΑ Η ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΚΑΘΕΤΗΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΣΙΤΟΥ ΣΤΟ ΕΜΒΡΥΟ ΚΑΙ ΣΥΣΤΗΝΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΜΒΡΥΙΚΗ ΛΟΙΜΩΞΗ. ΔΟΣΗ ΣΠΙΡΑΜΥΚΙΝΗΣ 1 gr από το στόμα κάθε 8 ώρες. ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΔΕΤΑΙ ΚΑΘΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΗΣΗΣ ,ΕΑΝ Η ΑΜΝΙΟΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ PCR ΕΙΝΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΟΞΟΠΛΑΣΜΑ . *Εάν έχει επιβεβαιωθεί η λοίμωξη του εμβρύου ή υπάρχει μεγάλος βαθμός υπόνοιας χορηγούνται ΠΥΡΙΜΕΘΑΜΙΝΗ ΚΑΙ ΣΟΥΛΦΑΘΕΙΑΖΙΝΗ για ΘΕΡΑΠΕΙΑ. [μαζί με φυλλικό οξύ] Ο συνδυασμός πυριμεθαμίνης και σουλφαθειαζίνης μειώνει σημαντικά τη βαρύτητα της νόσου.
ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ 1/ Η Αμνιοπαρακέντηση πρέπει να προτείνεται για την αναγνώριση του τοξοπλάσματος στο αμνιακό υγρό με τη μέθοδο PCR α/ αν έχει διαγνωστεί Πρωτοπαθής λοίμωξη στη μητέρα [πρέπει πάντα τέτοια περιστατικά να παραπέμπονται σε ειδικά κέντρα αναφοράς για την τοξοπλάσμωση] 2/ Η Αμνιοπαρακέντηση ΔΕΝ πρέπει να προτείνεται σε κύηση ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ ΤΩΝ 18 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΔΙΑΣΤΗΜΑ < 4 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΠΤΗ ΜΗΤΡΙΚΗ ΟΞΕΙΑ ΛΟΙΜΩΞΗ--για τη μείωση των ψευδώς αρνητικών αποτελεσμάτων 3/ μια μη -έγκυος που έχει διαγνωστεί με Οξεία Τοξοπλάσμωση πρέπει να περιμένει 6 μήνες πριν ξεκινήσει προσπάθειες για εγκυμοσύνη. 4/ Κάθε περίπτωση αντιμετωπίζεται ξεχωριστά και από ειδικό 5/ Πληροφόρηση πρέπει να παρέχεται σε όλες τις γυναίκες που είναι ήδη έγκυες ή σχεδιάζουν εγκυμοσύνη. 6/ Το Τοξόπλασμα είναι ενδοκυττάριο παράσιτο.'Εχει ένα κύκλο ζωής με άφυλη αναπαραγωγή που λαμβάνει χώρα σε δευτεροπαθείς ΞΕΝΙΣΤΕΣ --θηλαστικά και πτηνά --και η φυλετική αναπαραγωγή λαμβάνει χώρα στους πρωτοπαθείς ΞΕΝΙΣΤΕΣ --τις γάτες--στο επιθήλιο του γαστρεντερικού τους. Οι γάτες μολύνονται με βρώση άλλων ζώων μολυσμένων πχ. ποντικών και πουλιών που έχουν κύστεις του τοξοπλάσματος και σπανίως με πέψη ωοκύστεων από κόπρανα άλλων γατών απευθείας. Οι μολυσμένες γάτες είναι ασυμπτωματικές και ξεκινούν με αποβολή μη--λοιμογόνων ωοκύστεων με τα κόπρανά τους 1-2 εβδομάδες μετά την έκθεση. Οι περισσότερες γάτες αποβάλλουν ωοκύστεις μία φορά στη ζωή τους. Μέσα σε ημέρες ή εβδομάδες οι κύστεις γίνονται λοιμογόνες. Οι ωοκύστεις επιβιώνουν καλύτερα σε θερμά και υγρά περιβάλλοντα πχ κήποι ,κουτιά με άμμο,σκουπίδια και μπορούν να παραμείνουν λοιμογόνες για πολλούς μήνες. Επίσης αντέχουν στο ψύχος έως και 18 μήνες, ιδίως αν είναι καλυμμένες και εκτός άμεση ηλικής ακτινοβολίας. Μετά την πέψη από ένα ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΗ ΞΕΝΙΣΤΗ πχ. άνθρωπο ,πουλί ,άλλο οικόσιτο ζώο,τρωκτικό,οι Ωοκύστεις αποβάλλουν σποροζωίτες και αλλάζουν σε ταχυζωίτες που εισβάλλουν στα κύτταρα και διπλασιάζονται. Διασπείρονται ταχύτατα ,κυκλοφορούν 3-10 ημέρες στον ξενιστή πριν αλλάξουν σε βραδυζωίτες και σχηματίσουν κύστεις μέσα στους ιστούς. Οι κύστεις παραμένουν μετά τη λανθάνουσα λοίμωξη . Μετά την πρωτολοίμωξη θεωρούνται μολυσμένοι για όλη τους τη ζωή οι Άνθρωποι. Εκτός αν υπάρξει ΑΝΟΣΟΚΑΤΑΣΤΟΛΗ του ξενιστή και επανενεργοποίηση του παρασίτου ,οι Άνθρωποι - ξενιστές συνήθως μένουν ασυμπτωματικοί. 7/Η Τοξοπλάσμωση είναι η 3η κατά σειρά λοιμογόνος αιτία Θανάτου που σχετίζεται με το φαγητό ,μετά τη Σαλμονέλλα και τη Λιστερίωση. Οι τρείς κύριες πηγές μετάδοσης είναι : - H Kατανάλωση Ωμού ή ατελώς ψημένου κρέατος Στην εγκυμοσύνη οι πιο συχνοί τρόποι μετάδοσης είναι μέσω ατελώς ψημένου ή ωμού κρέατος ή μολυσμένου νερού ,μέσω έκθεσης σε χώμα πχ. κηπουρική χωρίς γάντια και έκθεσης σε κόπρανα γάτας. Ο κίνδυνος έκθεσης σε κόπρανα γάτας που αποβάλλει ωοκύστεις καθορίζει και τον κίνδυνο μόλυνσης .Οι οικόσιτες γάτες συνήθως δεν κυνηγούν και δεν τρώνε ωμό κρέας άρα δεν είναι πιθανό να μολυνθούν με τοξόπλασμα. 8/ Οι περισσότερες έγκυες με λοίμωξη από το τοξόπλασμα δεν αναπτύσσουν εμφανή σημεία και συμπτώματα και ο κανόνας είναι η αυτόματη ανάρρωση.Η κλινική εκδήλωση στις έγκυες δεν είναι πιο σοβαρή από τις μη έγκυες ,αλλά πολύ συχνά εμφανίζεται σαν γριππώδης συνδρομή --χαμηλή πυρετική κίνηση,κόπωση και λεμφαδενοπάθεια με περίοδο επώσασης 5-18 ημερών από την έκθεση. Σπάνια οι έγκυες θα εκδηλώσουν οφθαλμολογικές διαταραχές λόγω αμφιβληστροειδίτιδας λόγω τοξοπλάσματος. Σε ανοσοκατασταλμένες έγκυες όμως το τοξόπλασμα μπορεί να προκαλέσει σοβαρή εγκεφαλίτιδα , μυοκαρδίτιδα, πνευμονίτιδα, ηπατίτιδα μέσω οξείας λοίμωξης ή αναζωπύρωσης παλαιάς . 9/ Η Διάγνωση γίνεται με ΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ, ΑΜΝΙΟΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗ Ή ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΑΝΩΜΑΛΩΝ ΥΠΕΡΗΧΟΓΡΑΦΙΚΩΝ ΕΥΡΗΜΑΤΩΝ. 10/ Οι ορολογικές δοκιμασίες είναι συχνά το 1ο βήμα αλλά είναι διαγνωστική πρόκληση η διάκριση της πρωτοπαθούς από τη χρόνια λοίμωξη και είναι συχνά δύσκολο να ερμηνευθούν γι' αυτό και είναι σημαντική η συμβουλευτική από ειδικό. Η παρουσία των αντισωμάτων ΙgM ΔΕΝ μπορεί να θεωρηθεί αρκετή ώστε να τεθεί η διάγνωση της ΟΞΕΙΑΣ λοίμωξης από τοξόπλασμα. Θα παραμείνουν ανιχνεύσιμα χρόνια μετά και συνήθως παρόντα σε όλη τη διάρκεια της ζωής . *εάν IgM και IgG ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΑΠΟΥΣΙΑ ΛΟΙΜΩΞΗΣ Ή ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΟΞΕΙΑ Αν τα IgG X4 , ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΛΟΙΜΩΞΗ 11/ Τα τεστ avidity για τα IgG μετρούν την ένταση σύνδεσης των αντισωμάτων με τους λοιμογόνους οργανισμούς. Εάν η avidity είναι υψηλή ,τότε είναι η λοίμωξη > 5 μήνες 12/ Η Αμνιοπαρακέντηση πρέπει να προτείνεται ανάλογα με το αν έχει διαγνωστεί Πρωτοπαθής λοίμωξη, αν δεν μπορούν να επιβεβαιώσουν οι ορολογικές δοκιμασίες ή αν υπάρχουν ανώμαλα υπερηχογραφικά ευρήματα. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΚΥΗΣΕΙΣ < 18 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ < 4 ΕΒΔΟΜΑΔΩΝ ΑΠΟ ΕΚΤΙΜΩΜΕΝΗ ΟΞΕΙΑ ΠΡΩΤΟΛΟΙΜΩΞΗ 13/ Ο Κίνδυνος κάθετης μετάδοσης αυξάνεται με την ηλικία κύησης με υψηλότερους ρυθμούς στο 3ο τρίμηνο [60-81%] σε σχέση με 6% στο 1ο.
Η ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΣΥΓΓΕΝΗΣ ΤΟΞΟΠΛΑΣΜΩΣΗ χαρακτηρίζεται από : Χοριοαμφιβληστροειδίτιδα,υδροκέφαλο,ενδοκράνιες ασβεστώσεις και μικροκεφαλία.Τα υπερηχογραφικά ευρήματα δεν είναι αρκετά για μια σίγουρη διάγνωση αλλά συσχετίζονται ισχυρά με ενδομήτρια λοίμωξη όταν υπάρχει καταγεγραμμένη μητρική λοίμωξη. Πάνω από 90 % των νεογνών με συγγενή τοξοπλάσμωση ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΛΙΝΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΛΟΙΜΩΞΗΣ ΣΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ. Η ΕΓΚΑΙΡΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΑΥΤΩΝ ΤΩΝ ΕΠΙΠΛΟΚΩΝ
ΕΙΔΙΚΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΕ ΕΓΚΥΟΥΣ ΓΙΑ ΑΠΟΦΥΓΗ ΜΟΛΥΝΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΞΟΠΛΑΣΜΑ 1. Να φοράτε γάντια και να πλένετε σχολαστικά τα χέρια σας όταν ακουμπάτε κόπρανα γάτας ή αντικείμενα που μπορεί να έχουν μολυνθεί [άμμος γάτας,κήπος κλπ]. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ Οσο πιο δραστήρια είναι μια γυναίκα στην εγκυμοσύνη,τόσο πιο εύκολο θα είναι γι'αυτήν να προσαρμοστεί στις μεταβολές του σώματός της και στην επερχόμενη αύξηση του σωματικού της βάρους. Επίσης θα ανταποκριθεί καλύτερα στην γέννα και θα επιστρέψει ταχύτερα στην προηγούμενή της κατάσταση πριν μείνει έγκυος. Να διατηρείτε την καθημερινή σας φυσική δραστηριότητα ,σε φυσιολογικά πλαίσια ή την άσκηση που κάνατε -πριν μείνετε έγκυος[αθλήματα,τρέξιμο,γιόγκα,χορός ή ακόμα και ταχύ περπάτημα στις εξωτερικές δουλειές ] πάντα με τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού σας και εφόσον εσείς η ίδια αισθάνεστε καλά.Η άσκηση ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ κίνδυνο για το μωρό σας -- αντιθέτως, οι δραστήριες γυναίκες σύμφωνα με τις ιατρικές έρευνες, έχουν λιγότερες πιθανότητες για εμφάνιση επιπλοκών στην εγκυμοσύνη και στον τοκετό. ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ Μην εξοντώνετε τον εαυτό σας. Εάν χάνετε την ανάσα σας ,ενώ ασκείστε ,τότε πιθανότατα ασκείστε πολύ έντονα. Εάν δεν ήσασταν σωματικά δραστήρια πριν μείνετε έγκυος ,ΜΗΝ ξεκινήσετε τώρα κάποια έντονη μορφή άσκησης. Εάν ξεκινήσετε Αερόβια γυμναστική [πχ .τρέξιμο,κολύμπι,ποδήλατο ή άλλα ομαδικά Αερόβια προγράμματα] ΠΕΙΤΕ στον εκγυμναστή σας ότι είστε έγκυος και ΜΗΝ ξεπεράσετε τα 15 λεπτά αρχικά,3 φορές την εβδομάδα. Αυξείστε προοδευτικά ,σε τουλάχιστον 4 προγράμματα 30 λεπτών εβδομαδιαία. Να θυμάστε ότι η άσκηση Δεν είναι απαραίτητο να είναι έντονη για να είναι Ωφέλιμη. ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ *Πάντα να προθερμαίνεστε αρχικά και να ηρεμείτε -- αποθεραπεία - στο τέλος . *προσπαθείστε να είστε ενεργές ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ,μισή ώρα περπατήματος κάθε μέρα μπορεί να είναι αρκετή --Αν δεν μπορείτε να το καταφέρετε ούτε αυτό ,να θυμάστε :ΚΑΘΕ ΜΟΡΦΗ ΑΣΚΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΤΙΜΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ. *αποφύγετε την άσκηση σε ζεστό περιβάλλον *πίνετε πολύ νερό και άλλα υγρά *εάν ασκείστε σε ομάδα ,εξασφαλίστε ότι η γυμνάστριά σας και γνωρίζει ότι είστε έγκυος και μπορεί να σας αναλάβει,όπως και την ακριβή ηλικία εγκυμοσύνης σας. *μπορεί να επιθυμείτε την ενασχόλησή σας με το κολύμπι γιατί το νερό σας ηρεμεί και προσφέρει στήριξη παρά την αύξηση του βάρους σας. *είναι αυτονόητο ότι μορφές άσκησης στις οποίες υπάρχει κίνδυνος πτώσης πχ ιππασία,σκι,χόκευ,γυμναστική εδάφους [ενόργανη]ουσιαστικά δεν μπορούν να γίνουν γιατί μια πτώση μπορεί να βλάψει το μωρό. ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ *ΜΗΝ ξαπλώνετε σε εντελώς επίπεδη ύπτια θέση, ιδιαιτέρως μετά την 16η εβδομάδα, γιατί πιέζονται κάποια αγγεία που επιστρέφουν το αίμα από τα κάτω άκρα προς την Καρδιά και αυτό μπορεί να σας προκαλέσει ΛΙΠΟΘΥΜΙΑ. *ΜΗΝ λαμβάνετε μέρος σε σπορ φυσικής επαφής όπου υπάρχει κίνδυνος να τραυματιστείτε, πχ σκουας, μορφές κικμπόξινγκ κλπ. *ΜΗΝ κάνετε καταδύσεις, γιατί το έμβρυο δεν έχει μηχανισμό προστασίας στην αποσυμπίεση και στην εμβολή αέρα *ΜΗΝ ασκείστε σε υψόμετρο πάνω από 2.500 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας.
ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ Εάν είστε έγκυος προσπαθείστε να κάνετε κάποιες από τις ασκήσεις που περιγράφονται πιο κάτω, καθημερινά. Ενδυναμώνουν τους μυς ώστε να μπορούν να σηκώνουν το επιπλέον βάρος της εγκυμοσύνης. Επίσης ενδυναμώνουν τις Αρθρώσεις, βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος, βοηθούν στην οσφυαλγία και γενικά φέρνουν ευεξία. Ι/ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ Καθώς το μωρό σας μεγαλώνει ,μπορεί να αισθανθείτε πόνο στη μέση. Αυτές οι ασκήσεις δυναμώνουν τους μύες στην κοιλιά και μπορεί να βελτιωθεί ο πόνος στη μέση. -Ξεκινήστε με στάση στα 4,γόνατα κάτω από τα ισχία , τα χέρια κάτω από τους ώμους ,με τα δάκτυλα να κοιτούν μπροστά και οι κοιλιακοί σε τέτοια θέση ώστε να κρατούν την πλάτη ΙΣΙΑ.
ΙΙ/ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΥΕΛΟΥ - Σταθείτε όρθιες απέναντι σε ένα τοίχο ώστε να ακουμπούν οι ώμοι και οι γλουτοί τον τοίχο.
ΙΙΙ/ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΥΕΛΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΟΙ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΥΕΛΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ βοηθούν στο να δυναμώσουν οι μύες που δέχονται μεγάλη πίεση στην κύηση και στον τοκετό. Το πυελικό έδαφος αποτελείται από πολλά στρώματα μυών που τεντώνονται μεταξύ της ηβικής σύμφυσης [μπροστά] μέχρι την ουρά [κόκκυγα ]πίσω. ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΓΚΥΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΠΥΕΛΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΟΦΕΡΟΥΝ ΑΠΟ ΑΚΡΑΤΕΙΑ. -κλείστε τον δακτύλιο του ορθού σαν να προσπαθείστε να προλάβετε και να αποτρέψετε μια δραστηριότητα του εντέρου.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ΤΡΟΦΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ Υπάρχουν κάποιες τροφές που πρέπει να αποφεύγονται όταν είστε έγκυος αφού μπορεί να σας προκαλέσουν νόσο ή να βλάψουν το μωρό σας.
ΤΥΡΙΑ ΜΗΝ τρώτε μαλακά τυριά με λευκή φλούδα, όπως το μπρι [brie] ή το καμαμπέρ [camembert].Αυτά τα τυριά είναι ασφαλή στην κύηση μόνο όταν μαγειρευτούν. ΜΑΛΑΚΑ ΜΠΛΕ ΤΥΡΙΑ Επίσης πρέπει να αποφεύγετε τα μπλε μαλακά τυριά όπως το Ροκφόρ, την γκοργκοντζόλα[ gorgonzola] κλπ. Είναι ασφαλή μόνο όταν μαγειρευτούν κι αυτά.
ΤΥΡΙΑ ΑΣΦΑΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ Μπορείτε να φάτε σκληρά τυριά όπως την παρμεζάνα, τσένταρ ακόμα κι αν έχουν παρασκευαστεί με μη παστεριωμένο γάλα. Τα σκληρά τυριά δεν έχουν τόσο νερό όσο τα μαλακά και γι΄αυτό είναι λιγότερο πιθανή η ανάπτυξη βακτηρίων. Μπορεί ένα σκληρό τυρί να περιέχει λιστέρια αλλά ο κίνδυνος θεωρείται μικρός.
Μαλακά τυριά ασφαλή στην κύηση Εκτός από τα μαλακά τυριά με άσπρη φλούδα ,όλα τα άλλα μαλακά τυριά είναι ασφαλή με μόνη προυπόθεση τη χρήση παστεριωμένου γάλακτος ,όπως το τυρί cottage, η μοτσαρέλλα ,η φέτα ,το χαλούμι ,το τυρί κρέμα, η ρικότα,το κατσικίσιο τυρί και οι υπόλοιπες μορφές τυριών για επάλειψη. ΤΑ ΜΑΓΕΙΡΕΜΕΝΑ ΜΑΛΑΚΑ ΤΥΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ [σε σημείο που βράζει το φαγητό] -------- ------- --------- --------- ΠΑΤΕ [pate] ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ τα πατέ στην κύηση ακόμα κι αν πρόκειται για πατέ λαχανικών, αφού μπορεί να περιέχουν λιστέρια. ------ ------ ------- -------- -------- ΑΠΟΦΥΓΕΤΕ ΩΜΑ Ή ΑΤΕΛΩΣ ΜΑΓΕΙΡΕΜΕΝΑ ΑΥΓΑ ΕΑΝ ΕΙΣΤΕ ΕΓΚΥΟΣ Φροντίστε όλα τα μέρη του αυγού [τα ασπράδια και οι κρόκοι] να είναι τόσο μαγειρεμένα ώστε να είναι σε στερεή μορφή ,ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος Σαλμονέλλωσης. ------ ------- ------- --------- -------- ΤΟ ΩΜΟ Ή ΑΤΕΛΩΣ ΜΑΓΕΙΡΕΜΕΝΟ ΚΡΕΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΦΑΛΕΣ ΣΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ Μαγειρέψτε πολύ καλά το κρέας ώστε να αχνίζει και να μην υπάρχει ίχνος ροζ απόχρωσης του κρέατος ή αίματος—ιδίως στα πουλερικά ,το χοιρινό, τα λουκάνικα και τον κιμά όπως τα burgers. Η Τοξοπλάσμωση είναι μια νόσος που προκαλείται από ένα παράσιτο που ανευρίσκεται σε ωμό ή λίγο μαγειρεμένο κρέας, το μη παστεριωμένο κατσικίσιο γάλα, το χώμα ,τα κόπρανα της γάτας και το μη καθαρό νερό. Εάν είστε έγκυος μπορεί να βλάψει το έμβρυο αλλά ευτυχώς είναι σπάνια νόσος. ΝΑ ΠΛΕΝΕΤΕ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ ΤΗΣ ΚΟΥΖΙΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΕΥΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΩΜΟΥ ΚΡΕΑΤΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΕΝΕΤΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΩΜΟ ΚΡΕΑΣ.
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΟΙ ΜΕ ΤΑ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΜΕΝΑ ΚΡΥΑ ΚΡΕΑΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ Αρκετά κρύα κρέατα όπως το σαλάμι, το πεπερόνι ΔΕΝ έχουν μαγειρευτεί και γι΄αυτό είναι απαραίτητο να διαβάσετε πρώτα τις πληροφορίες στη συσκευασία μήπως χρειαστεί να μαγειρευτούν πριν τα καταναλώσετε. Για έτοιμα κρέατα ,μπορείτε να μειώσετε τον κίνδυνο καταψύχοντας τα ,πρώτα για 4 ημέρες, πριν τα φάτε.
ΤΟ ΣΥΚΩΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΛΑΨΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΑΣ Μην τρώτε συκώτι ή πατέ με συκώτι, λουκάνικα με συκώτι αφού μπορεί να περιέχουν πολύ μεγάλη ποσότητα βιταμίνης Α.
ΚΥΝΗΓΙ ΜΗΝ τρώτε κυνήγι αφού ο μόλυβδος στις σφαίρες είναι βλαβερός .Τα αντίστοιχα προιόντα στο σουπερμάρκετ έχουν εκτραφεί σε φάρμες και συνήθως δεν περιέχουν μόλυβδο αλλά καλύτερα να είστε απολύτως βέβαιες.
ΒΙΤΑΜΙΝΕΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΜΕ ΛΑΔΙΑ ΨΑΡΙΩΝ ΜΗΝ χρησιμοποιείτε τέτοια προιόντα γιατί περιέχουν βιταμίνη Α.
ΨΑΡΙΑ ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ Μπορείτε να φάτε τα περισσότερα είδη ψαριών στην εγκυμοσύνη και αυτό είναι πολύ καλό για την υγεία της μητέρας και του μωρού αλλά! Θα πρέπει να αποφεύγετε ΕΝΤΕΛΩΣ ΚΑΠΟΙΑ ΨΑΡΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΑ ΨΑΡΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΙ Ξιφίας, καρχαρίας, marlin [είδος ψαριού –ιστιοφόρος]
ΨΑΡΙΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΑΙ Η ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΤΟΥΣ ΤΟΝΟΣ --όχι πάνω από 2 φιλέτα τόνου/εβδομάδα [140 γραμμαρίων μαγειρεμένα ] --όχι πάνω από 4 μετρίου μεγέθους κονσέρβες τόνου /εβδομάδα Αυτός ο περιορισμός οφείλεται στον Υδράργυρο που περιέχει ο τόνος ,περισσότερο από άλλα ψάρια. Η ποσότητα του υδραργύρου που λαμβάνουμε από τις τροφές δεν είναι επιβλαβής αλλά σε εγκυμοσύνη μπορεί να βλάψει το νευρικό σύστημα του εμβρύου. Να θυμάστε ότι ο τόνος είναι λιπαρό ψάρι ,έτσι αν φάτε φρέσκο τόνο δύο φορές σε μία εβδομάδα ΔΕΝ πρέπει να ξαναφάτε άλλο λιπαρό ψάρι εκείνη την εβδομάδα.
ΨΑΡΙΑ ΑΣΦΑΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΡΙΟ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗ ΛΕΥΚΩΝ ΨΑΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ Ή ΣΤΟΝ ΘΗΛΑΣΜΟ Τα Οστρακοειδή πάντα πρέπει να μαγειρεύονται και ποτέ να μην καταναλώνονται ωμά αφού περιέχουν βλαβερά βακτήρια και ιούς που μπορεί να προκαλέσουν τροφική δηλητηρίαση. ---- ------- ------- ------ ------ ΣΟΥΣΙ Μπορεί να καταναλωθεί μόνο αν έχει προηγουμένως καταψυχθεί ή σε πολλές περιπτώσεις να μην καταναλωθεί καθόλου στη διάρκεια της κύησης. ---- ------ ------- -------- ΤΑ ΦΥΣΤΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΗ ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ Εφόσον δεν υπάρχει αλλεργία φυσικά. ------ ------- ------- ------- ΠΑΓΩΤΑ ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ Ασφαλή εφόσον περιέχουν παστεριωμένο γάλα και δεν περιέχουν ωμά αυγά ------ ------ -------- -------- ΦΑΓΗΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΧΩΜΑ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ ΠΛΥΝΕΤΕ ΚΑΛΑ ΤΑ ΦΡΟΥΤΑ ,ΤΑ ΛΑΧΑΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΑΛΑΤΕΣ ---- ------- ---------- ---------- ΚΑΦΕΙΝΗ ΣΤΗΝ ΚΥΗΣΗ Τα υψηλά επίπεδα καφείνης μπορούν να βλάψουν το μωρό προκαλώντας χαμηλό βάρος γέννησης και αυτό με τη σειρά του ,άλλα προβλήματα υγείας αργότερα στη ζωή, όπως και σε πολύ μεγάλες ποσότητες μπορεί να προκληθεί αποβολή. ΔΕΝ χρειάζεται να κόψετε τον καφέ εντελώς όπως και άλλα ροφήματα όπως το τσάι[και το πράσινο]ή την σοκολάτα είτε σκέτα είτε σε ενεργειακά ποτά αλλά προηγουμένως ενημερώστε τον γιατρό σας. ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΕΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ 200mg καφείνης την ημέρα. Δηλαδή Καταναλώστε περισσότερο νερό και φρέσκους χυμούς! |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ΜΗ ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΟΣ ΠΡΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Μη επεμβατικός Προγεννητικός Έλεγχος [Non -Invasive Prenatal Testing] To Ελεύθερο Εμβρυικό DNA είναι το εμβρυικό DNA που κυκλοφορεί ελεύθερα στο μητρικό αίμα κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης. Ο μη επεμβατικός προγεννητικός έλεγχος --screening- που χρησιμοποιεί το ελεύθερο εμβρυικό DNΑ του πλάσματος των εγκύων προσφέρει τεράστιες ερευνητικές δυνατότητες σαν μέθοδος ελέγχου των εμβρυικών ανωμαλιών --ανευπλοειδιών. Από το 2011 έχει γίνει κλινικά διαθέσιμο και τουλάχιστον στις ΗΠΑ [American College of Obstetricians and Gynecologists] προτείνεται ως διαγνωστική μέθοδος -εναλλακτική στις γυναίκες εκείνες που έχουν αυξημένο κίνδυνο για ανευπλοειδία. Αυτές οι γυναίκες είναι ο πληθυσμός της ηλικίας > 35 ετών ,έμβρυα με υπερηχογραφικές ανωμαλίες ενδεικτικές αυξημένου κινδύνου για ανευπλοειδία, γυναίκες με ιστορικό τέκνων με τρισωμίες ,ένας γονέας με ισοζυγισμένη μετάθεση με αυξημένο κίνδυνο για τρισωμία 13 ή 21 και γυναίκες με θετικά αποτελέσματα Α΄ ή Β΄ τριμήνου για ανωμαλίες. Το ελεύθερο εμβρυικό DNA που κυκλοφορεί στη μητέρα πλησιάζει περίπου το 3-13% του συνολικού εμβρυικού DNA μετά τις 10 εβδομάδες και θεωρείται ότι προέρχεται κυρίως από τον πλακούντα. Το τεστ του ελεύθερου εμβρυικού DNA μπορεί να ελέγξει τις κοινές τρισωμίες και εάν είναι επιθυμητό το φύλο . Ο έλεγχος μπορεί να γίνει τόσο νωρίς όσο από την 9η εβδομάδα και μέχρι τον τοκετό .Έχουν αναπτυχθεί από τα διάφορα εργαστήρια διαφορετικές τεχνικές .Όλα τα τεστ έχουν υψηλή ευαισθησία και ειδικότητα για την τρισωμία 18 και 21[99% ]και για την τρισωμία 13 , 91% ευαισθησία και 99% ειδικότητα ,ενώ για τις ανευπλοειδίες φύλου 91 ευαισθησία και 99% ειδικότητα. Η ακρίβεια πρόβλεψης φύλου αγγίζει πάνω από το 98% . Ανεξάρτητα από την μέθοδο που χρησιμοποιείται ,τα αποτελέσματα είναι διαθέσιμα μετά από 7-10 ημέρες από την λήψη του μητρικού δείγματος.[περί τα 20 ml]. Είναι σημαντικό για την ακρίβεια των αποτελεσμάτων το εμβρυικό κλάσμα η ποσότητα δηλαδή του εμβρυικού αίματος που κυκλοφορεί στην μητέρα .Κάποια εργαστήρια απαιτούν όριο το 4% ,ενώ άλλα δεν το αναφέρουν . Το εμβρυικό κλάσμα αυξάνεται με την πρόοδο της κυήσεως . Τα ποσοστά αποτυχίας κυμαίνονται μεταξύ 1-8% ,εξαρτώνται από το εργαστήριο και την μεθοδολογία .Η ειδικότητα για κάθε ελεγχόμενη κατάσταση αναφέρεται ξεχωριστά ,γι' αυτό τα ψευδώς θετικά αποτελέσματα είναι αθροιστικά και μπορεί να πλησιάσουν το 1%.Τα διάφορα εργαστήρια αναφέρουν τα αποτελέσματα του cf DNA με διάφορους τρόπους. Κάποια εργαστήρια αναφέρουν τον κίνδυνο της ανευπλοειδίας είτε ως ''θετικό '' είτε ως ''αρνητικό'', ενώ άλλοι αναφέρουν την πιθανότητα ανευπλοειδίας. Τα εργαστήρια που αναφέρουν την πιθανότητα της ανευπλοειδίας ,πιο συχνά χρησιμοποιούν το > 99% ως ενδεικτικό υψηλού κινδύνου και < 1/10.000 ως ενδεικτικό χαμηλού .Δεδομένης της χρησιμότητας της παροχής αξιόπιστων πληροφοριών ,απολύτως κατανοητών στους ασθενείς προτείνεται η αναγραφή των αποτελεσμάτων με θετική προγνωστική αξία . Το εμβρυικό κλάσμα αυξάνεται με την πρόοδο της κύησης και διαφέρουν από γυναίκα σε γυναίκα ενώ εξαφανίζονται ταχέως μετά την γέννηση του εμβρύου . Δύο ώρες μετά τον τοκετό δεν ανιχνεύεται το εμβρυικό DNA Τα τμήματα του ελεύθερου εμβρυικού DNA διαφέρουν από τα μητρικά στο μέγεθος ,είναι σημαντικά μικρότερα. Η ανάλυση του ελεύθερου εμβρυικού DNA παρέχει διάγνωση των διαφόρων καταστάσεων χωρίς τον κίνδυνο εμβρυικής απώλειας αλλά η μέθοδος εξακολουθεί να έχει τις ίδιες ηθικές και πρακτικές παραμέτρους που εμφανίζουν και οι άλλες τεχνικές πχ η αμνιοπαρακέντηση και η λήψη τροφοβλάστης. Η ανάλυση του ελεύθερου εμβρυικού DNA ,έχει μεγάλη αξιοπιστία αλλά μικρότερη από την αμνιοπαρακέντηση. O μη επεμβατικός εμβρυικός έλεγχος –cf DNA ,έχει υψηλότερη ευαισθησία και ειδικότητα για την τρισωμία 21 [Down syndrome ]και την τρισωμία 18 από τα συμβατικά διαγνωστικά τεστ. ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΣΑΦΕΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟΣ. ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΑΙ ΜΕ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΑΤΙΚΟ ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ [ΛΗΨΗ ΤΡΟΦΟΒΛΑΣΤΗΣ Ή ΑΜΝΙΟΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗ] πριν ληφθεί αμετάκλητη απόφαση. ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΤΙΚΑ ,ΑΛΛΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΕΛΕΓΧΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΗΣΗΣ Το οικονομικό κόστος ποικίλλει από εταιρεία σε εταιρεία ανάλογα με την μέθοδο και τη χώρα αποστολής του δείγματος. Το αποτέλεσμα είναι συνήθως διαθέσιμο σε 7-15 ημέρες. Ο ΜΗ ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΟΣ ΕΜΒΡΥΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΔΕΝ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑ ΤΟΝ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟ .
ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ -Προχωρημένη μητρική ηλικία, > 40 -ανώμαλα αποτελέσματα από τον βιοχημικό έλεγχο του Α΄τριμήνου -αυχενική διαφάνεια > 3.5 χιλ -προηγούμενο παιδί με τρισωμία 21,13 και 18 -στην παρούσα κύηση ,υπερηχογραφικά ευρήματα ισχυρής συσχέτισης με τρισωμία 18,13 και 21. -πολλοί soft markers στον υπέρηχο που υποδηλώνουν μια συγκεκριμένη ανευπλοειδία -υπάρχει κίνδυνος το κυοφορούμενο έμβρυο να φέρε μια φυλοσύνδετη ανωμαλία [άρα το cf DNA χρησιμοποιείται για καθορισμό φύλου]
ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Ανάλογα με την εταιρεία ,τα αποτελέσματα μπορεί να χαρακτηρίζονται ως : θετικά /αρνητικά , ανιχνευτικά ανευπλοειδίας / ύποπτα ανευπλοειδίας /οριακά ή υψηλού κινδύνου/χαμηλού κινδύνου Εάν το αποτέλεσμα είναι αρνητικό /χαμηλού κινδύνου, είναι καθησυχαστικό. *ακόμα θα πρέπει να γίνουν υπερηχογραφήματα ,Αυχενικής διαφάνειας [Α΄Τριμήνου ] και Β’ τριμήνου Εάν το αποτέλεσμα είναι θετικό/υψηλού κινδύνου, χρειάζεται περαιτέρω γενετική συμβουλευτική και επιβεβαίωση με διαγνωστικό έλεγχο. ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΤΗΣ ΚΥΗΣΗΣ ΣΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΝΩΜΑΛΟΥ ΜΗ ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΟΥ ΕΜΒΡΥΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗ ΜΕ ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ.—ΤΡΟΦΟΒΛΑΣΤΗ Ή ΑΜΝΙΟΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗ, καθώς έχουν παρατηρηθεί ψευδώς θετικά αποτελέσματα.
Εάν δεν υπάρχει αποτέλεσμα ,το εργαστήριο συνήθως θα ζητήσει δεύτερο δείγμα αίματος και επανάληψη της εξέτασης χωρίς επιπλέον κόστος. Αυτό μπορεί να συμβεί στο 1-5% των περιπτώσεων. Πιθανοί λόγοι μπορεί να είναι κακό δείγμα ,χαμηλό εμβρυικό κλάσμα [μικρή ποσότητα εμβρυικού αίματος σε σχέση με της μητέρας ] που επηρεάζεται από μια σειρά από παράγοντες όπως η μικρή ηλικία κύησης, ο υψηλός BMI ή η εμβρυική ανευπλοειδία. Εάν το αποτέλεσμα παραμένει μη ερμηνεύσιμο ,λόγω αυξημένου κινδύνου ,προτείνεται γενετική συμβουλευτική και επεμβατικές μέθοδοι. ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΗ ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΟΥ ΕΜΒΡΥΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ; -αυξημένη ακρίβεια με υψηλότερη ευαισθησία και μικρότερα ποσοστά ψευδώς θετικών αποτελεσμάτων συγκριτικά με κλασσικές επεμβατικές μεθόδους ,λιγότερες γυναίκες θα υποστούν επεμβατικό έλεγχο και θα έχουν τον κίνδυνο αποβολής . Έχουν παρατηρηθεί τα εξής: -ποσοστό ανίχνευσης 99% και ψευδώς θετικά 0.1% για τρισωμία 21 -ποσοστό 96% και ψευδώς θετικά 0,1 % για τρισωμία 18 -ποσοστό 91 % και 0.1 % για τρισωμία 13 -ποσοστό 90% και 0,2% για TURNER σύνδρομο -αυξημένη θετική προγνωστική αξία σε σχέση με τις κλασσικές μεθόδους Να θυμόμαστε ότι η θετική προγνωστική αξία δεν είναι 100% σε κανένα πληθυσμό . Το ελεύθερο εμβρυικό DNA δεν είναι ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟ είναι μέθοδος ελέγχου.
-Πρωιμότερη διάγνωση Μπορεί να γίνει με μία μόνο αιμοληψία από τις 9-10 εβδομάδες και με διαθέσιμα αποτελέσματα σε 1-2 εβδομάδες.
ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΜΗ ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΟΥ ΕΜΒΡΥΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ; 1.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟ ΤΕΣΤ 2.ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ .1-5% Αυτό δεν παρατηρείται με τις κλασσικές μεθόδους. Μπορεί να καθυστερήσει τη διάγνωση 3.ΔΕΝ ΕΛΕΓΧΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΙΘΑΝΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ Το ελεύθερο εμβρυικό DNA ΔΕΝ μπορεί -να ανιχνεύσει άλλες ανευπλοειδίες εκτός των 21,13,18 Και Χ και Υ -να αποκλείσει εντελώς τις ανευπλοειδίες -να ανιχνεύσει καταστάσεις ΕΝΟΣ γονιδίου -να ανιχνεύσει συγγενείς ανωμαλίες -να εγγυηθεί ένα υγιές μωρό με ένα αρνητικό cf DNA αποτέλεσμα
4.ΤΥΧΑΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Αν και έχει ένδειξη το σύνδρομο Down,μπορεί να ανιχνεύσει άλλη χρωμοσωμική ανωμαλία πχ σύνδρομο TURNER[45X] ή ΚLEINEFELTER [47XXY].Eπιπλέον δεν μπορεί να διακρίνει μεταξύ μητρικού και εμβρυικού DNA 5.ΔΙΔΥΜΑ Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή αφού ούτε πολλά στοιχεία είναι διαθέσιμα ούτε μεγάλη ακρίβεια υπάρχει.
ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΛΛΛΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΜΕ cf DNA Κάποιες εταιρείες προσφέρουν τον μη επεμβατικό εμβρυικό έλεγχο για άλλες γενετικές καταστάσεις όπως οι μικρο –ελλείψεις και οι μικρο-διπλασιασμοί και τα σύνδρομα που οφείλονται σε αυτά . Αυτές είναι σπάνιες καταστάσεις με συχνότητα 1 : 5.000 με 1: 50.000. Προκαλούνται από πολύ μικρά επιπλέον ή ελλιπή τμήματα χρωμοσωμάτων. Η προσθήκη αυτών των σπάνιων καταστάσεων στον μη επεμβατικό εμβρυικό έλεγχο αυξάνει τα ψευδώς θετικά αποτελέσματα και μειώνει τη θετική προγνωστική αξία. Αυτό θα είχε σαν αποτέλεσμα ,περισσότερες γυναίκες να υποβάλλονται σε διαγνωστικά τεστ με σχετικό κίνδυνο αποβολής Οι τωρινές συστάσεις δεν υποστηρίζουν την περίληψη σαν ρουτίνα στον έλεγχο αυτών των μικροελλείψεων ή μικρο διπλασιασμών στον έλεγχο του DNA
Πηγη –Committee Opinion –The American College Of Obstetricians and Gynecologists,Sept 2015 --Genetics Education Canada-Oct 2017 |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ΑΠΟΒΟΛΕΣ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ΑΠΟΒΟΛΕΣ Αποβολή μπορεί να συμβεί στο 15-25% των κλινικά διαπιστωμένων κυήσεων. Οι περισσότερες αποβολές οφείλονται σε τυχαίες χρωμοσωμικές ανωμαλίες. Όταν μια γυναίκα παρουσιάζει 2 ή περισσότερες αποβολές κάτω από παρόμοιες συνθήκες ,τίθεται η διάγνωση της καθ'έξην αποβολής. Οι καθ΄έξην αποβολές υπολογίζονται στο 3-5% των συνολικών εμβρυικών απωλειών. Οι παράγοντες κινδύνου για την απώλεια μιας κύησης έχουν καλά τεκμηριωθεί. Οι γυναίκες άνω των 35 ,άνδρες άνω των 50 ,stress,κάπνισμα ,αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ ή κατάχρηση καφέ,περιβαλλοντικές επιδράσεις και χρόνια φλεγμονή της μήτρας,έχουν όλοι αναγνωριστεί ως παράγοντες κινδύνου. Οι υποτροπιάζουσες αποβολές απαιτούν προσεκτική εκτίμηση. Αυτό συνήθως σημαίνει γενετικό ,αιματολογικό ,ενδοκρινολογικό και ανοσολογικό έλεγχο ,όπως και έλεγχο της ενδομητρικής κοιλότητας. Όταν αναγνωριστεί ένα πρόβλημα αντιμετωπίζεται με την κατάλληλη θεραπεία. Σε ένα ποσοστό περίπου 50% όμως ,δεν αναγνωρίζονται συγκεκριμένοι παράγοντες υπεύθυνοι για την απώλεια . Οι διαφορετικές προσεγγίσεις συνοψίζονται σε πρόσφατες αναλύσεις όπου εξετάζονται τα αποτελέσματα μετά από χρήση προγεστερόνης [σε κάποιες μελέτες πιστοποιείται η ωφέλεια αυτής ],ασπιρίνης [μικρός αριθμός ώστε να εξαχθούν συμπεράσματα], βάσει τριών μελετών καμία ωφέλεια από χρήση ηπαρίνης μικρού μοριακού βάρους ,στεροειδών [που δεν εξετάστηκε καν η χρήση τους],ανοσοποίησης με πατρικά λεμφοκύτταρα [πιθανή μικρή βελτίωση αλλά ασυνήθιστα μικρός αριθμός κυήσεων] ,ενώ καμία μελέτη δεν εξέτασε την επίδραση της προεμφυτευτικής διάγνωσης. Σύμφωνα με την μετα-ανάλυση,η μόνη θεραπεία που μπορεί να προταθεί γα την αντιμετώπιση των ιδιοπαθών αποβολών είναι η προγεστερόνη ξεκινώντας από την Ωορρηξία. Οι επαναλαμβανόμενες αποβολές είναι πηγή μεγάλου άγχους και για τους δύο υποψήφιους γονείς όπως και για τους επαγγελματίες υγείας,ιδίως αν δεν μπορεί να αναγνωριστεί αιτιολογικός παράγοντας.. Ακόμα κι αν όμως, αναγνωριστεί κάποια ανωμαλία η αποτελεσματικότητα των περισσότερων διαθέσιμων θεραπειών δεν είναι επαρκώς τεκμηριωμένη. Οι συγγενείς ή άλλες ανατομικές ανωμαλίες της μήτρας μπορούν να διορθωθούν χειρουργικά,κάτι που σίγουρα θα βελτιώσει την έκβαση των μελλοντικών κυήσεων. Οι σοβαρές ενδοκρινολογικές ανωμαλίες ,[υποθυρεοειδισμός ,υπερθυρεοειδισμός ,υπερπρολακτιναιμία] μπορούν επίσης να διορθωθούν φαρμακευτικά. Ο ρόλος των αιματολογικών διαταραχών είναι αμφισβητίσιμος. Η Ηπαρίνη έχει βρεθεί ότι επηρρεάζει την εμφύτευση της τροφοβλάστης,αλλά ωφέλεια σε καθ'έξην αποβολές,δεν έχει αποδειχθεί. Στην περίπτωση βέβαια του αντιφωσφολιπιδικού συνδρόμου,ο συνδυασμός ΑΣΠΙΡΙΝΗΣ ΚΑΙ ΗΠΑΡΙΝΗΣ ΒΕΛΤΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΕΚΒΑΣΗ. Σε περιπτώσεις χρωμοσωμικών ανωμαλιών των γονέων προτείνεται προεμφυτευτική διάγνωση με γενετική καθοδήγηση. Ο πιθανός ρόλος του ανοσοποιητικού συστήματος και των αγωγών που το τροποποιούν , έχουν κατά καιρούς δοκιμαστεί και μελετηθεί εκτενώς ,αλλά δεν έχει βρεθεί όφελος. Τα ζευγάρια που δοκιμάζονται με επαναλαμβανόμενες αποβολές βρίσκονται σε απόγνωση και είναι διατεθειμένα να δοκιμάσουν οποιαδήποτε αγωγή ώστε να βελτιώσουν τις πιθανότητές τους να αποκτήσουν ένα παιδί. Δεν θα πρέπει να λησμονούμε όμως , ότι η πρόγνωση χωρίς αγωγή σε περιπτώσεις ανεξήγητης επαναλαμβανόμενης εμβρυικής απώλειας είναι ευνοίκή. Οι περισσότερες θα συλλάβουν χωρίς ειδική θεραπεία. Η μετα-ανάλυση υποστηρίζει μόνο μία αγωγή για ιδιοπαθή επαναλαμβανόμενη απώλεια : ΤΗΝ ΠΡΟΓΕΣΤΕΡΟΝΗ. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις ,η κατάλληλη συμβουλευτική ,η επεξήγηση της πρόγνωσης χωρίς αγωγής και η προσεκτική προσέγγιση με θετική διάθεση και αισιοδοξία προτιμώνται σαφώς σε σχέση με αγωγές χωρίς αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα και δυνητικές παρενέργειες.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΝΑΥΤΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΕΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΕΜΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΗΣΕΩΣ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΝΑΥΤΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΕΤΩΝ ΣΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΕΜΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΗΣΕΩΣ ROYAL COLLEGE OF OBSTETRICIANS AND GYNAECOLOGISTS GREEN TOP GUIDELINE No 69 JUNE 2016
ΣΥΝΟΠΤΙΚΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ --Διάγνωση ναυτίας και εμέτων στην κύηση και διάγνωση υπερέμεσης της κυήσεως 1/-Πως διαγιγνώσκεται η ναυτία και οι έμετοι στην εγκυμοσύνη; Διαγιγνώσκεται ΜΟΝΟ όταν η έναρξη γίνεται στο Α΄ τρίμηνο της κύησης και εφόσον άλλα αίτια ναυτίας και εμέτων έχουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΕΙ. Η έναρξη βρίσκεται στο πρώτο τρίμηνο και εάν η αρχική εμφάνιση έγινε μετά τις 10 εβδομάδες +6 ημέρες ,πρέπει να εξεταστούν και άλλες αιτίες. Τυπικά ξεκινά μεταξύ της 4ης -7ης εβδομάδας, κορυφώνεται περίπου την 9η εβδομάδα και υποχωρεί γύρω στην 20η εβδομάδα στο 90% των γυναικών. H ναυτία και οι έμετοι στην εγκυμοσύνη αφορούν περίπου το 90% των γυναικών και αποτελεί μια συχνή αιτία νοσηλείας για τις έγκυες γυναίκες με μέση διάρκεια αυτής 3-4 ημέρες. Η υπερέμεση είναι η βαριά μορφή της ναυτίας και των εμέτων της εγκυμοσύνης,αφορά περίπου το 0,3-3,6% των γυναικών ,με ποσοστά υποτροπής σε επόμενες κυήσεις κυμαινόμενα. Οι αιτιολογικές θεωρίες ποικίλουν από την εμβρυοπροστατευτική και τη γενετική έως την βιοχημική, την ανοσολογική και την βιοκοινωνική. Θεωρούνται ότι συσχετίζονται με τα αυξανόμενα επίπεδα της β-χοριακής και οι καταστάσεις εκείνες που υψηλότερα επίπεδα χοριακής ,όπως στην τροφοβλαστική νόσο και την πολύδυμη κύηση έχουν συσχετιστεί με μεγαλύτερη βαρύτητα της νόσου.
-Πως διαγιγνώσκεται η Υπερέμεση της κυήσεως; Μπορεί να διαγνωστεί σε ΠΑΡΑΤΕΤΑΤΜΕΝΗ διάρκεια ναυτίας και εμέτων ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΙΑΔΑ : > 5% Απώλεια Σωματικού βάρους[προ κυήσεως],Αφυδάτωση και Ηλεκτρολυτικές διατααρχές.
-Πως ταξινομείται η βαρύτητα της ναυτίας και εμέτων της εγκυμοσύνης; Υπάρχει ειδική κλίμακα με σκορ που μπορεί να χρησιμοποιηθεί. Η Κλίμακα RHODES Index και η PREGNANCY UNIQUE QUALIFICATION OF EMESIS [PUQE] score . Η πρώτη είχε αρχικά χρησιμοποιηθεί για την μέτρηση της ναυτίας και των εμέτων στους ασθενείς υπό χημειοθεραπεία ,μαζί με εκτίμηση συμπτωμάτων και του συνακόλουθου stress ,αλλά χρησιμοποιήθηκε και στην εγκυμοσύνη. Αναπτύχθηκε ένα συντομότερο ερωτηματολόγιο, που συνδέεται με το Rhodes. To PUQE score χρησιμοποιείται για να καθορίσει εάν η ναυτία και οι έμετοι είναι μικρής ,μέτριας ή μεγάλης βαρύτητας και μπορεί να χρησιμοποιείται για την παρακολούθηση της αποτελεσματικότητας της αγωγής. ΤΟ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΣΚΟΡ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΘΡΟΙΣΜΑ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΝ ΣΕ ΚΑΘΕΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΡΑΚΑΤΩ 3 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ PUQE -24 ΗΠΙΑ <6, ΜΕΤΡΙΑ 7-12 ,ΒΑΡΙΑ 13-15
Ερώτηση *στις τελευταίες 24 ώρες ,πόση ώρα αισθανθήκατε καθόλου <1ώρα 2-3 4-6 >6 Ναυτία ή γαστρική δυσανεξία; [1] [2] [3] [4] [5]
*στις τελ.24 ώρες Κάνατε εμετό ; > 7 φορές 5-6 3-4 1-2 0 [5] [4] [3] [2] [1]
*τις τελ24 ώρες πόσες καμία 1-2 3-4 5-6 >7
-Ποια η αρχική εκτίμηση και οι βασικές εξετάσεις που πρέπει να γίνουν πριν την απόφαση του τρόπου αντιμετώπισης; Ιστορικό, εξέταση και εργαστηριακές εξετάσεις επιτρέπουν στους επαγγελματίες υγείας να σχηματίσουν εικόνα και να αποφασίσουν για την ενδεδειγμένη αγωγή.
--------------------------------------------------------------------------------- ΠΙΝΑΚΑΣ 1 ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ,ΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ
ΙΣΤΟΡΙΚΟ -Προηγούμενο ιστορικό ναυτίας-εμέτων ή υπερέμεσης -Ποσοτικοποιείστε την βαρύτητα με το PUQE score [ναυτία , έμετοι, υπερσιελόρροια ,απώλεια βάρους, Αδυναμία συγκράτησης υγρών και στερεών και Μεταβολή Ποιότητας ζωής]
ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ -Θερμοκρασία -Παλμοί -Αρτηριακή πίεση -Κορεσμός οξυγόνου -Ρυθμός αναπνοής -Εξέταση κοιλίας - Βάρος -Σημεία αφυδάτωσης -Σημεία απώλειας μυικής μάζας
ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ -stick ούρων -δείγμα από το μέσο της ούρησης -ΟΥΡΙΑ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΛΥΤΕΣ Υπερ/ Υπο καλιαιμία Υπονατριαμία Αφυδάτωση Νεφρική νόσος
Θυρεοειδή Ηπαρ[αποκλείστε άλλες αιτίες όπως ηπατίτιδα ή Χολολιθίαση,υποθρεψία Ασβέστιο και Φωσφόρο Αμυλάση[αποκλείστε παγκρεατίτιδα] Αέρια αίματος
Η συχνότητα υποτροπής της Υπερέμεσης στην κύηση ποικίλλει από 15% έως και 81%. Οι ναυτίες και οι έμετοι ,όπως και η υπερέμεση σχετίζονται με υπονατριαιμία, υποκαλιαιμία, χαμηλή ουρία ορού ,αυξημένο αιματοκρίτη και κετονουρίαμαζί με μεταβολική υποχλωραιμική αλκάλωση. Εάν σοβαρή ,μπορεί να εμφανιστεί μεταβολική οξέωση. Στα2/3 των ασθενών με Υπερέμεση υπάρχει ανωμαλία στον θυρεοειδή, λόγω χημικής ομοιότητας μεταξύ της θυρεοειδοτρόπου [TSH] και της χοριακής [HCG] Με βιοχημική θυρεοτοξίκωση και αυξημένα επίπεδα της ελεύθερης θυροξίνης με ή χωρίς μειωμένη TSH. Aυτέ ςοι γυναίκες σπάνια έχουν αντισώματακαι είναι κλινικά ευθυρεοειδικές. Η βιοχημική θυρεοτοξίκωση υποχωρεί καθώς βελτιώνεται η υπερέμεση και δεν είναι ενδεδειγμένη η αγωγή με αντιθυρεοειδικά φάρμακα. Η ηπατική λειτουργία είναι παθολογική στο 40% των γυναικών με υπερέμεση με πιο συχνή την αύξηση των τρανσαμινασών. Τα επίπεδα της χολερυθρίνης είναι ελαφρά αυξημένα αλλά χωρίς ίκτερο και τα επίπεδα της αμυλάσης μπορεί να είναι ελαφρά αυξημένα επίσης.Όλα υποχωρούν καθώς υποχωρεί η υπερέμεση Μπορεί να προγραμματιστεί ένα υπερηχογράφημα κυήσεως .
2/-Ποια η Διαφορική διάγνωση; Άλλες παθολογικές αιτίες πρέπει να αποκλείονται Πρέπει να αποκλείονται βάσει ιστορικού, κλινικής εξέτασης και εργαστηριακών εξετάσεων. Πχ πεπτικά έλκη ,χολοκυστίτιδα ,γαστρεντερίτιδα ,ηπατίτιδα ,ουρογεννητική παθολογία όπως φλεγμονή ουροποιητικού ή πυελονεφρίτιδα ,μεταβολικές καταστάσεις ,νευρολογικές καταστάσεις και φαρμακογενώς προκαλούμενη ναυτία και εμέτους. Έντονος κοιλιακός ή επιγαστρικός πόνος είναι ασυνήθης στις ναυτίες και στους εμέτους της κύησης όπως και στην υπερέμεση και μπορεί να είναι απαραίτητη η περαιτέρω διερεύνηση των επιπέδων της ΑΜΥΛΑΣΗΣ ,ένας υπέρηχος κοιλίας και πιθανά γαστροσκόπηση [θεωρείται ασφαλής στη κύηση] Χρόνια λοίμωξη από το H.Pylori μπορεί να συσχετιστεί με τις ναυτίες και την υπερέμεση και γι’ αυτό καλό είναι να γίνεται έλεγχος.
ΤΡΟΠΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ Οι γυναίκες με ήπια εκδήλωση Ναυτίας και εμέτων πρέπει να αντιμετωπίζονται εκτός νοσοκομείου με ΑΝΤΙ-ΕΜΕΤΙΚΑ. Η Βραχεία νοσηλεία αφορά εκείνες τις γυναίκες που απέτυχε η αγωγή στο σπίτι και όπου το σκορ στην κλίμακα βαθμολόγησης βαρύτητας συμπτωμάτων –PUQE [PREGNANCY UNIQUE QUALIFICATION OF EMESIS],είναι < 13.
Εισαγωγή στο νοσοκομείο πρέπει να εξετάζεται εάν υπάρχει τουλάχιστον ΕΝΑ από τα παρακάτω : *Συνεχιζόμενη ναυτία και έμετοι και αδυναμία να κρατηθούν στο στομάχι τα από του στόματος αντι-εμετικά. *Συνεχιζόμενη ναυτία και έμετοι ,συνδυαζόμενα με Κετονουρία Με /ή χωρίς απώλεια βάρους [μεγαλύτερη από 5% του σωματικού βάρους],παρά τη χρήση από του στόματος αντι-εμετικών. *Επιβεβαιωμένη ή υπόνοια παθολογίας πχ φλεγμονή ουροποιητικού και αδυναμία ανοχής στα από του στόματος αντιβιοτικά
ΠΟΙΕΣ ΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΣΕ ΝΑΥΤΙΑ ΚΑΙ ΕΜΕΤΟΥΣ ΚΥΗΣΗΕΩΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΕ ΥΠΕΡΕΜΕΣΗ ; Ποιά η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα των φαρμάκων; Οι μελέτες έδειξαν ότι πολλά φάρμακα που χρησιμοποιούνται στην αντιμετώπιση της υπερέμεσης και της ναυτίας –εμέτων στην κύηση είναι ασφαλή ,χωρίς αυξημένο κίνδυνο τερατογένεσης ή άλλες επιπλοκές ,όπως : ΤΑ Αντι-ισταμινικά όπως η Προμεθαζίνη, η κυκλιζίνη, η σιναριζίνη ,η δοξυλαμίνη , Οι φαινοθειαζίνες με την προχλωρπεραζίνη ,τη χλωροπρομαζίνη και τη φαινφαιραζίνη και οι ντοπαμινεργικοί ανταγωνιστές όπως η μετοκλοπραμίδη και η δομπεριδόνη.
ΑΝΤΙ ΕΜΕΤΙΚΑ *Πρώτης γραμμής αντι-εμετικά με ασφάλεια και αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα είναι τα Αντι-ισταμινικά [Ανταγωνιστές Η1 υποδοχέων] και οι Φαινοθειαζίνες και θα πρέπει να συνταγογραφούνται όταν απαιτείται σε Ναυτία και Εμέτους κυήσεως όπως και σε Υπερέμεση [ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙΙ] *Μπορεί να χρησιμοποιηθούν συνδυασμοί διαφορετικών φαρμάκων σε γυναίκες που δεν ανταποκρίνονται σε ένα [1] αντι-εμετικό. *Σε γυναίκες με επίμονη ή βαριά υπερέμεση κυήσεως ,η παρεντερική οδός ή η οδός από το ορθό μπορεί να είναι απαραίτητες και περισσότερο αποτελεσματικές από τα από του στόματος σκευάσματα *Οι γυναίκες θα πρέπει να ερωτώνται για την ύπαρξη τυχόν ανεπιθύμητων ενεργειών των αντι-εμετικών φαρμάκων. Τα εξωπυραμιδικά συμπτώματα και οπι πιθανές προσθιοπίσθιες κινήσεις των οφθαλμών [oculogyric crisis] μπορεί να εμφανιστούν με τη χρήση Φαινοθειαζινών και Μετοκλοπραμίδης.Φυσικά εάν αυτό συμβεί ,πρέπει να διακόπτονται αμέσως. Οι συστάσεις αφορούν μόνο σε περιορισμένη χρήση της μετοκλοπραμίδης [μέγιστη δόση 30 mg σε 24 ώρες ή 0,5 mg’kg βάρους σώματος σε 24 ώρες—όποιο είναι το χαμηλότερο ] και μέγιστη διάρκεια θεραπείας τις 5 ημέρες. Επίσης η ενδοφλέβια δόση πρέπει να γίνεται αργά bolus μέσα σε τουλάχιστον 3 λεπτά ώστε να περιοριστούν αυτοί οι κίνδυνοι. *Οι γιατροί πρέπει να συνταγογραφούν φάρμακα που γνωρίζουν καλά και να χρησιμοποιούν διαφορετικά είδη αν δεν είναι αποτελεσματικές οι πρώτες επιλογές. *Η Μετοκλοπραμίδη είναι ασφαλής και αποτελεσματική αλλά λόγω του κινδύνου των εξωπυραμιδικών συμπτωμάτων, πρέπει να χρησιμοποιείται σαν θεραπεία Β΄γραμμής. *Το φάρμακο ondasetron, είναι ένας ειδικός αναστολέας των υποδοχέων της σεροτονίνης που δρα περιφερικά και κεντρικά, αλλά λόγω έλλειψης στοιχείων ως προς την ασφάλεια ,καλό θα είναι να χρησιμοποιείται σαν φάρμακο Β΄γραμμής.
ΠΥΡΙΔΟΞΙΝΗ *Η Πυριδοξίνη δεν συστήνεται για ναυτίες και εμέτους όπως και υπερέμεση κυήσεως . Δεν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ του βαθμού της ναυτίας –εμέτων και του επιπέδου της Β6 στις 15 εβδομάδες.
ΚΟΡΤΙΚΟΣΤΕΡΟΕΙΔΗ *Πρέπει να χορηγούνται σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου οι συνήθεις θεραπείες έχουν αποτύχει. Συνιστώμενη δόση ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΑ ΥΔΡΟΚΟΡΤΙΖΟΝΗ 100mg 2 φορές /ημέρα και αφού επιτευχθεί βελτίωση , σε από του στόματος ΠΡΕΔΝΙΖΟΛΟΝΗ 40-50mg δις ημερησίως με τη δόση βαθμιαία μειούμενη έως ότου ελεγχθεί η κατάσταση με τη μικρότερη δυνατή δόση. Στις περισσότερες περιπτώσεις η πρεδνιζόνη χρειάζεται να συνεχιστεί μέχρι η ηλικία κύησης τυπικά δεν συνδυάζεται με υπερέμεση και σε ακραίες καταστάσεις μέχρι τον τοκετό.
ΔΙΑΖΕΠΑΜΗ *Η Διαζεπάμη δεν συστήνεται για την αντιμετώπιση της ναυτίας και εμέτων ,όπως και της υπερέμεσης.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΑ ΑΓΩΓΗ ; Φυσιολογικός ορός με επιπλέον χλωριούχο κάλιο με παράλληλη παρακολούθηση των ηλεκτρολυτών .
** Η χορήγηση διαλυμάτων γλυκόζης δεν είναι κατάλληλη εκτός αν είναι φυσιολογικό το νάτριο αίματος και έχει χορηγηθεί θειαμίνη. Μπορεί να εκλυθεί εγκεφαλοπάθεια WERNICKE σε καταστάσεις όπου λείπει η θειαμίνη,γι’αυτό κάθε μέρα που χορηγείται ενδοφλέβια ορός σακχαρούχος ,πρέπει να δίδεται παρεντερικά θειαμίνη σε υψηλές δόσεις πχ 100mg
3/ ΠΟΙΕΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΟΥΝ;
GINGER Η πιπερόριζα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από γυναίκες με ήπια έως μέτρια εκδήλωση ναυτίας –εμέτων , εφόσον δεν θέλουν να λάβουν φάρμακα. Σε διάφορες έρευνες βρέθηκε ότι η πιπερόριζα ήταν ανώτερη από το placebo ,τη βιταμίνη Β6 και τη διμενιδράτη. Δεν έχουν γίνει μελέτες στην υπερέμεση . Δεν έχει φανεί κίνδυνος από τη χρήση της ως προς συγγενείς ανωμαλίες ,εκτός ίσως από γαστρικό ερεθισμό μητέρας ,αντιπηκτική δράση και πιθανή αλληλεπίδραση με β –αναστολείς και βενζοδιαζεπίνες.
ΗΠΙΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΔΙΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΥ ΓΙΑ ΕΛΕΓΧΟ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΩΝ ΝΑΥΤΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΕΤΩΝ. Οι γυναίκες μπορούν να πληροφορηθούν ότι η ήπια ηλεκτρική διέγερση και η θεραπεία με άσκηση ήπιας πίεσης σε συγκεκριμένα σημεία θεωρείται ασφαλής στην κύηση. Από έρευνες έχει προκύψει σχετική βελτίωση της κατάστασης με πίεση με τα δάχτυλα ,όπως και με ηλεκτρική διέγερση αλλά όχι με βελονισμό, στο σημείο PC6 ,2,5 δάχτυλα απόσταση από το καρπό στο εσωτερικό του αντιβραχίου ,μεταξύ των τενόντων του Μείζονος παλαμιαίου μυός και του Κερκιδικού καμπτήρα του καρπού.
ΥΠΝΩΣΗ Μέθοδοι ύπνωσης ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να προτείνονται στην αντιμετώπιση της ναυτίας –εμέτων και της υπερέμεσης ,στην εγκυμοσύνη. ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
Ποιες οι επιπλοκές και ποιοί οι τρόποι αντιμετώπισης;
Η ουρία και οι ηλεκτρολύτες πρέπει να παρακολουθούνται ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ όταν λαμβάνονται ενδοφλεβίως υγρά.[για να αποφευχθεί υπονατριαιμία και υποκαλιαιμία]
Οι ανταγωνιστές των υποδοχέων της ισταμίνης τύπου 2 ή οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων μπορεί να χρησιμοποιηθούν στις γυναίκες εκείνες που ανέπτυξαν γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση ,οισοφαγίτιδα ή γαστρίτιδα.[οι επαναλαμβανόμενοι έμετοι μπορεί να οδηγήσουν σε παλινδρόμηση ,οισοφαγίτιδα ή γαστρίτιδα.Η οισοφαγο-γαστροσκόπηση είναι ασφαλής στην κύηση και ενδείκνυται εάν υπάρχει αιματέμεση ή σοβαρό επιγαστρικό άλγος. Μια θεραπευτική δοκιμή με αναστολέα αντλίας πρωτονίων είναι κατάλληλη και ασφαλής στην εγκυμοσύνη. Η εγκεφαλοπάθεια Wernicke λόγω ανεπάρκειας της βιταμίνηςΒ1 [θειαμίνης] κλασσικά παρουσιάζεται με θόλωση της όρασης ,αστάθεια και συγχυτικά φαινόμενα όπως και προβλήματα μνήμης και κατά την εξέταση υπάρχει συνήθως νυσταγμός ,οφθαλμοπληγία κατάργηση αντανακλαστικών ,καλπασμός στο βάδισμα και αταξία. Στην υπερέμεση της εγκυμοσύνης η εμφάνιση τείνει να είναι επεισοδιακή και με βραδεία έναρξη. Η εγκεφαλοπάθεια Wernicke είναι δυνητικά θανατηφόρα αλλά αναστρέψιμη ιατρικά επείγουσα κατάσταση . Είναι απολύτως αποτρεπτή και έχει φανεί από έρευνες η συσχέτιση μεταξύ εγκεφαλοπάθειας Wernicke χορήγησης ενδοφλεβίως σακχαρούχου ορού και παρεντερικής διατροφής. Σε μία μελέτη φάνηκε ότι απόλυτη υποχώρηση υπήρξε μόνο στο 29% και μόνιμη υπολειπόμενη βλάβη ήταν συνήθης. Το ποσοστό εμβρυικής απώλειας συμπεριλαμβανομένων και των ενδομητρίων θανάτων και των διακοπών κυήσεως ήταν 48%. ΓΙ’ΑΥΤΟ Η ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΒΙΤΑΜΙΝΗΣ Β1 ΣΥΝΙΣΤΑΤΑΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΓΚΥΕΣ ΜΕ ΠΑΡΑΤΕΙΝΟΜΕΝΟΥΣ ΕΜΕΤΟΥΣ.
Η χορήγηση συμπλήρώματος θειαμίνης [είτε από το στόμα είτε ενδοφλεβίως ] θα πρέπει να γίνεται σε όλες τις γυναίκες που κάνουν εμέτους για μεγάλο διάστημα ιδίως πριν τη χορήγηση ενδοφλεβίως ορού γλυκόζης ή παρεντερικής διατροφής. Οι γυναίκες που νοσηλεύονται με υπερέμεση πρέπει να λαμβάνουν θρομβοπροφύλαξη με ηπαρίνη χαμηλού μοριακού βάρους εκτός αν υπάρχουν αντενδείξεις όπως π.χ ενεργός αιμορραγία. Η θρομβοπροφύλαξη διακόπτεται με την έξοδο. Οι γυναίκες με προηγούμενη υπερέμεση ή παρούσα ,πρέπει να μην λαμβάνουν σιδηρούχα σκευάσματα αφού αυτά επιδεινώνουν τα συμπτώματα.
ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ Χρειάζεται πολύπλευρη αντιμετώπιση από γαστρεντερολόγο –σε περίπτωση παρεντερικής διατροφής --,διατροφολόγο ,ενδοκρινολόγο , ψυχολόγο,νοσηλευτικό προσωπικό κλπ. Όταν όλες οι προηγούμενες θεραπείες αποτύχουν ,χρειάζεται παρεντερική[μέσω κεντρικού φλεβικού καθετήρα] ή εντερική [μέσω ρινογαστρικών ,ρινο12δακτυλικών ή ρινονηστιδικών σωλήνων ή ακόμα και γαστροστομίας]θεραπεία. Η παρεντερική είναι λιγότερο αποτελεσματική από την εντερική σίτιση και λιγότερο ασφαλής λόγω πιθανής επιμόλυνσης αλλά προτιμάται περισσότερο για αισθητικούς και ψυχολογικούς λόγους.
Γενικά η παρεντερική διατροφή είναι το τελευταίο μέσο σε πολύ ανθεκτικές περιπτώσεις ,αφού όλες οι άλλες προσεγγίσεις έχουν αποτύχει. Είναι δυσχερής η εφαρμογή της ,ακριβή μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές όπως θρόμβωση ,μεταβολικές διαταραχές και λοίμωξη.
ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΚΥΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΑΡΚΤΟ; Ναι ,όταν όλες οι άλλοι τρόποι έχουν αποτύχει και στις ΗΠΑ υπολογίζεται στο 10% των κυήσεων που επιπλέκονται από υπερέμεση αποφασίζεται τερματισμός . Πρέπει σαφώς να έχουν δοκιμαστεί τα πάντα και φυσικά να υπάρχει και ψυχιατρική εκτίμηση με καταγραφή της αιτίας που αποφασίζεται η διακοπή της επιθυμητής κύησης. Γενικά ακόμα και μετά τη νοσηλεία θα πρέπει να υπάρχει συνεχής παρακολούθηση της εξέλιξης της κατάστασης της μητέρας και παρακολούθηση με υπερηχογραφήματα της ανάπτυξης το εμβρύου. Η κετονουρία θα πρέπει να παρακολουθείται γιατί μπορεί να είναι ένα πρώιμο σύμπτωμα αλλά πάνω από όλα πρωτεύει η κλινική εικόνα. Έχει φανεί ότι η χαμηλή πρόσληψη βάρους < 7 κιλά σχετίζεται με υψηλό κίνδυνο πρόωρου τοκετού και χαμηλού βάρους γέννησης. Επίσης οι επαναλαμβανόμενοι έμετοι στην κύηση [> 5 μήνες διάρκεια] συσχετίζονταν με χαμηλό βάρος παιδιών [σε ηλικίες < 3 ετών] σε σύγκριση με εμέτους διάρκειας < 5 μηνών. Υπάρχει ποσοστό υποτροπής σε επόμενες κυήσεις από 15-81 %! ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΚΑΙ ΔΟΣΟΛΟΓΙΑ
ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ -Κυκλιζίνη 50mg PO,IM ή IV ανά 8ωρο[δεν κυκλοφορεί Στην Ελλάδα]
-Προχλωρπεραζίνη [δεν κυκλοφορεί] --ΠΡΟΜΕΘΑΖΙΝΗ –ομάδα αντι-ισταμινικών [εμπορική Ονομασία PHENERGAN,TITANOX 12,5 -25 mg ανά 4-6 ώρες PO,IM,IV, PR
-XΛΩΡΠΡΟΜΑΖΙΝΗ –SOLIDON 10-25 mg ανά 4-6 ώρες PO,IM,IV ή 50-100 mg ανά 6-8 ώρες PR
ΔΕΥΤΕΡΗ ΓΡΑΜΜΗ -ΜΕΤΟΚΛΟΠΡΑΜΙΔΗ 5-10 mg ,ανά 8 ώρες PO,IM,IV [ Μέγιστη διάρκεια θεραπείας 5 ημέρες ] PRIMPERAN. -ΔΟΜΠΕΡΙΔΟΝΗ 10 mg ανά 8 ώρες PO,30-60 mg PR Ανά 8 ώρες CILROTON
--ΟΝΤΑΣΕΝΤΡΟΝ –ZOFRON 4-6 mg ανά 6-8 ώρες PO 8 mg μέσα σε 15 λεπτά ανά 12 ώρες IV
ΤΡΙΤΗ ΓΡΑΜΜΗ -ΚΟΡΤΙΚΟΣΤΕΡΟΕΙΔΗ [ΥΔΡΟΚΟΡΤΙΖΟΝΗ 100mg 2 φορές Την ημέρα ΙV και μόλις υπάρξει βελτίωση Μετάβαση σε Πρεδνιζολόνη 40-50 mg PO με τη Δόση να μειώνεται βαθμιαία μέχρι να επιτευχθεί Η ελάχιστη δόση ελέγχου των συμπτωμάτων
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ΣΤΡΕΠΤΟΚΟΚΚΟΣ Β ΚΑΙ ΚΥΗΣΗ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ΣΤΡΕΠΤΟΚΟΚΚΟΣ Β ΚΑΙ ΚΥΗΣΗ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΗΣ ΝΟΣΟΥ ΑΠΟ ΣΤΡΕΠΤΟΚΟΚΚΟ GROUP B ΝΕΟΓΝΟΥ ΠΡΩΙΜΗΣ ΕΝΑΡΞΗΣ ΠΗΓΗ GREEN TOP GUIDELINE No 36 September 2017 ROYAL COLLEGE OF OBSTETRICIANS AND GYNAECOLOGISTS
H λοίμωξη από τον αιμολυτικό Στρεπτόκοκκο της ομάδας Β –Streptococcus Agalactiae—αποτελεί την πιο συχνή αιτία σοβαρής λοίμωξης με πρώιμη έναρξη[ < 7 ημέρες ζωής] στα νεογνά. Η συχνότητα των φορέων ποικίλλει ανάμεσα στους διάφορους λαούς ,νε την υψηλότερη συχνότητα στους Αφρικανούς και την χαμηλότερη στους Ασιάτες. Ο β-αιμολυτικός Στρεπτόκοκκος βρίσκεται στη χλωρίδα του εντέρου του 20-40% των ενηλίκων [αποικισμός]. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ‘φορείς’. Αυτό το ποσοστό περιλαμβάνει και έγκυες . Υπάρχει ακόμα διαφωνία ως προς την καλύτερη προσέγγιση για την πρόληψη της στρεπτοκοκκικής νόσου πρώιμης έναρξης του νεογνού.Από το 2002 υπάρχει κατευθυντήρια οδηγία στο Ην.Βασίλειο ,ότι θα πρέπει να ελέγχονται όλες οι έγκυες μήπως είναι φορείς στις 35-37 εβδομάδες της κύησης και αυτές που θα βρεθούν ότι είναι φορείς θα πρέπει να λάβουν Αντιβιοτική προφύλαξη κατά τον τοκετό,συνήθως με την μορφή της ενδοφλέβιας χορήγησης Αμπικιλλίνης ή Βενζυλπενικιλλίνης. Η χορήγηση αντιβίωσης κατά τον τοκετό έχει φανεί ότι μειώνει σημαντικά τη συχνότητα της νόσου πρώιμης έναρξης αλλά ΔΕΝ μειώνει τη συχνότητα της νόσου με εμφάνιση μετά τις 7 ημέρες ζωής του νεογνού. Ακόμα παγκοσμίως δεν υπάρχουν τυχαιοποιημένες μελέτες που να έχουν αποσαφηνίσει αν ο έλεγχος σαν ρουτίνα για τον Β αιμολυτικό στρεπτόκκοκκο έχει επίδραση στην θηνσιμότητα από όλα τα αίτια.Ο έλεγχος σαν ρουτίνα έχεοι σαν αποτέλεσμα κάποιους κινδύνους για τη μητέρα και το παιδί όπως αναφυλαξία, ,αυξημένη λήψη φαρμάκων και στη περιγεννητική περίοδο και στη λοχεία και πιθανότατα ανάπτυξη αντίστασης στα αντιβιοτικά. Πολλές γυναίκες φέρουν το βακτήριο αλλά στην πλειοψηφία των περιπτώσεων γεννού υγιή μωρά χωρίς να νοσήσουν από στρεπτόκοκκο. Μερικές φορές ο έλεγχος δεν μπορεί να προβλέψει ποιά μωρά κινδυνεύουν γαιτί κανένα τεστ Δεν είναι απόλυτα ακριβές.Ένα 17-25% των γυναικώμνν που έχουν θετικό δείγμα στις 35 εβδομάδες θα είναι αρνητικές στο τέλος της κύησης,ενώ ένα 5-7 % που είναι αρνητικές στις 35 εβδομάδες θα είναι θετικές στο τέλος.Επιπλέον πολλά μωρά που νοσούν σοβαρά από στρεπτόκοκκο ,γεννιούνται πρόωρα ,πριν από την προτεινόμενη στιγμή ελέγχου.Εάν παρόλ' αυτά κάποια γυναίκα βρεθεί θετική, πρέπει να λάβει αντιβίωση κατά τον τοκετό. Στο Ην.Βασίλειο ,συστήνεται σαν φάρμακο πρώτης γραμμής η Βενζυλ πενικιλλίνη ή αλλιώς γνωστή σαν πενικιλλίνη G.
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΥ ΣΤΟΝ Β ΑΙΜΟΛΥΤΙΚΟ ΣΤΡΕΠΟΤΟΚΟΚΚΟ Ένα αποτελεσματικό εμβόλιο που δίδεται στις έγκυες θα μπορούσε να προκαλέσει υψηλά επίπεδα ειδικής ανοσοσφαιρίνης G για τον αιμολυτικό στρεπτόκοκκο στην ίδια τη γυναίκα και μέσω της μεταφοράς δια του πλακούντα και στο μωρό της ,έχοντας σαν αποτέλεσμα προστασία του νεογνού απέναντι στην νόσο του Β αιμολυτικού στρεπτόκοκκου και πρώιμης και όψιμης έναρξης . Παρασκευάζεται εμβόλιο έναντι των 5 στελεχών από τους 10 πιθανούς ορότυπους.που θα κάλυπταν το 96% των περιπτώσεων πρώιμης έναρξης στο Ην.Βασίλειο. Ένας άλλος μηχανισμός θα μπορούσε αν είναι η μείωση του αποικισμού της μητέρας από στρεπτόκκκοκο και εξ αυτού η μετάδoση στο νεογνό. ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΓΚΥΕΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΡΕΠΤΟΚΟΚΚΙΚΗ ΛΟΙΜΩΞΗ ΤΟΥ ΝΕΟΓΝΟΥ. ----------------------------------- ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΚΛΙΝΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΑΥΞΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΝΕΟΓΝΟ ΜΕ ΠΡΩΙΜΗ ΕΝΑΡΞΗ ΣΤΡΕΠΤΟΚΟΚΚΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ; * Γέννηση προηγούμενου νεογνού με στρεπτοκοκκική νόσο *διάγνωση φορείας στη μητέρα μέσω εργαστηριακού ελέγχου στην εγκυμοσύνη [πχ κολπικό δείγμα ή δείγμα ούρων] *Πρόωρος τοκετός *Παρατεταμένη ρήξη υμένων *Πιθανή μητρική λοίμωξη κατά τον τοκετό ,συμπεριλαμβανομένης χοριοαμνιονίτιδας * Πυρετός *****Πρέπει οι γυναίκες να λαμβάνουν αντιβίωση κατά τον τοκετό εάν είχαν διαγνωστεί ως φορείς στρεπτόκοκκου σε προηγούμενη κύηση, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή όχι φορείας στην παρούσα κύηση; Θα πρέπει να γνωστοποιηθεί στη μητέρα ότι η πιθανότητα φορείας του Β αιμολυτικού στρεπτόκοκκου στην παρούσα κύηση είναι 50%. Μπορεί να συζητηθούν οι εναλλακτικές αντιβίωσης κατά τον τοκετό, ο έλεγχος στο τέλος της κύησης και η δυνατότητα χορήγησης αντιβίωσης στον τοκετό εάν είναι ακόμη θετική. Εάν επιλεγεί να γίνει έλεγχος ,ιδανικά πρέπει να γίνεται στις 35-37 εβδομάδες ή 3-5 εβδομάδες πριν από την ΠΗΤ ,πχ στις 32-34 εβδομάδες κύησης σε δίδυμες κυήσεις. Υπολογίζοντας ότι περίπου 50% των γυναικών θα είναι φορείς σε υποτροπή ,ο κίνδυνος πρώιμης στρεπτοκοκκικής λοίμωξης είναι 2-2,5 φορές υψηλότερος από τον γενικό πληθυσμό. Ο κίνδυνος πρώιμης λοίμωξης για το νεογνό είναι περίπου 1: 700 Έως 1: 800. Σ΄αυτό το επίπεδο κινδύνου κάποιες γυναίκες μπορεί να επιλέξουν αντιβίωση κατά τον τοκετό και κάποιες άλλες όχι. Ο έλεγχος θα μείωνε τον κίνδυνο σε 1:400,αλλά θα ήταν 1: 5.000 εάν η μητέρα ήταν αρνητική για τον στρεπτόκοκκο.
*****Θα πρέπει η μητέρα νεογνού που παρουσίασε στρεπτοκοκκική λοίμωξη σε παρελθούσα κύηση να λάβει αντιβίωση κατά τον τοκετό στην επόμενη ανεξάρτητα από τη φορεία στην κύηση αυτή; ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ ΟΛΕΣ ΟΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΑΝ ΝΕΟΓΝΟ ΣΕ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΚΥΗΣΗ ΜΕ ΠΡΩΙΜΗ Ή ΟΨΙΜΗ ΣΤΡΕΠΤΟΚΟΚΚΙΚΗ ΛΟΙΜΩΞΗ. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις προτείνεται αντιβίωση χωρίς έλεγχο της μητέρας.
ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ *Εάν βρεθεί στρεπτόκκκος στα ούρα ,πρέπει να χορηγηθεί αντιβίωση κατά τον τοκετό. *Οι γυναίκες με ουρολοίμωξη ,στρεπτόκκκο > 100.000 /ml κατά την κύηση, πρέπει να λάβουν αντιβίωση και κατά τη διάγνωση και κατά τον τοκετό. *Η τυχαία διάγνωση ή η αναζήτηση με στοχευμένο έλεγχο του στρεπτόκοκκου δεν πρέπει να επηρρεάζει την αποπεράτωση της κύησης, δηλ. την μέθοδο πρόκλησης. *Είτε ανακαλυφθεί τυχαία είτε όχι ,ο στρεπτόκοκκος σε δείγμα από τον κόλπο ή το ορθό ,θα πρέπει η γυναίκα να λαμβάνει αντιβίωση κατά τον τοκετό. Και όχι ΠΡΙΝ ,γιατί η αντιβίωση πριν τον τοκετό δεν μειώνει τον αποικισμό από στρεπτόκοκκο. *Εάν έχει προγραμματιστεί καισαρική τομή ,η χημειοπροφύλαξη που δίδεται ειδικά για τον στρεπτόκοκκο ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ,ΣΕ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΚΕΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΑΘΙΚΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΜΒΡΑΝΕΣ.
ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΓΝΩΣΤΟ ΣΤΡΕΠΤΟΚΟΚΚΟ ΚΑΙ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΖΟΜΕΝΗ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΤΟΜΗ; Η χημειοπροφύλαξη ειδικά για τον στρεπτόκοκκο ΔΕΝ απαιτείται εάν προγραμματίζεται καισαρική ,σε απουσία τοκετού και με άθικτες μεμβράνες. Ο κίνδυνος για νεογνική λοίμωξη στρεπτόκοκκου πρώιμης έναρξης είναι εξαιρετικά χαμηλός σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Οι γυναίκες με γνωστή φορεία που θα υποβληθούν σε καισαρική τομή μετά από αυτόματη ρήξη υμένων θα πρέπει να λαμβάνουν αντιβίωση κατά την καισαρική.
ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ Ο ΠΡΟΩΡΟΣ ΤΟΚΕΤΟΣ ΣΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟΣ Ο ΑΠΟΙΚΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΣΤΡΕΠΤΟΚΟΚΚΟ ; *ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΔΕΤΑΙ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ. *Δεν προτείνεται αντιβίωση εάν δεν βρίσκονται σε τοκετό και προγραμματίζονται για καισαρική σε πρόωρη κύηση με άθικτες μεμβράνες. Το ποσοστό πρόωρου τοκετού στο Ην.Βασίλειο είναι 8,2%. Πολλές γυναίκες παρουσιάζουν επαπειλούμενο πρόωρο τοκετό παρά πραγματικά γεννούν πρόωρα. Ο κίνδυνος πρώιμης εμφάνισης στρεπτοκοκκικής νόσου στα νεογνά αυτών των γυναικών που γεννούν πρόωρα είναι 2,3 /1.000. Ο κίνδυνος λοίμωξης από στρεπτόκοκκο Β είναι μεγαλύτερος σε πρόωρο τοκετό και η θνησιμότητα είναι 20-30% ! σε σύγκριση με 2-3% στο τέλος της κύησης. Γι’ αυτό προτείνεται αντιβίωση κατά τον βεβαιωμένο πρόωρο τοκετό, ενώ όχι σε προγραμματιζόμενη καισαρική τομή σε πρόωρο νεογνό με ΑΘΙΚΤΕΣ ΜΕΜΒΡΑΝΕΣ ------------------------------------------------------------ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ Πως θα πρέπει να αντιμετωπίζονται οι γυναίκες στο τέλος της κύησης --> 37εβδομάδες -με γνωστή ή όχι φορεία από στρεπτόκκοκκο; *Οι γυναίκες που είναι γνωστό ότι έχουν στρεπτόκκοκκο ομάδας Β, πρέπει να λαμβάνουν αντιβίωση κατά τον τοκετό. *Οι γυναίκες που δεν είναι γνωστό εάν έχουν ή δεν έχουν αντιμετωπίζονται με στάση αναμονής μέχρι 24 ώρες ή άμεση πρόκληση τοκετού. Μετά τις 24 ώρες ,είναι ενδεδειγμένη η πρόκληση τοκετού. *Πως θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ο τοκετός σε μια γυναίκα με πυρετό > 38 βαθμών Κελσίου χωρίς γνωστό στρεπτόκοκκο;
Θα πρέπει να λαμβάνουν ευρέως φάσματος αντιβιοτικά που να καλύπτουν και τον στρεπτόκκοκκο. *Πως θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ο Πρόωρος τοκετός σε γυναίκες χωρίς γνωστό στρεπτόκκοκκο; Ενδείκνυται η αντιβίωση κατά τον τοκετό σε γυναίκες με διαγνωσμένο επιβεβαιωμένο πρόωρο τοκετό. *ΔΕΝ ενδείκνυται η αντιβίωση κατά τον τοκετό σε γυναίκες που ΔΕΝ είναι σε τοκετό και πρόκειται να υποβληθούν σε προγραμματισμένη καισαρική τομή με ΑΘΙΚΤΕΣ μεμβράνες.
*Μπορούν να γεννήσουν στο νερό οι γυναίκες με φορεία στρεπτόκκκου ; Ναι, ακόμα κι αν είναι φορέας με προυπόθεση ότι θα λάβει κατάλληλη αντιβίωση κατά τον τοκετό. ---------------------------------------------------------------------------------------- Αντιμετώπιση Πρόωρου Τοκετού --Σε γυναίκες με ΠΡΟΩΡΗ ΡΗΞΗ ΥΜΕΝΩΝ ΔΕΝ προτείνεται ο έλεγχος για φορεία στρεπτόκοκου ομάδας Β σε πρόωρη ρήξη υμένων. ΘΑ ΠΡΠΕΙ ΝΑ ΔΙΔΕΤΑΙ ΑΝΤΙΒΙΩΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ ,ΜΟΛΙΣ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ, ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΩΡΗ ΡΗΞΗ ΥΜΕΝΩΝ,ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟ STATUS ΤΟΥ ΣΤΡΕΠΤΟΚΟΚΚΟΥ . Σε εκείνες τις γυναίκες με γνωστή φορεία στρεπτόκκκου στην παρούσα κύηση είτε σε προηγούμενες,οι περιγεννητικοί κίνδυνοι που σχετίζονται με πρόωρο τοκετό < 34 εβδομάδες ΞΕΠΕΡΝΟΥΝ τους κινδύνους της περιγεννητικής λοίμωξης
Σε εκείνες > 34 εβδομάδων ,μπορεί να είναι ωφέλιμο να επισπευσθεί ο τοκετός ,εάν είναι γνωστό ότι η γυναίκα είναι φορέας στρεπτόκοκοκου Β.[Νέα οδηγία 2016]
--------------------------------------------- Πως λαμβάνεται σωστά το δείγμα για έλεγχο πιθανής φορείας; Θα πρέπει να λαμβάνεται από το κατώτερο τμήμα του κόλπου και απο το πρωκτό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας στυλεός [πρώτα κόλπος και μετά πρωκτός ] ή δύο διαφορετικοί . -----------------------------------------------------------
Πόσο γρήγορα πρέπει να μεταφέρονται τα δείγματα στο εργαστήριο ,σε ποιό μέσο και σε ποιά θερμοκρασία; Μετά τη συλλογή σε μέσο μεταφοράς Stuart,κατά το δυνατόν ταχύτερα και να επεξεργαστούν κατά το δυνατόν γρηγορότερα . Εάν καθυστερήσει η επεξεργασία ,τα δείγματα πρέπει να φυλαχθούν στο ψυγείο. ---------------------------------------------------------------
*Πρέπει να καταγράφει ο γιατρός ότι επιθυμεί τον έλεγχο για στρεπτόκοκκο ώστε να χρησιμοποιεί ο μικροβιολόγος το κατάλληλο θρεπτικό μέσο. -----------------------
Ποιά αντιβιοτικά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά τον τοκετό; Βενζυλπενικιλλίνη. Όταν υπάρχει αλλεργία στην πενικιλλίνη ,ΒΑΝΚΟΜΥΚΙΝΗ . ----------------------------------------------------------------------------------------------------
Οι γυναίκες που αρνούνται να λάβουν αντιβίωση κατά τον τοκετό ,ενώ είναι φορείς στρεπτόκοκκου ,πρέπει να ενημερώνονται ότι το μωρό πρέπει να παρακολουθείται πολύ στενά για 12 ώρες μετά τον τοκετό και δεν θα πρέπει να δίδεται πολύ νωρίς εξιτήριο.
*Θα πρέπει να γνωρίζουν όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές τις πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες της αντιβίωσης κατά τον τοκετό ,όπως η αναφυλαξία της μητέρας, η μεταβολή στη χλωρίδα του εντέρου του νεογνού κλπ. ---------------------------------------------------------------------------------------------------- ΠΩΣ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΕΝΑ ΝΕΟΓΝΟ; Εάν υπάρχουν ανησυχίες για την πρώιμη έναρξη στρεπτοκοκκικής λοίμωξης ,ποιά τα σημεία που θα σημάνουν συναγερμό;
θα πρέπει να λαμβάνεται ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ιατρική συμβουλή αν : --έχει μη φυσιολογική συμπεριφορά [κλαίει συνέχεια ή είναι άτονο ή --δεν έχει φυσιολογικό τόνο ή έχει εμφανίσει δυσκολίες σίτισης ή --έχει μη φυσιολογική θερμοκρασία σε σχέση με τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος [χαμηλότερη από 36 κελσίου ή μεγαλύτερη από 38] ή --έχει γρήγορη αναπνοή [ταχύπνοια] ή -έχει μεταβολή στο χρώμα δέρματος --------------------------------------------------------------------- **Πως αντιμετωπίζονται τα τελειόμηνα νεογνά των οποίων οι μαμάδες έλαβαν αντιβίωση κατά τον τοκετό; Τα τελειόμηνα μωρά που είναι κλινικά καλά και των οποίων οι μαμάδες έλαβαν αντιβίωση στον τοκετό για την πρόληψη της στρεπτοκοκκικής λοίμωξης ΠΡΩΙΜΗΣ έναρξης ,περισσότερο από 4 ώρες πριν τον τοκετό ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ. Τα μωρά των γυναικών που έλαβαν αντιβιοτικά ευρέως φάσματος κατά τον τοκετό για ενδείξεις άλλες από την πρόληψη της στρεπτοκοκκικής λοίμωξης ,μπορεί να χρειαστούν έλεγχο και αντιμετώπιση
**Πως πρέπει να παρακολουθούνται τα τελειόμηνα μωρά των οποίων οι μαμάδες ΔΕΝ έλαβαν αντιβίωση κατά τον τοκετό ; ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΛΟΙΜΩΞΗΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΖΩΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΙΣ ΩΡΕΣ 0',1 ΚΑΙ 2 ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΝΑ 2 ΩΡΕΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΟΥΝ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ 12 ΩΡΕΣ ΖΩΗΣ .
**** Πρέπει να δίδεται αντιβίωση προληπτικά σε νεογνά χαμηλού κινδύνου ; 'Οχι . Εάν είναι ασυμπτωματικά και δεν είναι γνωστοί παράγοντες κινδύνου.
***Πως πρέπει να αντιμετωπίζεται ένα νεογνό με κλινικά σημεία στρεπτοκοκκικής λοίμωξης πρώιμης έναρξης; Με πενικιλλίνη και γενταμυκίνη μέσα σε μια ώρα από την στιγμή λήψης της απόφασης .
***Πως πρέπει να αντιμετωπίζονται τα μωρά των οποίων οι μαμάδες είχαν ένα προηγούμενο μωρό με στρεπτοκοκκική λοίμωξη; Με παρακολούθηση κλινικών σημείων ανά 0,1 2 ώρες και μετά ανά 2 ώρες μέχρι τη συμπλήρωση των πρώτων 12 ωρών ζωής.
*** Τί γίνεται με τον θηλασμό; Ο ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΤΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ ΑΠΟ ΤΟ STATUS ΤΟΥ ΣΤΡΕΠΤΟΚΟΚΚΟΥ -------------------------------------------------------------------------------------------------- Στα 1970 ,ο στρεπτόκοκκος ομάδας Β ήταν η πρώτη αιτία θανάτου από λοιμώξεις στην πρώιμη νεογνική ηλικία στις ΗΠΑ. Ο αποικισμός του ουρογεννητικού και γαστρεντερικού συστήματος της μητέρας ήταν ο πρωταρχικός παράγοντας κινδύνου για τη νόσο. Στη δεκαετία του 80 ,οι κλινικές μελέτες έδειξαν ότι η ενδοφλέβια χορήγηση αντιβιοτικών κατά τον τοκετό στις γυναίκες σε κίνδυνο να μεταδώσουν τον στρεπτόκοκκο στα νεογνά τους ,μπορούσε να μειώσει τη νόσο στην πρώιμη νεογνική περίοδο που εμφανίζεται στην πρώτη εβδομάδα της ζωής .Έτσι ακολούθησαν συντονισμένες προσπάθειες πολλών ιατρών και εταιρειών διαφόρων ειδικοτήτων οδηγώντας στην έκδοση κατευθυντήριων οδηγιών που αναθεωρούνται με οδηγία του 2002 ,πια για Καθολικό έλεγχο όλων των εγκύων μεταξύ 35-37 εβδομάδων κύησης ώστε να γίνει κατά το δυνατόν σωστότερη η χορήγηση ενδοφλέβιας αντιβίωσης κατά τον τοκετό. Ο Στρεπτόκοκκος της ομάδας Β ή στρεπτόκοκκος της αγαλακτίας είναι ένα GRAM + βακτήριο που προκαλεί νόσο πρωτογενώς στα νεογνά αλλά και στις μητέρες τους ,έγκυες ή λεχωίδες,σε μεγαλύτερης ηλικίας άτομα ,αλλά με μεγαλύτερη συχνότητα στα νεογνά. Η λοίμωξη στα νεογνά που εμφανίζεται στην πρώτη εβδομάδα της ζωής ονομάζεται Πρώιμης εμφάνισης νόσος. Η νόσος Όψιμης εμφάνισης ,εμφανίζεται > 1 εβδομάδα ζωής και κατά τους πρώτους 3 μήνες ζωής . Οι κατευθυντήριες οδηγίες αφορούν κυρίως στη νόσο πρώιμης έναρξης και όχι στην όψιμη . Η νόσος πρώιμης έναρξης από Στρεπτόκοκκο ,είναι η πρώτη αιτία θνησιμότητας και θνητότητας από λοίμωξη στα νεογνά στις ΗΠΑ. Σαν αποτέλεσμα συντονισμένων προσπαθειών ,η συχνότητα μειώθηκε κατά πολύ τα τελευταία 15 χρόνια από 1,7 /1.000 γεννήσεις [1990] στις 0,34 -0,37 /1.000 γεννήσεις .Το CDC υπολογίζει ότι πρόσφατα καταγράφονται περί τα 1,200 περιστατικά ανά έτος και το 70% αυτών αφορά νεογνά τελειόμηνα [> 37 εβδομάδων] Τα νεογνά με πρώιμη εμφάνιση στρεπτοκοκκικής λοίμωξης εμφανίζουν Αναπνευστική δυσχέρεια ,άπνοια ή άλλα σημεία σήψης στις πρώτες 24-48 ώρες ζωής. Τα πιο συχνά κλινικά σημεία είναι σήψη και πνευμονία και πιο σπάνια μηνιγγίτιδα. Ο δείκτης θνησιμότητας μειώθηκε από 50% στα 1970 στο 4-5% στα πρόσφατα έτη ,κυρίως λόγω της προόδου στην νεογνική εντατική φροντίδα. Ακόμα βέβαια η θνησιμότητα στα πρόωρα νεογνά είναι υψηλή περίπου στο 20% και 30% στα νεογνά < 33εβδομάδων κύησης , σε σύγκριση με το 2-3% των τελειόμηνων. Οι λοιμώξεις πρώιμης έναρξης προέρχονται από την κάθετη μετάδοση λόγω έκθεσης του νεογνού στον στρεπτόκοκκο από τον κόλπο μιας φορέως. Η νεογνική λοίμωξη εμφανίζεται κυρίως όταν ανέρχεται ο στρεπτόκοκκος από τον κόλπο στο αμνιακό υγρό μετά την έναρξη του τοκετού ή την ρήξη των υμένων ,αν και ο στρεπτόκοκκος μπορεί να διέλθει και μέσω άθικτων υμένων. Ο στρεπτόκοκκος Β μπορεί να μεταφερθεί στους εμβρυικούς πνεύμονες ,κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε βακτηριαιμία . Τα νεογνά μπορούν επίσης να μολυνθούν με στρεπτόκοκκο μετά από διέλευση μέσω του γεννητικού σωλήνα και αυτά μπορούν να αποικιστούν με το μικρόβιο στο Γαστρεντερικό και στο Αναπνευστικό σύστημα ,αλλά συνήθως αυτά τα μωρά παραμένουν υγιή. Παράγοντες κινδύνου για εκδήλωση πρώιμης νόσου είναι ο αποικισμός της μητέρας . Σε μια μελέτη του 1980,βρέθηκε ότι μητέρες φορείς ήταν > 25 φορές πιο πιθανό από ότι οι υπόλοιπες να γεννήσουν μωρά με πρώιμη στρεπτοκοκκική νόσο. Σε απουσία οποιουδήποτε χειρισμού,υπολογίζεται ότι 1-2% των νεογνών που γεννιούνται από μητέρες φορείς θα αναπτύξουν πρώιμη νόσο. Περίπου 10-30% των εγκύων γυναικών είναι αποικισμένες με το μικρόβιο στον κόλπο ή το ορθό. Ο αποικισμός κατά την κύηση μπορεί να είναι συνεχής ή διαλείπων. Αν και κάποιες γυναίκες με στρεπτόκοκκο Β θα εμφανίσουν φορεία και σε επόμενες κυήσεις ,ένα σημαντικό ποσοστό δεν θα έχει στρεπτόκοκκο. Το γαστρεντερικό σύστημα λειτουργεί ως δεξαμενή--ρεζερβουάρ για τον στρεπτόκοκκο και αποτελεί την πιθανότερη πηγή προέλευσης του μικροβίου. Ο αποικισμός με μεγάλο αριθμό μικροβίων συσχετίζεται με μεγαλύτερες πιθανότητες για νόσο πρώιμης έναρξης. Ο στρεπτόκοκκος που απομονώνεται σε δείγμα –με σωστή λήψη –ούρων θεωρείται προδιαθεσικός παράγοντας για νόσο πρώιμης έναρξης. Άλλοι παράγοντες κινδύνου είναι: -Μικρή ηλικία κύησης < 37 εβδομάδες -Μεγάλη διάρκεια ρήξης των υμένων -Μικρή ηλικία μητέρας -Μαύρη φυλή -Χαμηλά αντισώματα ειδικά για την Κάψα του στρεπτόκοκκου στη Μητέρα. **--Προηγούμενο νεογνό με στρεπτό Κοκκο είναι παράγοντας κινδύνου Μόνο για νόσο Πρώιμης έναρξης
Σε μια μελέτη του 1985 βρέθηκε ότι γυναίκες με παράγοντες κινδύνου για πρώιμη νόσο πχ κύηση < 37 εβδ.,ρήξη υμένων > 12 ώρες ή θερμοκρασία > 37,5 βαθμούς Κελσίου κατά τον τοκετό είχαν 6.5 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για νεογνό με πρώιμη νόσο σε σύγκριση με άλλες που δεν είχαν κανένα παράγοντα κινδύνου.. Σημειώνεται ότι οι γυναίκες που είχαν ΕΝΑ από αυτούς τους παράγοντες αλλά ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ καλλιέργεις είχαν σχετικά μικρό κίνδυνο για πρώιμη λοίμωξη.
Ο Στρεπτόκοκκος της ομάδας Β ,ο στρεπτόκοκκος της αγαλακτίας είναι η πιο συχνή αιτία λοιμώξεων απειλητικών για τη ζωή στα νεογνά, που μπορούν επίσης να επηρρεάσουν και τη μητέρα . Τα χαρακτηριστικά της λοίμωξης από στρεπτόκοκκο Β ,είναι τα ακόλουθα - Ο Στρεπτόκοκκος Β μπορεί να βρεθεί σαν στοιχείο της φυσιολογικής χλωρίδας του κόλπου ,του ορθού και του στόματος . -Η μετάδοση κατά τον τοκετό γίνεται κατά την ανιούσα οδό . -Στις έγκυες γυναίκες ,ο Στρεπτόκοκκος Β μπορεί να προκαλέσει κυστίτιδα αμνιονίτιδα, ενδομητρίτιδα και ενδομήτριο θάνατο ενώ μερικές φορές μπορεί να προκαλέσει η βακτηριαιμία από τον στρεπτόκοκκο,ενδοκαρδίτιδα ή μηνιγγίτιδα -Στη Λοχεία ,μπορεί να προκαλέσει στις γυναίκες ουρολοιμώξεις και συλλογές πυέλου. --Στα νεογνά ,η στρεπτοκοκκική λοίμωξη πρώιμης έναρξης εμφανίζεται ΠΡΙΝ ΤΙΣ 7 ΗΜΕΡΕΣ --μέση εμφάνιση οι πρώτες 12 ώρες- και κυρίαρχα χαρακτηρίζεται από μη εστιακή σήψη ,πνευμονία ή μηνιγγίτιδα. -Η νόσος όψιμης έναρξης στα νεογνά εμφανίζεται μεταξύ 7-89 ημέρες --μέση εμφάνιση 36 ημέρες --- με πιο συχνές εκδηλώσεις την μη εστιακή βακτηριαιμία και τη μηνιγγίτιδα. --Τα μωρά που επιβιώνουν της αρχικής προσβολής μπορεί να εμφανίσουν απώλεια ακοής ή όρασης ,μαθησιακές δυσκολίες και άλλες νευρολογικές επιπλοκές. Τ ο CDC [Center for disease control and prevention] των ΗΠΑ προτείνει τα εξής : -στις 35 -37 εβδομάδες κύησης ,ΟΛΕΣ οι έγκυες γυναίκες να υποβάλλονται σε έλεγχο με λήψη κολπικού και πρωκτικού στυλεού για καλλιέργεια. --Το πιο συχνό σημείο είναι ο πρόδομος του κόλπου ,λίγο έσω του παρθενικού υμένα και στον πρωκτό λίγο πιο μέσα από τον σφιγκτήρα [τραχηλικές λήξψεις ,περιπρωκτικές και περινεικές δεν είναι αποδεκτές και δεν θα πρέπει να χρησιμοποιείται ο κολποδιαστολέας για καλλιέργειες] - Εάν αποβεί θετική η καλλιέργεια ,η γυναίκα θα πρέπει να αντιμετωπιστεί κατά τον τοκετό. - Εάν κατά τον τοκετό δεν είναι γνωστό το status ,μπορεί να εκτιμηθεί το κάθε περιστατικό ανάλογα με τον κίνδυνο εάν συντρέχουν κάποια από τα παρακάτω κριτήρια : --προηγούμενο νεογνό με στρεπτόκοκκο --βακτηριουρία με στρεπτόκοκκο Β στην παρούσα κύηση -Τοκετός ΠΡΙΝ ΤΙΣ 37 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ --Ρήξη θυλακίου > 18 ώρες --αύξηση θερμοκρασίας > 38 ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ *ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΤΟΚΕΤΟ ΕΝΔΟΦΛΕΒΙΑ ΠΕΝΙΚΙΛΛΙΝΗ G Ή ΑΜΠΙΚΙΛΛΙΝΗ *ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΓΝΩΣΤΗ ΑΛΛΕΡΓΙΑ ,ΚΕΦΑΖΟΛΙΝΗ [όταν μικρός κίνδυνος αναφυλαξίας] ή κλινδαμυκίνη ή ερυθρομυκίνη ή βανκομυκίνη.[όταν ο κίνδυνος εκδήλωσης αναφυλαξιας είναι μεγάλος] *Ο ορισμός του υψηλού κινδύνου για αναφυλαξία καθορίζεται το ιστορικό με αναφυλαξία, αγγειοίδημα, αναπνευστική δυσχέρεια ή ουρτικάρια που ακολουθούν τη χορήγηση πενικιλλίνης ή κεφαλοσπορίνης. *Το προτεινόμενο σχήμα πενικιλλίνης G ,είναι 5 εκατομμύρια μονάδες ενδομυικά ,ακολουθούμενα από 2,5-3 εκατομμύρια μονάδες ενδοφλέβια κάθε 4 ώρες. Το εύρος των 2,5-3 εκατ.μονάδων συστήνεται για να επιτευχθεί επαρκές επίπεδο φαρμάκου στην εμβρυική κυκλοφορία και στο αμνιακό υγρό ενώ αποφεύγεται η νευροτοξικότητα .
**Η ερυθρομυκίνη ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΠΙΑ ΑΠΟΔΕΚΤΗ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ για προφύλαξη κατά τον τοκετό από τον στρεπτόκοκκο σε γυναίκες αλλεργικές στη πενικιλλίνη με υψηλό κίνδυνο για αναφυλαξία.
ΔΕΥΤΕΡΟΠΑΘΗΣ ΠΡΟΛΗΨΗ ΣΤΑ ΝΕΟΓΝΑ Τα νεογνά πρέπει να αντιμετωπίζονται σύμφωνα με αλγόριθμο ,έτσι ΄ώστε να επιτευχθεί αποφυγή πιθανής σήψης . **Κάθε νεογνό με σημεία σήψης πρέπει να λαμβάνει πλήρη διαγνωστικό έλεγχο και αντιβιοτικό σχήμα ,ανάλογα με το αποτέλεσμα της εκτίμησης. Η εκτίμηση πρέπει να περιλαμβάνει καλλιέργεια αίματος, γενική αίματος ,ακτινογραφία θώρακος—εάν υπάρχουν σημεία αναπνευστικής δυσχέρειας και μια οσφυονωτιαία παρακέντηση εάν το νεογνό είναι σταθερό ώστε να ανεχθεί τη διαδικασία και ή σήψη είναι πιθανή. Η θεραπεία για το νεογνό πρέπει να περιλαμβάνει ενδοφλέβια αμπικιλλίνη.
**Τα νεογνά με καλή κλινική εικόνα των οποίων οι μητέρες είχαν πιθανή χοριοαμνιονίτιδα πρέπει να υποβάλλονται σε έλεγχο και να λαμβάνουν αγωγή, ανάλογα με τα αποτελέσματα .Η εκτίμηση γίνεται με καλλιέργεια αίματος και γενική αίματος –ενώ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΑΚΤΙΝΟΓΡΑΦΊΑ ΘΩΡΑΚΟΣ ΚΑΙ ΟΣΦΥΟΝΩΤΙΑΙΑ ΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗ.
**Τα νεογνά με καλή κλινική εικόνα οποιαδήποτε ηλικίας κύησης των οποίων οι μητέρες έλαβαν επαρκή προφύλαξη για τον στρεπτόκοκκο κατά τον τοκετό [> 4 ώρες πενικιλλίνη, αμπικιλλίνη ή κεφαζολίνη πρίν τον τοκετό]ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ 48 ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ. Αυτά τα νεογνά μπορούν να πάρουν εξιτήριο έως και 24 ώρες μετά τον τοκετό ,με την προυπόθεση ότι όλα τα κριτήρια εξόδου πληρούνται και υπάρχει η δυνατότητα να παρατηρούνται από ικανό άτομο στο σπίτι ,το οποίο να μπορεί να τα ξαναφέρει στο νοσοκομείο σε περίπτωση , ανάγκης.
**Για τα νεογνά εκείνα με καλή κλινική εικόνα που γεννήθηκαν από μητέρες που είχαν ένδειξη να λάβουν προφύλαξη για στρεπτόκοκκο αλλά ΔΕΝ έλαβαν ή δεν ήταν επαρκής ,εάν το νεογνό έχει καλή κλινική εικόνα και > 37 εβδομάδων και η διάρκεια ρήξης των μεμβρανών πριν τον τοκετό ήταν < 18 ώρες ,τότε το νεογνό πρέπει να παρακολουθηθεί > 48ώρες και δεν απαιτείται περαιτέρω διαγνωστικός έλεγχος.
===================
Το μέλλον της Πρόληψης της λοίμωξης από στρεπτόκοκκο ομάδας Β. Αν και έχει επιτευχθεί πρόοδος στην πρόληψη της πρώιμης εμφάνισης της νόσου ,παραμένουν ακόμα σημαντικές προκλήσεις. Η συχνότητα εμφάνισης της πρώιμης νόσου έχει μειωθεί ανάμεσα σε όλες τις φυλετικές ομάδες. Η έρευνα στοχεύει στην περαιτέρω μείωση των περιστατικών με ανάπτυξη καλύτερων και ταχύτερων εργαστηριακών μεθόδων ανίχνευσης κατά τον τοκετό—ώστε να αντιμετωπιστεί η παράλειψη της όψιμης προγεννητικής διάγνωσης--,η εφαρμογή καλύτερων στρατηγικών πρόληψης ανάμεσα στα πρόωρα μωρά ,την αντιμετώπιση της βακτηριουρίας σαν ένα παράγοντα υψηλού κινδύνου, την σωστή φαρμακευτική αντιμετώπιση κατά τον τοκετό ,συστάσεις για πρόληψη της όψιμης νόσου των νεογνών και βεβαίως την παραγωγή ενός ασφαλούς και αποτελεσματικού εμβολίου . Μέχρι τότε είναι σημαντικός ο ρόλος των εκάστοτε εθνικών πολιτικών υγείας κυρίως στην Πρόληψη .
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ΚΥΣΤΙΚΗ ΙΝΩΣΗ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ΚΥΣΤΙΚΗ ΙΝΩΣΗ 1/ Τί είναι η κυστική ίνωση ; Η Κυστική ίνωση είναι μια εξελισσόμενη προοδευτικά, γενετική νόσος, που προκαλεί επίμονες λοιμώξεις στους πνεύμονες και περιορίζει την ικανότητα του ατόμου να αναπνέει με την πάροδο του χρόνου.
2/ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΥΣΤΙΚΗΣ ΙΝΩΣΗΣ Οι ασθενείς με κυστική ίνωση μπορεί να έχουν μια ποικιλία συμπτωμάτων και να παρουσιάζουν τα ακόλουθα : -πολύ αλμυρό ,στη γεύση ,δέρμα -επίμονο βήχα ,σε διάφορες στιγμές με φλέμα -Συχνές λοιμώξεις των πνευμόνων συμπεριλαμβανομένων πνευμονίας και βρογχίτιδας --συριγμό ή δύσπνοια -πτωχή ανάπτυξη ή πρόσληψη βάρους παρά την καλή όρεξη --συχνές ,λιπαρές κενώσεις ή δυσκοιλιότητα --Ανδρική υπογονιμότητα
3 /ΔΙΑΓΝΩΣΗ –ΓΕΝΕΤΙΚΗ Η Κυστική ίνωση είναι μια γενετική νόσος. Τα άτομα με κυστική ίνωση έχουν κληρονομήσει δύο αντίγραφα από το πάσχον γονίδιο της κυστικής ίνωσης—ένα αντίγραφο από κάθε γονέα. Και οι δύο γονείς πρέπει να έχουν τουλάχιστον ένα αντίγραφο του παθολογικού γονιδίου. Τα άτομα με ένα μόνο αντίγραφο του πάσχοντος γονιδίου καλούνται ‘’φορείς’’,αλλά δεν έχουν τη νόσο. Κάθε φορά που δύο φορείς της κυστικής ίνωσης αποκτούν παιδί Οι πιθανότητες είναι : *25% [1 στα 4] το παιδί να έχει κυστική ίνωση *50% [1 στα 2 ] το παιδί να είναι φορέας της κυστικής ίνωσης αλλά να μην έχει τη νόσο *25 % [1 στα 4] το παιδί να μην είναι φορέας και να μην έχει τη νόσο. Επίσης ,οι πάσχοντες από κυστική ίνωση μπορούν να μεταβιβάσουν στους απογόνους τους ,παθολογικά αντίγραφα των δικών τους γονιδίων της νόσου. Εάν κάποιος με κυστική ίνωση αποκτήσει παιδί με φορέα κυστικής ίνωσης ,οι πιθανότητες είναι 50% [1 στα 2] το παιδί να είναι φορέας αλλά να ΜΗΝ πάσχει. 50% [1 στα 2] το παιδί να πάσχει από κυστική ίνωση To παθολογικό γονίδιο της κυστικής ίνωσης περιέχει μια μετάλλαξη. Υπάρχουν περισσότερες από 1.700 γνωστές μεταλλάξεις της νόσου. Τα περισσότερα διαγνωστικά τεστ ελέγχουν τις πιο συχνές μεταλλάξεις. Στις ΗΠΑ ζουν περισσότερα από 30.000 άτομα με κυστική ίνωση [περισσότερα από 70.000 παγκοσμίως] Περίπου 1.000 νέες περιπτώσεις διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο. Οι περισσότερες νέες περιπτώσεις [πάνω από το 75% ] κυστικής ίνωσης διαγιγνώσκονται μέχρι την ηλικία των 2. Περισσότερα από τα μισά άτομα με κυστική ίνωση είναι άνω των 18 ετών.
4 /ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΣΟ Η κυστική ίνωση είναι μια σύνθετη νόσος της οποίας η βαρύτητα των συμπτωμάτων και οι τύποι μπορεί να διαφέρουν ευρέως από άτομο σε άτομο. Πολλοί διαφορετικοί παράγοντες ,όπως η ηλικία της διάγνωσης μπορεί να επηρεάσουν την υγεία του ατόμου και την πορεία της νόσου. Τα άτομα με κυστική ίνωση βρίσκονται σε μεγαλύτερο κίνδυνο για πνευμονικές λοιμώξεις γιατί αθροίζεται παχύρρευστη βλέννα στους πνεύμονες ,επιτρέποντας έτσι στα μικρόβια να πολλαπλασιάζονται .Οι πνευμονικές λοιμώξεις ,που προκαλούνται κυρίως από βακτήρια ,αποτελούν ένα σοβαρό και χρόνιο πρόβλημα για τα άτομα με τη νόσο. Η ελαχιστοποίηση της έκθεσης σε μικρόβια αποτελεί μείζον θέμα για τους ασθενείς. Η συγκέντρωση της βλέννας στο πάγκρεας μπορεί επίσης να διακόψει την απορρόφηση της τροφής και θρεπτικών συστατικών και να οδηγήσει σε κακή θρέψη και ανάπτυξη. Στο ήπαρ ,παχιά βλέννη μπορεί να φράξει τον κυστικό πόρο ,προκαλώντας διαταραχές στην ηπατική λειτουργία. Στους άνδρες μπορεί να επηρεαστεί η ικανότητά τους να αποκτήσουν παιδιά. Στα προηγούμενα έτη έχει σημειωθεί τρομακτική πρόοδος στην επιμήκυνση της ζωής των ατόμων με κυστική ίνωση. Σήμερα η μέση επιβίωση είναι κοντά στα 40 . Αποτελεί αυτό το στοιχείο πραγματική επανάσταση από το 1950 ,όπου τα παιδιά σπάνια έφταναν σε ηλικία δημοτικού σχολείου. Έτσι σήμερα οι πάσχοντες από κυστική ίνωση πηγαίνουν πανεπιστήμιο, εργάζονται και κυνηγάνε τα όνειρά τους ,παντρεύονται και αποκτούν παιδιά. Πάντως παρά την εξαιρετική πρόοδο ,δεν έχει βρεθεί θεραπεία και δυστυχώς ακόμα πολλές ζωές χάνονται σχετικά νωρίς.
5/ ΑΓΩΓΗ Ο τύπος και η σοβαρότητα των συμπτωμάτων της κυστικής ίνωσης μπορεί να διαφέρουν πολύ από άτομο σε άτομο. Γι ‘ αυτό όλα τα σχήματα αντιμετώπισης προσαρμόζονται στις ιδιαίτερες ανάγκες των ασθενών. Οι ασθενείς με κυστική ίνωση χρειάζονται στενές σχέσεις και σωστή συνεργασία με τους επαγγελματίες υγείας που τους φροντίζουν όπως και μεγάλη οικογενειακή υποστήριξη. Κάθε μέρα συμπληρώνεται για τον κάθε ασθενή ένας συνδυασμός από τις ακόλουθες θεραπείες : --Καθαρισμός των αεραγωγών για να ρευστοποιηθεί και να απομακρυνθεί η παχύρρευστη βλέννη .Κάποιοι ασθενείς φορούν ειδικά γιλέκα που προκαλεί δονήσεις στον θώρακα ώστε να απομακρύνεται η βλέννη. --Εισπνοή φαρμάκων για την διαστολή των αεραγωγών ή την αλλαγή της σύστασης της βλέννας σε πιο λεπτόρρευστη υφή. Συμπεριλαμβάνονται και αντιβιοτικά. --Υποκατάστατα ενζύμων παγκρεατικών ώστε να βελτιωθεί η γαστρική απορρόφηση .Αυτά τα υποκατάστατα λαμβάνονται μαζί με κάθε γεύμα και συμπληρώματα διατροφής.
6/ EΛΕΓΧΟΣ ΦΟΡΕΩΝ ΓΙΑ ΚΥΣΤΙΚΗ ΙΝΩΣΗ Ο γενετικός έλεγχος δεν παίζει μόνο ρόλο κλειδί στη διάγνωση της κυστικής ίνωσης ,αλλά ο έλεγχος επίσης επιτρέπει στους γονείς να μάθουν ποιες είναι οι πιθανότητές τους να αποκτήσουν παιδί με κυστική ίνωση βοηθώντας έτσι στο σχεδιασμό της οικογένειας. Ο γενετικός έλεγχος θα μας αποκαλύψει αν ένα άτομο φέρει την μετάλλαξη στο CFTR γονίδιο. Το τεστ ελέγχει το DNA του ατόμου ,που απομονώνεται από κύτταρα που λαμβάνονται σε δείγμα αίματος ή από επίχρισμα από το εσωτερικό της παρειάς. Στην Αμερική ,πάνω από 10 εκατομμύρια είναι φορείς μιας μετάλλαξης του γονιδίου CFTR. Οι πιθανότητες να είναι κάποιος φορέας μίας μετάλλαξης ή να φέρει δύο μεταλλάξεις εξαρτάται από την φυλή και την εθνικότητα. Οι μεταλλάξεις στο γονίδιο CFTR είναι οι πιο συχνές στους Καυκάσιους και στους Αμερικανούς με καταγωγή από την Ευρώπη. ΠΕΡΙΠΟΥ 1 : 31 AMEΡΙΚΑΝΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΟΣ ΦΟΡΕΑΣ ΤΟΥ ΕΛΑΤΤΩΜΑΤΙΚΟΥ ΓΟΝΙΔΙΟΥ CFTR. Μόνο 1 : 3.000 νεογέννητα Καυκάσιας καταγωγής έχουν κυστική ίνωση. Ξέρουμε ότι υπάρχουν περισσότερες από 1700 μεταλλάξεις του γονιδίου CFTR.Πάντως δεν προκαλούν όλες οι μεταλλάξεις τη νόσο. Αυτές που προκαλούν τη κυστική ίνωση ονομάζονται μεταλλάξεις –προκαλούσες τη νόσο. Τα τρέχοντα τεστ ανιχνεύουν τις πιο συχνές προκαλούσες τη νόσο μεταλλάξεις. Ποιος πρέπει να ελεγχθεί; Η απόφαση να ελεγχθεί κάποιος είναι προσωπική. Από τις ενώσεις Μαιευτήρων Γυναικολόγων σε προηγμένα ιατρικά κράτη προτείνεται σε όλα τα ζευγάρια που σκέφτονται να αποκτήσουν παιδιά ή και εκείνα που ήδη περιμένουν παιδί ,να ελέγχονται. Ένα βασικό τεστ ανίχνευσης από την Αμερικανική ένωση μαιευτήρων γυναικολόγων ανιχνεύει 23 από τις πιο συχνές μεταλλάξεις—προκαλούσες τη νόσο. Αλλά οι ακριβείς μεταλλάξεις ποικίλλουν ανάλογα με τη φυλή και το αν υπάρχει άτομο στην οικογένεια με τη νόσο. Εάν ,λοιπόν υπάρχει άτομο στην οικογένεια, οι πιθανότητες είναι μεγαλύτερες.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΕΣΤ ΑΝΙΧΝΕΥΣΗΣ Ένα θετικό τεστ ανίχνευσης για κυστική ίνωση ,σημαίνει ότι το άτομο έχει μία μετάλλαξη του γονιδίου CFTR . Ένα θετικό τεστ είναι περίπου 99% ακριβές. Ένα αρνητικό τεστ ΔΕΝ είναι τόσο ακριβές. Επειδή υπάρχουν περισσότερες από 1700 μεταλλάξεις ,υπάρχουν κάποιες σπάνιες μεταλλάξεις που προκαλούν νόσο αλλά δεν ανιχνεύονται από το τεστ. Εάν είναι αρνητικό το τεστ ,υπάρχει ακόμα μια μικρή πιθανότητα να υπάρχει μετάλλαξη. Επειδή η ύπαρξη ενός παθολογικού αντιγράφου δεν προκαλεί τη νόσο, υπάρχουν οικογένειες με άτομα φορείς της μετάλλαξης που δεν το γνωρίζουν αφού κανείς δεν το γνωρίζει ,μέχρι να υπάρξει πάσχον άτομο. Εάν βρεθεί πάσχον κάποιο παιδί ,θα πρέπει να ελεγχθούν όλα τα παιδιά μιας οικογένειας, και ανεξάρτητα από το αν έχουν συμπτώματα ή όχι. ΤΕΣΤ ΙΔΡΩΤΑ Είναι το σημείο κλειδί για τη διάγνωση όπου μετριέται η συγκέντρωση άλατος στον ιδρώτα ενός ατόμου και γίνεται σε εξειδικευμένα κέντρα από έμπειρους τεχνικούς. Μπορεί να γίνει σε κάθε άτομο σε οποιαδήποτε ηλικία. Προσδιορίζεται η ποσότητα χλωρίου [ή άλατος]στον ιδρώτα. Δεν χρειάζονται βελόνες .Στην πρώτη φάση ,γίνεται ερεθισμός χημικός με πιλοκαρπίνη και ηλεκτρικός σε μια μικρή περιοχή του βραχίονα ή του ποδιού ώστε να διεγερθούν οι ιδρωτοποιοί αδένες να παράγουν ιδρώτα. Διαρκεί περίπου 5 λεπτά. Συλλέγεται μετά ο ιδρώτας σε ένα κομμάτι χαρτιού φίλτρου Κρατά 30 λεπτά αυτή η φάση και αποστέλλεται σε ένα εξειδικευμένο εργαστήριο για μέτρηση του χλωρίου. Διαρκεί περίπου 1 ώρα. ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΣΤ ΙΔΡΩΤΑ Δεν απαιτείται ιδιαίτερη προετοιμασία ή ειδική διατροφή πριν το τεστ ιδρώτα. Δεν πρέπει φυσικά να επαλείφεται η περιοχή με κρέμες 24 ώρες πριν το τεστ. Συνεχίζεται η λήψη όλων των λοιπών φαρμάκων αφού δεν μεταβάλλεται η αξιοπιστία της εξέτασης. ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ Οι ασθενείς με κυστική ίνωση έχουν στον ιδρώτα τους περισσότερο χλώριο από τους λοιπούς. Σε ένα παιδί συνήθως τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν το υψηλό χλώριο/ Σε ένα βρέφος τελειόμηνο ,παράγεται συνήθως επαρκής ποσότητα ιδρώτα στις 2 εβδομάδες ζωής. Το τεστ ιδρώτα θα πρέπει να γίνεται μεταξύ 10 ημερών και το αργότερο 4 εβδομάδων ζωής για εκείνα τα μωρά με θετικό προγενετικό έλεγχο. Τυπικά ,οι τιμές δεν αλλάζουν από χαμηλές σε υψηλές καθώς το άτομο μεγαλώνει. Οι παρακάτω τιμές είναι καθοριστικές
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ΕΡΥΘΡΑ | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΕΡΥΘΡΑ;
Εάν κολλήσει κάποια έγκυος ερυθρά τους πρώτους 3 μήνες της εγκυμοσύνης ,είναι πιο πιθανό να προκληθεί σοβαρή βλάβη στο μωρό απ’ ότι αν κολλήσει αργότερα. Μετά την πάροδο 4 μηνών εγκυμοσύνης, είναι δεν είναι τόσο σύνηθες να προκαλέσει βλάβη στο μωρό.
Πρώτα θα γίνει μια εξέταση ώστε να ελεγχθεί με αντικειμενικό τρόπο εάν υπάρχει άμυνα και αν δεν υπάρχει πρέπει να εμβολιαστεί με το τριπλό εμβόλιο [MMR].
ΕΧΕΙΣ ΑΜΥΝΑ, ΜΟΝΟ ΑΝ ΜΙΑ ΕΞΕΤΑΣΗ ΑΙΜΑΤΟΣ ΤΟ ΔΙΑΓΝΩΣΕΙ. Η ερυθρά είναι δύσκολη στη διάγνωση και πολύ εύκολα κάποιο εξάνθημα που κάποτε κάποιος είχε πει ότι ήταν ερυθρά, δεν ήταν.
Το μονό εμβόλιο κατά της ερυθράς δεν είναι διαθέσιμο πλέον γιατί οι εταιρείες στοχεύουν στην παραγωγή του τριπλού αφού παγκοσμίως αναγνωρίζεται σαν το εμβόλιο εκλογής απέναντι στην Ιλαρά, Ερυθρά και Παρωτίτιδα "μαγουλάδες".
Δεν υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση συσχέτισης μεταξύ του τριπλού εμβολίου και του αυτισμού και αντιθέτως υπάρχει ολοένα και αυξανόμενος όγκος πληροφοριών και έρευνας που δεν δείχνουν καμία συσχέτιση.
Η προστασία μέσω εμβολιασμού φαίνεται να είναι μακροχρόνια. Το εμβόλιο κατά της ερυθράς έχει χρησιμοποιηθεί πάνω από 30 χρόνια και οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που εμβολιάστηκαν τότε, είναι ακόμα άνοσοι. Αλλά κανένας εμβολιασμός δεν προστατεύει τους πάντες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ένας επιπλέον εμβολιασμός, θα είναι αποτελεσματικός.
Ο λόγος για να γίνει εξέταση ελέγχου αντισωμάτων έναντι της ερυθράς είναι να ανιχνευθούν οι γυναίκες που βρίσκονται σε κίνδυνο να κολλήσουν ερυθρά. Η εξέταση μετρά τον αριθμό των αντισωμάτων στο αίμα . Στις περισσότερες περιπτώσεις το αποτέλεσμα είναι ξεκάθαρο αλλά κάποιες γυναίκες έχουν χαμηλό αριθμό αντισωμάτων που παρέχουν κάποιο βαθμό προστασίας ,αλλά είναι καλό να επαναληφθεί το εμβόλιο.
Οπωσδήποτε σχεδόν ναι.
Πολύ σπάνια απομονώθηκε ιός ερυθράς από το εμβόλιο στο γάλα αλλά δεν προκλήθηκαν συμπτώματα στο μωρό. Δεν υπάρχουν ενδείξεις ιών ιλαράς και παρωτίτιδας στο μητρικό γάλα και ακόμα και αν υπήρχαν το πεπτικός σύστημα του μωρού θα τους σκότωνε. Άρα το μωρό δεν θα επηρεαστεί καθ’οιοδήποτε τρόπο από το τριπλό εμβόλιο εφόσον γίνει τη περίοδο του θηλασμού ώστε να προστατευτείτε εσείς και το επόμενο μωρό.
Πρέπει να δείτε γιατρό το δυνατόν συντομότερα. Ακόμα κι αν έχετε εμβολιαστεί ή σας έχουν πει ότι έχετε ανοσία στη ερυθρά, είναι πολύ σημαντικό να κάνετε τις σχετικές εξετάσεις. Εάν είναι εφικτό πρέπει να αποφύγετε την επαφή με το πρόσωπο που μπορεί να έχει ερυθρά μέχρι να δείτε το γιατρό σας ή να διαγνωστεί με βεβαιότητα η νόσος του πάσχοντος ατόμου Η περίοδος μεταδοτικότητας διαρκεί 2 εβδομάδες και αρχίζει 5-7 ημέρες πριν την εμφάνιση του εξανθήματος.
ΜΟΛΙΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΤΗΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΥΘΡΑ ΚΑΙ ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΕΜΑΘΑ ΟΤΙ ΗΜΟΥΝ ΕΓΚΥΟΣ ΣΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΧΡΟΝΙΚΗ ΣΤΙΓΜΗ. Οι γυναίκες δεν πρέπει να μείνουν έγκυες για 1 μήνα μετά τον εμβολιασμό για την ερυθρά. Αλλά αν είστε ήδη έγκυος ,πρέπει να μιλήσετε με τον γιατρό σας. Οι μελέτες σε αρκετές εκατοντάδες γυναίκες που συνέχισαν την εγκυμοσύνη τους μετά τον εμβολιασμό δείχνουν ότι κανένα από τα μωρά δεν εμφάνισαν βλάβη από την ερυθρά.
Ένα εξάνθημα δεν σημαίνει ότι έχετε ερυθρά. Όποια κι αν είναι η αιτία πρέπει να δείτε τον γιατρό σας κατά το δυνατόν συντομότερα. Θα σας στείλει να εξεταστείτε για αντισώματα έναντι της ερυθράς, κάτι το οποίο πρέπει να κάνετε ακόμα κι αν εκείνος πιστεύει ότι έχετε ανοσία.
Και οι δύο αυτές περιπτώσεις είναι πολύ σπάνιες. Μπορεί όμως να συμβεί γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό αν ελεγχθείτε ξανά εάν εμφανίσετε εξάνθημα ή έρθετε σε επαφή με άτομο με εξάνθημα κατά την εγκυμοσύνη σας. |